𝚃𝚛𝚊𝚟𝚖𝚊'𝚂𝚞𝚗𝚔𝚒

tyranny²

Riki

Annemin ölümünden tam 9 sene geçti ama asla atlatamadım. Bir sürü piskolojik destek gördüm, ama hiç biri bir sikime yaramadı. Ortaokulda sürekli zorbalık gördüm, o şarkıyı hep duymak zorunda kaldım.

Lisede aynı şeyler olucağını düşündüm, ama şans benden yana oldu ve kendime arkadaşlar edindim, jayden benim en yakın arkadaşım. Onun takıldığı kişiler genel olarak üst sınıflardandı onun sayesinde üst sınıflardan da arkadaşlarım olmuştu; Jay hyung,Heeseung hyung,Jake hyung ve Sunghoon hyung. Hepsi bana kardeşleriymişim gibi bakıyordu.

Teyzem sabah okul için  beni kaldırmaya gelmişti,ama gram uyanmak istemiyordum. Bugün sanki bir şeyler olucakmış gibi hissediyordum. Ayağa kalkıp direkt hazırlanmaya başladım  çantamıda alıp evden çıktım.

Okulun bahçesine doğru girdiğimde üstümde bana bakan birkaç göz  hissetim, açıkçası hiç biri umrumda değildi. Kendim onlara doğru bakınca hemen önlerine doğru  bakınca zafer gülüşümü salıp sınıfa çıktım.

En arka sıra cam kenarına geçip uyumaya başladım. Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum ama öğle arasına girdiğimizi fark ettim. Sınıfta kimsenin olmadığını görünce kaşlarımı çattım.

Noluyor amk?

Kafamı uyumak için sırama geri koyarken jayden'in bana seslenmesiyle geriye yaslanıp ona baktım.

"Niki koş ortak salonda eğlence varmış gidelim hadi hadi."

İşte şimdi  anlaşıldı neden sınıfta kimsenin olmadığı. 

"Geliyorumm."

Ayağa kalkıp jaydenin koluna girdim, birlikte ortak salona gidiyorduk içimden bir ses oraya gitmememi söylüyordu ama en fazla ne olabilirdiki?

Ortak salona girdigim an herkes jayden ve bize doğru bakıyordu. Heeseung hyung gilde vardı ama aksine endişeli bir halleri vardı. Nolduğunu anlamamıştım, jaydene baktığımda yanımdan uzaklaşıp ortada ki hoparlörün yanına doğru gittiğini gördüm ne yapacagimi izlemeye başladım.

Anneni seviyorsan alkışla
Babanı seviyorsan alkışla
Anneni babanı, babanı anneni
Seviyorsan hep alkışla

Siktir.

O anlar gozumun önünde  canlanmaya başlamıştı. Hepiniz igrençsiniz sizden nefret ediyorum!

"Evet küçük ördek ben geldim."
"Riki kapat şu şarkıyı!"
"Anne Noluyor?"
"Riki gözlerini kapat!"

Tüm görüntüler gözümün önünde canlanıyor, sesler kafamda çınlıyordu  ne ağlayabiliyordum nede bağırabiliyordum sesim çıkmıyordu bir türlü herkes bana bakıp gülüyordu.

6 kişi hariç; Heeseung,Jake,Hoon,Jay hyung ve yanlarındaki iki kişi isimlerini bilmiyordum ama şuan bunun hiç sırası olmadığınıda biliyordum.

Aralarından birisi benim yanima doğru  koşup bir şeyler fısıldadı ama ne dediğini  bile duyamadım. Kolumu çekmesiyle aniden gözlerim açıldı ona doğru baktım. Kısa boylu, pembe saçlı birisiydi aynı pamuk şekere benziyordu.

"Yah! Gel  buraya aptal mısın?"

Kendimi ona bırakıp onunla birlikte bakmaya başladım. Çoktan arkamızdan konuşmaya başlamışlardı.

"Durarmısın artık? Kimsin sen niye beni götürsün?"

"Şuan kim olduğumu boşver Iyimisin kötü gözüküyordun?"

"Iyiyim boşver beni."

"Peki öyle olsun, görüşürüz o zaman  sadece seni uzaklaştırmak istedim, ha birde ismim Sunoo sorucagin baska bir soru olduğunu düşünmüyorum, bu cevaplar sana yeter."

Başka bir şey demeden arkasına donup gitti, Siktir ne yaşadım ben az önce?

Sınıfa çıkıp çantamı ve hırkamı alıp müdürden izin almaya gittim. Izni aldıktan sonra yavaşça deniz kenarına doğru adımlamaya başladım.

Deniz kenarı benim kaçış noktam, huzurun yeri orası gibi geliyor, hatta direkt huzurun ta kendisi. Gece giderseniz daha sakin oluyor ama dalgalar biraz daha hırçınlaşıyor.

Sonunda istediğim yere gelince adımlarımı hızlandırıp ayakkabılarımı çıkardım. Ve istedığim yerdeyim kayalıkların üstüne doğru çıkıp kendimi geriye doğru bıraktım, kayalıklar rahat olmasa bile iyi geliyor.

Beni rahatlatan asıl şey ise dalgaların sesi her şeyi o an unutturuyordu. Gözlerimi kapatıp huzurun sesini dinlemeye başladım.