Çok sıkılmıştım şu kızdan gerçekten. "Aynen öyle diyorum napıcaksın Öykü" dedim alayla. Üstüme yürümeye başlamıştı. Ama biri onu kolundan çekti.
"O biraz sıkar" dedi sert bir ses. Öykü'nün kolunda çeken kişi ve aynı zamanda da konuşan kişi Emirdi.
Öykü'nün kolunu tutmayı bırakmıştı ve Öykü'ye kaşlarıyla kapıyı göstermişti. Defol Öykü demişti kısaca. Öykü Emir'den tırsttığı için hemen çıkmıştı,korkak.
Emir sırama doğru yürümeye başladı. "Kurtardım seni o kadar yok mu bir teşekkür" dedi gülerek. Paşama bak. "Senin yüzünden olduğu için bunlar,zaten yapman gerekeni yaptın Emir" dedim.
Okul bugün hızlıca geçmişti. Okul bittiği gibi hemen kendimi eve attım. Abim bu sefer evdeydi,beni o karşılaştı.
"Hoş geldiniz Aylin hazretleri" Üstünde önlük vardı? daha içeri girmeden kapının ordan bir kahkaha patlatmıştım.
Kapıyı kapattıktan sonra konuşmaya başladım. "Ne bu haller Kaan Öztürk?" "Maaşımı aldım canısı,şip şap bir yemekte yaptım bize oh mis. Hadi yiyelim"
Ben seni yicem şimdi he. Hemen üstümü başımı değiştirip,yemek yemeye gittim. Öğünümüzde pilav,patates ve köfte vardı. Bence gayet iyiydi.
Yemekler bittikten sonra "Ellerine sağılık abiciiiiim" dedim neşeyle. "Ne demek canım. Masa ellerinden öper" diyip koşarak kaçtı. "Gıcık ya!" diye bağırdım arkasından. Valla gıcıktı.
Mutfağı bir güzel topladıktan sonra ders çalışmaya odama geçtim. Kendimi edebiyata o kadar kaptırmışım ki 1,5 saatir falan aralıksız çalıştım. Beni tam şu an sınava alsalar 100 alırdım gerçekten. Eksik olduğum bir kaç konu vardı onları da hallettmiştim.
Masamı topladıktan sonra,sonunda telefonumu elime almıştım. Ama kimseden mesaj yoktu..
Son bir kez telefonu elime aldım ve instagrama girdim. Emir story atmıştı,bu aralar fazla aktifti sanki.
bismillahirrahmanirrahim. Deri ceket ve gömlek mi giymişti. Niye giymişti acaba? Ama fena yakışmıştı.
Artık çok uykum gelince uyumaya karar verdim,kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyakaldım zaten.
"Ayliiin! Lan geç kaldın kızım,Kalksana!"diye bağıran abimin sesine karşı bırak uyanmayı,bir daha gözümü kapatamadım.
"Abi ne bağrıyon sus"
"Aylin saat 9:30 KALKSANA!"
"NE" diye bağırırken yatağımdam hızlıca kalkmam bir oldu. Telefonu alıp saate baktığımda,saatin gerçekten 09:30 olduğu gördüm. Nasıl erken uyuyup bu kadar geç kalkmayı becerdim acaba.
Telefonumu geri bırakıcakken birinin mesajı dikkatimi çekmişti.
05*********
Nerdesin Aylin? 09:00Emir mesaj atmıştı??? Ve evet hala onu kaydetmemiştim..
Hızlıca bütün işlerimi halledip okula gelmem 20 dakikamı almıştı. Şansıma ilk teneffüs yeni bitmişti.
Kapıyı çalıp içeri girdiğimde dersin matematik olduğunu gördüm. "Hocam uyuyakalmışım da geç kaldım. Girebilir miyim?"
"Gir Aylin gir"
"Sağ olun hocam"
Sırama geçip,kitaplarımı çıkarıp dersi dinlemeye koyuldum. Gözüm sağ tarafa kaydığında Emir'i matematik çözerken gördüm.
Kalemle hem işlem yapıp duruyordu hem de kalemi elinde çeviriyordu. Hatta sanırım son soruda falandı. Bütün sayfa çözülmüştü.
Emir'i izlemeyi bırakıp,sende dersi dinlersen belki zeki olabilirsin.
Olabilir öyle şeyler. Matematiği bir yandan dinliyor,bir yanda da soruları çözmeye çalışıyordum.
"Aylin,Emir gelin bakayım tahtaya"
Hocayla göz göze geldiğimizde tahtaya yazdığı soruları işaret etti. Hocam yapmayın etmeyin kıymayın bana.
"Gelicek misin Aylin?Yoksa meyve vermeye başlayacağım" dedi Emir.
Emir'e bakıp hiç bir tepki vermedim,kalkıp tahtaya ilerledim. Bence net bir cevap olmuştu yani.
Emir de arkamdan geldiğinde,ikimiz de bize özel olarak yazılan sorularla bakışıyorduk. Daha doğrusu Emir çözüyordu,bende bakıyodum.Hiç bir şey anlamıyordum ki.Arkamı dönüp yalvaran gözlerle Serkan'a baktım,bir şey yap hadi hadi. Bunu anlamış gibi hocaya bir soru sormak istediğini söyledi.
"Siz çözün geri dönünce bakıcam"
Gelene kadar inşallah gözünüz çıkar. Ben hocanın arkasından hala bakarken.
Emir'in "Buraya bak" demesiyle gözlerimi ona çevirdim ve soruya bakmaya başladım. Tahta kalemini elime alıp,sallamasayon bir şeyler yazmayı düşünüyordum.
Emir kalemi elimden çekip aldı ve işlemimi yaptı. İşlemi yapmak için biraz sağ tarafa doğru eğilmişti,ben hala şaşkın şekilde öylece bakıyordum.
Soruyu çözüp kalemi geri elime yerleştirdi. Geri biraz kafasını kaldırdı ve kafasını omzuna doğru eğerek bana baktı.
"Sözlerin gözlerinde Aylin. Bütün cevaplar gözlerinde. Bu yüzden susuyorsun,susma o sözleri gözlerinde değil dudaklarında tut ve benle konuş" dedi. Ve sıraya geri ilerledi.
^^^^^^^^^^^^^^^
Emir naptın anneeenmm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAM KIRIKLARI
Romance"Ben senin sayende bu hale geldim Aylin,senin sayende nefes alıyorum,senin sayende uyurken hayal kurabiliyorum,senin sayende . Çünkü sen varsin sen.." 04.12.23🪽