Iskra, ciepło pochłania
Z rany się wyłania
Nóż
Rozdziera i sprawia
Że się poprawia
Lecz płonie i spala
Radość oddala
Płonie
Kurz, cierń i pył
Potok łask go zmył
A z czerni rozproszonej
To co nieskończone
Łączy się w nienaruszone
Piękno
I duch i wiatru powiew
Unosi, i robię
Co od zawsze pragnęłam
Ludzkie wartości wygiełam
W Boski kształt
I to sprawiło
Że się rozjaśniło
Serce lśniło
I lśnić będzie
Wszędzie
Kochać każdego
Szukać dobrego
Uśmiechem zarażam
Nowość wyrażam
Jak księżniczka w niebieskim stroju
A mym księciem, Książe Pokoju
