Lanetli bir keder bu
Üstüme sinen bu insan
Bu insandan kurtulamıyorum, delirecek gibiyim.
Her şey bitti sanki
Bitti çünkü o insan oldum
Olmak istemedim.
Ben hep oydum belki içimde çıkan o insan
Canımı acıtan, kalbimi inciten, yaratılışımı bozan.
Gözyaşlarım, kalbime sinen bu insana yaramıyor.
Ağlasa da hep aynı kötülükte
Hep uğradığım yaraların, hataların içinde
Gözyaşlarımın arasından sıyrılan siyahlık
Bu sözleri yazdıran acı keşke yazdırmasaydı.
Keşke başka olsaydı rüyalarım kâbuslarım
Keşke sabah hayat ölseydi
Gerçek acıların içinde şeytanı barındırmayan bu an.
Bu an bir şeytan.
Ateşin kapısı içimde harlanıyor.
Aynı insanım, hep hâla oydum.
Tükenmezliğin içinde beni doğurdu sanki
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Benden Kaybetmeler, Bizi Bizden Almaları
Poetry〽 Ölüm gibi kokuyor, kayboluşu bulmak gibi şiirler...
