Will Of Mustn't (Immoral Series I)

2

Five Months Earlier

“Ah...” Mahigpit akong napahawak sa mahabang buhok niyang nakapuyod nang sipsipin niya nang mariin ang sensitibong parte ko.

Napapaarko ang likod ko sa tuwing dinidilaan niya ang hiwa ko galing sa butas hanggang sa kaitaas-taasang hiwa. “Von...” Napatingin ako sa orasan, alas-quatro na ng umaga at ang pagkakatanda ko, halos alas-dose kaming nagsimula.

Antok na antok na ko simula kaninang una namin pero dahil hindi niya ako tinigilan, nabubuhayan ulit ang katawan ko sa halo-halong kiliti, kuryente, at init.

Napaigtad ako nang maramdaman ang marahan niyang paghimas saking dibdib, ang init ng malalaki niyang kamay na halos sakop lang ang akin ng isa. Pinaglaruan ng mga daliri niya ang dibdib ko na para bang stress-ball.

“Hmm...” Rinig kong mahina niyang ani kasabay ng tunog na nalilikha habang patuloy niya akong kinakain. Ni hindi man lang ako nakaramdam ng pandidiri, mas nadaragdagan nito ang init sa'king katawan.

Mas humigpit ang hawak ko sa buhok niya nang marahan niyang kinakagat kagat ang tinggil ko, at dahil doon, dumoble ang kiliti naramdaman ng aking gitna, nagt-trigger sa laman ng aking puson na lumabas.

“Von! Ah...” Nagsisilikot na ang aking hita at aking baywang dahil sa papalapit na pagsabog.

“Darling...” Pinasadahan niya ang butas ko. “...let it out.” Nagsitaasan ang aking balahibo nang tumama ang hininga niya saking gitna nang magsalita, naragdagan din ang init kong nararamdaman dahil sa boses niya... At 'yong lang ata ang magpahintulot saking katawan na sumuko.

“Ahhh!” Malakas akong napaungol nang lumabas na nga ang init sa loob ko. Nanginginig ang aking binti at halos 'di ko na maramdaman ang katawan sa kiliting naramdaman.

Mabigat ang hininga kong napabitiw sa kaniyang buhok at mahinang humahalinghing nang maramdaman kong linisan niya ako gamit ang kaniyang bibig.

Pumikit na ako at dinama na lamang siya, hindi ko na namalayang unti-unti na'kong nakatulog nang tuluyan. Naramdaman ko pa siya sa tabi at may kung anong binulong pero 'di ko na maintindihan sa antok at pagod.

—

“SHE must be tired, Hon. Let her rest...” Hindi ko na maramdaman ang katawan ko sa hilo kaya naman nagpahila na ko kay Mama.

Hindi pa rin napirmi sa isip ko ang nangyayari.

Von... Devon.

Kilalang-kilala ko siya pero hindi yon alam ni Mama.

Fu-Bo; Fuck Buddy.

Noong bagong lipat pa lang kami, malinaw pa rin ang sakit at trauma na naranasan ko. T'wing makakarinig lang nang malakas na kalampag, inaatake na ako.

Lahat na ginawa ko para maging maayos. Sabay kaming nagpa-therapy ni Mama pero dahil hindi kaya ng budget ko, tinigil ko ang akin at nagsinungaling na okay na ko.

Pero gabi-gabi, hindi ako makatulog at ayaw kong matulog dahil kahit sa panaginip, nandoon si Papa. Kaya lumalabas ako para magpahangin sa gabi pero kahit 'yon ay hindi nakatulong.

Kaya naisipan kong minsan mag-bar. Kahit papaano, nakatulog ang malalakas na musika, kantahan, at magulong mga tao para makalimot.

“Akala niyo nakatakas na kayo? Mga walang-hiya! Hahanapin at papatayin ko kayong mag-ina!”

“Hahanapin ko kayo!”

Hindi ko naman balak mag-inom ng gabing yon pero walang-hiya talaga. Ayaw akong lubayan ng hinayupak.

“A bottle of Tequila,” Saad ko sa Bartender at nang ibigay sa'kin ay hindi na ko nagabalang kumuha ng baso at nilaklak na ang laman niyon. Nakakakalahati pa lang ako pero tinatamaan na ko.

“I know the best way to forget,” Mapungay akong napatingin sa gilid ko, may nakatayong lalaki na may hawak na shot glass, nakatingin sa dancefloor. Tumingin ako sa paligid dahil baka hindi naman ako ang kinakausap niya nang tumingin siya sakin at ngumisi.

Hindi ko alam kung dala lang ba ng alak o ano ang pagkamangha ko sa itsura niya, rough-features. Nakahalf-moon ang hanggang balikat na buhok, makapal ang kilay, matangos ang ilong, mapula ang labi, may nunal sa gilid ng mata, matangkad, at... dimples.

Nilagay niya ang hawak niyang baso sa counter at hinawakan ang braso ko. “Let’s dance,” Huli na nang nakapag-react ako dahil hinila na ko ng estranghero papuntang dancefloor.

Hinawakan niya ang kamay ko at lumayo nang kaunti tapos inikot ako nang biglaan. Nahilo ako kaya muntik na akong matumba pero hinila niya ulit ako palapit sa kaniya. Naramdaman ko ang pag-vibrate ng dibdib niya sabay ng pagtawa. Matangkad siya at hanggang dibdib niya lang ako kaya mahina ko iyong sinuntok. Naramdaman ko ang tawa nya maya-maya ay ang isang kamay niya na nasa baywang ko ay umakyat patungong panga ko.

Inangat niya ang mukha ko, mapungay akong tumingin, unti-unting nawala ang malokong ngisi niya at nang sa pag-kurap ko, may naramdaman akong malambot at mainit na bagay na dumampi sa labi ko.

Hindi ko alam kung anong sumapi sa'kin nang unti-unti ay hinalikan siya pabalik. Marahan iyon sa simula ngunit nagsimulang lumalim nang kagatin niya ang pang-ibabang labi ko dahilan para bumuka ang aking bibig at maramdaman ang mainit niyang dilang pumasok.

Pilit kong sinasabayan ang paghalik niya ngunit hindi ko magawa sa bilis ng labi niya, kaya hinigpitan ko na lang ang hawak sa kaniyang damit at dinama ang labi niyang tila gutom na gutom.

Nagtagal iyon nang hindi ko namamalayang kinakapos na ako ng hininga kaya ako na mismo ang bumitaw sa halik. Mabibigat ang hininga naming dalawa habang nakasandal sa noo ng isa't-isa. “Still want to forget?” Hingal niyang tanong. Nakatitig siya sa'king mata, nag-aabang ng sagot at ng isang tungo ko lang, mabilis niya along hinila patungong kung saan at pinagpatuloy ang nasimulan namin kanina.

At tama nga siya. Nakalimutan ko nang tuluyan ang dahilan bakit ako napadpad sa lugar na iyon sa una pa lang.

Nakalimutan ko. At gusto kong limutin pa lahat-lahat. Kaya naman desperada akong inalok siya sa bagay na kahit kailan hindi ko maisip na kaya kong gawin.

“Alright. Let's do that.” Seryoso niyang sagot nang tanungin ko siya kung gusto niyang maging Fubu ako. Nang ngumiti ako sa sagot niya ay wala siyang sinayang na oras at mabilis akong hinila palapit sa kaniya at hinalikan. Ngunit hindi katulad ng dati na marahan lang siya sa umpisa, ngayon tila galit siya sa marahas niyang paghalik sakin dahilan para hindi ko na siya masundan.

At lahat ng ginawa namin simula noong gabing yon ay parang naging mas mainit sa dati naming gawain.

—

Pinikit ko nang marahan ang mga mata ko upang limutin na muna ang bumabagabag sa isip. Big day to kay Mama dahil mag-iisa ang pamilya namin, magiging asawa na ulit siya ng taong alam ko mahal din siya.

At hindi sila ang problema. Ako, kami, ang problema...

Kapag nalaman nila kung anong meron kami noon, hindi ko na alam anong mangyayari... kami ang magiging dahilan ng pagkasira ng pamilyang binubuo pa lang nila.

Hindi dapat nila malaman. Hindi pwede.

Dali-dali akong bumangon ngunit dahil sa bilis, nahilo ako at nandilim ang paningin. Hawak-hawak ko ang ulo ko at sumandal sa pader, mariin akong napapikit.

Nahihilo pa rin akong bumalik sa kama. Nakaupo pa rin ako at nakahawak sa ulo nang di ko na namalayang tuluyan na kong nakatulog.

Mamaya na lang...

—