x: Ateş okulun en çalışkan çocuğu ona imrenmiyiyor musun?
Mert: Benim yeni ps5'im daha güzel sen ona imreniyor musun peki?
x: ...
Mert: Bende öyle düşünmüştüm ez.
Dün Mert'in evinden ayrıldım. Hayatımın en garip aynıydı... Ben... Hayatımda hiç bu kadar rahat hissetmedim. (Sohbet etme anlamında)
Biraz fazla utanç vericiydi sadece. Kafamı toparlayıp çantamı hazırladım. Mert'in yüzü... Kafamın içinden çık artık!
Mert hakkında... Onunla ilkokuldan beri arkadaşız. Şu ana kadar hoşlandığı kişileri, nefret ettiği insanları, hocaları, sevdiği yemekleri, filmleri, yerleri, yemekleri falan en iyi ben biliyorum. Eh- bu konuda da az gurur duymuyor değilim.
Ilkokulda... Arkadaş edinmekte berbattım. Herkes benden nefret ediyordu. Sıkıcı aptal bir inektim resmen. Oyunlara dahil olmaktan korkardım arkamdan konuşacaklar diye... Işte o zamanlar Mert benim hayatımdaydı. Onun çok fazla arkadaşı vardı ve okulumuzda popülerdi. Onun da ailesinde sorun falan olduğunu biliyorum. Ama çocuklarla bu kadar iyi anlaşması...
Ben onu kıskandım. O zamanda tabii onun arkadaşıydım ama beni çok görmezdi. Sonuçta ortalarda gezinmiyordum. Bir gün ben sınıfta kitap okurken birden yanıma gelip:
"Ne yapıyorsun Ateş? Beden dersindeyiz. Insene aşağı." Dedi...
Küçük Ateş: Ben... Istemiyorum.
Küçük Mert: Neden? Karnın mı ağrıyor?
Ah Mert... O kadar saftı ki. Bir insanın arkadaşsızlık çektiğini anlamaz diye düşündüm.
K. Ateş: Hayır ondan değil.
K. Mert: Neden? Hadi gelsene o zaman.
K. Ateş: Hayır. Özür dilerim gelmeyeceğim.
K. Mert: Ateş... Bana kızgın mısın? Gün içinde seninle çok konuşmadığım için mi? Özür dilerim.
K. Ateş: Hayır, alakası yok.
Var mı? Diye düşündüm birden. Ona beslediğim bir kin mi vardı? Hayır, Merti seviyorum ben ama...
K. Mert: O zaman bu ders ben de senin yanında duracağım. Hem biraz uykum var. Yanında kestirsem olur mu?
K. Ateş: Metin misin? Aşağıda çok fazla kişi seni bekliyordur.
K. Mert: Hayır, yanında olmak istiyorum.
K. Ateş: Olur o zaman...
O günden sonra Mert tabi dibinden ayrılmadı. Beni dışarı çıkardı, diğer arkadaşlarıyla aramı yaptı, onun sayesinde okulda arkadaşlarım vardı...
Ben dersleri kafama herzaman çok takıyordum. O yüzden etrafıma vakit ayıramıyordum. Mert ise bu işte harikaydı...
Çantam tamam. Ödevler kontrol edildi. Üniformam ütülü... Giyindim ve çantamı sırtıma attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
