Farah
Tumulo ang mga Luha ko. Sobrang naiinis na ako.
"Geo, kung alam mo lang..."
"alam ang alin?!" medyo nagflinch ako ng kaunti doon dahil hindi naman niya ako sinisigawan kahit dati pa. Biglang nawala yung matapang na mukha niya at agad na nagsorry
"Farah, farah, farah.. I'm sorry, hindi ko sinasadya na sigawan ka okay? Sorry Farah.." He held my arm gently, miski ako din nagulat doon sa ginawa niya.
"Geo..." he held my hand, massaging it.
"I'm sorry farah, let's call it a day shall we?"
nasa kotse kami ni Geo ngayon, hindi ko kayang mag-drive pauwi and he insisted. Kapag siya ang nag-iinsist siya talaga ang nananalo kahit ayaw ko. Geo never raised his voice at me and ewan ko why did it make a huge impact sa mentally ko.
Geo kung alam mo lang kung ilang lalaki yung ni-reject ko sa stanford. Nagagalit na nga yung mga naging friends ko doon at ang dami kong nireject na mayaman, magiging maganda raw yung future ko. Pero i never imagined myself na pumasok nq ulit sa kahit ano pang kalandian, I'm there kasi may scholarship ako, kapag nakatapos uuwi na kaagad ako.
"Geo, mahal pa din kita." i whispered wishing na sana narinig niya.
"Farah, mag-pahinga ka na ha? I'll give you a space muna. I know what i did is very unacceptable and nakakagulat. Pero it wasn't intentional okay?"
"Pahinga ka na. I-DND mo muna yung phone mo or i-mute or i-block mo ako farah. I'll understand hmm?"
"Napaka OA ko."
"No, I know naman kung bakit ayaw mong sinisigawan kaya it's okay... Let me make it up to you okay?"
"Pero i have a question." I nodded
"May mahal ka bang iba? May naging mahal ka ba nung nasa Standford ka?"
before i could even answer i heard a very annoying ringing bell. Parang flat line siya ng heart monitor sa mga ospital and it hurts.. nakakabinggi
"Geo..." That's all i could mutter
"Geo... Please help me..."
"Geo..." Nagblu-blurred narin ang paningin ko. I tried na nahapin yung kamay ni geo pero parang wala talaga. My sight went black.
"Happy Birthday To you~"
"Huh?" Bangon ko kaagad at nakita ko yung cake at kandila na naka lagay 18
"Happy Birthday Kapatid naming panget!" Ha? I'm confused right now, bakit 18? saka hindi naman march ngayon diba?
"Hindi ko naman birthday saka I'm 28 not 18. Nagkamali kayo." They looked at me as if baliw ako
"Alam naming matured ka pero 18 ka palang okay?"
"Si Geo? Nasa sasakyan niya lang ako diba? Magtratrabaho pa ako, tama na. Babush!" Tumayo ako at tumingin sa paligid. Bahay nga namin to and kwarto ko, pero bakit birthday ko saka 18 ako? eh 28 na ako? I'm old already. Pinipiligan nila ako umalis and it's getting annoying. Ang dami nilang sinasabi parang mga bubuyog
"bubuyog ba kayo?" "ingay eh, magtratrabaho pa ako sige na."
"Farah, anong trabaho? Eh 18 ka palang, grade 12 ka palang oy! Ambisyosa ka ba?"
"ha?"
"hatdog! Sabi ko 18 ka palang, anong work ka diyan! Sapukin kita eh."
"Prank to no?"
"Ha? Anong prank, gaga ka ba?"
Eh kung hindi... ibig sabihin 18 palang talaga ako?
YOU ARE READING
Restarting... Eighteen
RomansFarah Naomi, a prosecutor who defends people with all her might, a woman who is fearless but a sweet girl and a passionate girl when it comes to her job. George Harold, a marine who spent his life traveling sea by sea hoping that farah would welcome...
