Oy vermeyen ve yorum atmayanla teke tek vs atcam.
.
.
.
^Riki'den^
Gözlerimi açtığımda karşımda şaşkın bir şekilde bana bakan bir sunoo görmeyi beklemiyordum.
"Riki iyimisin?"dedi gözlerini irice açarak.
"İyiyimde senin burada ne işin var? Benim burada ne işim var? Biz burada ne yapıyoruz?"
"İlk önce bir sakinleş her şeyi baştan anlatacağım söz veriyorum."
"Peki."
Ben sedyede yatıp kolumdaki serumu incelerken içeri hemşire girdi.
"Öncelikle geçmiş olsun,riki şimdi sana yeni bir serum takacağım ve bu gece burada kalacaksın,karnına çok darbe yediğin için ne olur ne olmaz bugün acil'de kalicaksın anlaşıldımı"hemsire'nin dediklerini kafamı sallayarak onaylamıştım.
Hemşire serumumu yeniledikten sonra gecmis olsun diyerek odadan çıktı.
Odada şuan sunoo ve ben kalmıştım."Riki bir daha bensiz okuldan dışarı çıkmıyorsun"çatık kasları ile cidden çok şirin duruyordu ama bunu onun bilmesine gerek yok.
"Neden?"
"APTALMİSİN ne halde olduğuna bir bak"
Benim için endiselenmişmiydi gerçekten. Gerçekten mi? Benim gibi biri için."Sunoo benim için endiselenmeni gerektirecek bir durum yok ben alıştım artık kendi başımın çağresine bakabilirim"
"Sen anlamakta güçlük cekiyorsun galiba? Sana sormadım ne yapıp yapacağımı sana emir verdim dedimki 'bensiz okuldan dışarı cikmiyorsun' bunda anlaşılmayacak bir şey yok. Ayrıca evet senin için endişeleniyorum çünkü sen benim için değerlisin anlıyorsun degilmi."
Ne? Cidden anlamıyorum ben onun için degerlimiyim.
"Ne diyorsun sunoo?"
"Riki iyileş sana her şeyi anlatacağım tamam mı"kafamı sallayarak onu onayladım. Acaba bana ne anlatacaktı.
~1 gün sonra~
Sunoo hastaneden çıkış işlemlerini yaptırmıştı ve şuan ise beni kendi evine zorla götürüyordu. Zorla götürüyordu evet.
"Ben eve gidebilirim tanrı aşkına sunoo ne gerek vardı bu kadar zahmet'e."
"Sana anlatacağım şeyler var riki gelmen lazım diyorum hem ayrıca seni artık asla yalnız birakmayacağım." Offf OFFFF.
Sunoo'nun yine o pembiş evine gelmiştik. Daha önceden geldiğim salonun yerini biliyordum bu yüzden direk salona geçtim.
Ben salonda sunoo'yu beklerken bir süre sonra sunoo salona elinde ilaç ve su ile geldi.
"Al iç ağrı kesici"
"Teşekkür ederim"
"Ne demek"
Elinden bardağı ve ilacı alıp içtim ve bardağı yanımdaki boş sehpaya koyup sunoo'ya bakmaya başladım.
Bir anda söze atıldı "biz seninle daha önceden tanışıyoruz" ne? Ne diyordu bu. Ne demek daha önceden tanışıyoruz. Benim küçükken bir kişi dışında hiç arkadaşım olmamıştı ki. Ne demeye çalışıyordu bu."Ne diyorsun sunoo sen"
"Duydun işte riki senin o küçüklük arkadaşın benim tek arkadaşın tek dert ortağın benim riki" bu çocukta bir tuaflik seziyordum ama bunun olmasının ihtimali yoktu.
"Ciddimisin?"
"Bak beni dinle o olaydan sonra siz teyzenizle mahalleden taşındınız riki sen benim o zamanlar tek arkadaşımdın bu yüzden seni asla unutmadım,ama...ama bir gün seni gittiğim okulda gördüm ve o çocuklar sana zorbalık yapıyordu dayanamadım çekip aldım seni onların ellerinden"
"Bu zamana kadar neden bana söylemedin bunu? Neden sunoo? Neden?"
Gözlerim dolmuştu o zaman kimse benimle konusmazken tek konuşan ve benimle oynayan oydu aile kavgalarımı anlattığım tek kişiydi o benim. Bana söylememesi çok canımı yakmıştı.
Elimle göğsüne vurarak "neden bana söylemedin? Neden neden? Bana bir sebep söyle sunoo." Dolu gözlerimi kolumla silerek "seni çok aradım hemde çok neden söylemedin ilk karşılaştığımız gün neden?"
Ellerimi tutarak "biliyorum riki her şeyi biliyorum özür dilerim gerçekten, ben...gerçekten özür dilerim riki, söyleyemedim neden soyleyemediğimi inan bilmiyorum ama yapamadım işte affet beni ne olur"
Sunoo'ya yaklaşarak hızlı bir şekilde ona sarıldım ve ağlamaya başladım. Ben ağlarken o da sırtımı sıvazlıyordu.
Bilmem kaç dakika yada kaç saat öyle kaldık bilmiyorum ama uykum geldiği için sunoo'nun omzunda uyuyakalmışım. Gerisini inanın bende hatırlamıyorum ama sabah gözlerimi sunoo'nun odasında açtım.
Yatakta yavaşça dogruldum ve ellerim ile gözlerimi ovdum. Biraz etrafima bakarak kendime gelmeye çalıştım ve yataktan kalkarak sesin geldiği yere yani sunoo'nun yanına gittim. Bize kahvaltı hazırlıyordu.
"Uyanmışsın uykucu"
"Sanada günaydın sunoo"kıkırdayarak o da bana günaydın diyerek karşılık verdi.
"Sen masaya geç ben omletleri getiriyorum" kafamı sallayarak masaya oturdum. Bir insan bu kadarmi pembe sever mutfak bile pembe.
"Pembe'yi neden bu kadar çok seviyorsun?"
"Pembe cidden çok güzel bir renk ve
Pembe arkadasligi ve yakınlaşmayı temsil eder, anlamı bile çok güzel" kafamı sallayarak onayladım onu.Anlamı nedense hoşuma gitmişti.
Sunoo ile kahvaltımızı yapıp evden çıktık ve okula doğru gitmeye başladık.Giderken ikimizde konuşmamıştık birbirimizle ama nedense sunoo'nun yanındayken kendimi güvende ve huzurlu hissediyordum.
O cidden bana güven veriyordu.
Okula geldiğimizde sunoo önümüzde duran 5 kişilik bir gruba el sallamıştı. Sonra bana dönüp "Niki arkadaslarim ile tanışmak istermisin?"
"Şey...olur."
Gözlerinin içinin parladığını görüyordum. Bana gülümseyerek elimi tuttu ve onların yanına doğru yürüdük.
"Merhaba arkadaşlar bu riki,riki bu Jay,bu jungwon, Jay ve jungwon sevgili,bu Jake,bu heeseung, heeseung ile de Jake sevgili buda Sunghoon bu sap"
Hepsi sırayla bana tanistigimiza memnun olduk riki dediler. Bende onlara tanıştığıma memnun oldum dedim
Galiba yeni arkadaşlar edinmiştim kendime. Umarım artık mutlu olurum.
Aktif olamıyorum nadir bölüm atıyorum kusura bakmayın.
![](https://img.wattpad.com/cover/339731023-288-k278970.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝚃𝚛𝚊𝚟𝚖𝚊'𝚂𝚞𝚗𝚔𝚒
FanficAnneni seviyorsan alkışla Babanı seviyorsan alkışla Anneni babanı, babanı anneni Seviyorsan hep alkışla