15

15 3 0
                                    

Dediği şeyler yüzünden şaşkına uğramış şekilde arkasından bakakaldım. En sonunda artık sırama gitmem gerektiğini anlayınca,sırama doğru ilerledim.

Hoca biraz daha soru çözdükten sonra,ders bitmişti. Öylece sıra da oturmuş, Emir'in dediklerini düşünüyordum. "Sözlerin gözlerinde" derken ne kast etmişti?anladım mı,anlamadım mı. Bilmiyordum

"Aylin?"

"Hm"

"Daha ne kadar kaçıcaksın benden" dedi bıkkınlıka. Bu daha kaçmayı görmemiş,daha başından böyle yapıcaksan senle işimiz var.

"Senden kaçmıyorum Emir. İnadıma dibime girmeye çalışan sensin"

"Peki öyle olsun,bana karşı nasılsan bende sana karşı öyleyim artık" dedi ve sınıftan çıktı.

Gazamız mübarek olsun gerçekten.Sınıfta boş boş oturmaya devam ettim,fazlasıyla uyumama rağmen ayağa kalkıcak gücüm yokmuş gibi hissediyordum.

"Aylin!" diye bağıran bir ses duyunca. Arya olduğunu anlamam kısa sürmedi.

"Serkan olmayınca ön sıran çok boş duruyor,dur ben geçeyim"

"Naber"

"İyi senden" dedim.

Tam bir şey dicekti ki,zil çaldı. "Teneffüste bizim sınıfa gel,bizim kızlarla tanıştırayım sizi" dedi. Çok iyi olurdu valla.

Kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra Arya sınıftan çıktı. Bugün dersler genelde sayısaldı o yüzden hızlı geçmişti bir tık.

Öğle arasına girmiştik. Emir artık benle bırak konuşmayı,gözlerime bile bakmıyordu. Alışmam lazımdı,bende ona karşı öyleydim çünkü. Kantine indiğimde fazlasıyla sıra vardı. Gel de bekle şimdi.

Sırtımı kantin duvarına yaslayarak,başımı da duvara koydum. Biraz zaman geçsin ki almam daha kolay olur diye düşündüm.

Birinin anlıma vurup "Naber kanka" demesiyle. Bir korkmuşum ki,o anın korkusuyla kafamı geri duvara çarptım.

"Ananı sikeyim" diye acıyla karışık kıkırdadım. "Mal mısın kızım napıyon" dedi Uygar kahkahalarının arasında. "senin yüzünden oldu,hala konuşuyor" diyip cimcikledim.

Bağırıp kolunu çekti. "Ne bağrıyon oğlum sesin duyuluyor her yerden" dedi Emir gelirken. Beni görmeyi beklemiyordu. Uygar eliyle beni gösterdi "Bu kız cani,psikopat. Cimcikledi beni ya,kolum morardı" dedi nerdeyse ağlayacak şekilde.

"Sensin cani. Kafamı vurdum senin yüzünden. Benim de kafam yarıldı o zaman" dedim göz devirerek.

"Çok konuşma cüce"

Yime göz devirdim. Ve bize bakan Emir'e baktım,denizleri ilk önce kafama gitti. Sonra gözlerime,ama öylesine bakıyordu. Şimdi bayılıp kalsam yine öyle mi bakardı acaba?

"Hadi Uygar,yemek yicez gel" diye çağırdı Uygar'ı.

Nasıl bir anda bu kadar vurdumduymaz olabilir bir insan? Artık denizleri bana kırgınlıkla bakıyordu sanki. Emir'in dün dediği sözden sonra,ona bir şey dememiş olmam. Ve hala ondan kaçıyor olmam,bardağı taşıran son damla olmuştu galiba.

Artık o da benden uzaklaşıyordu. Ben yaparken pek sorun yoktu ama o yapınca,bir garip oluyormuş insan. Emir'in soğukluğunu burdan bile buram buram hissediyordum sanki..



Arya'nın yanına gitmiştim. Hem yemek yemiş hem de arkadaşlarıyla tanışmıştım. Ama kızlardan birisi düpedüz Emir'e takıntılı gibi bir şeydi. Hatta aşık bile diyebilirdim,aşık kelimesi hafif kalırdı.

Bugün Emir'in futbol maçı varmış,tutturmuş gidelim gidelim diye. O kız sussun diye herkes spor salonuna inmeyi kabul etti. Ama ben etmedim,etmek istemedim.

Arya'yla vedalaştıktan sonra ben sınıfıma doğru,onlar da spor salonuna ilerlediler. Sınıfta çok kişi yoktu çünkü hala öğle arasındaydık. Sırama ilerleyip,çantamdan kitabımı çıkardım.

Yapacak başka bir şey bulamamıştım çünkü. 10 dakikadır kitaba güzelce dalmış,okuyordum ki. Dışardan gelen marş seslerine kadar.

Sınıfa bir erkek grubu,arkalarında da sınıfın çoğunluğu vardı. Erkeklerin omzunda Emir vardı.

"La la la!Şa şa şa! Emir kaptan çok yaşa!"

Maçı Emir sayesinde kazanmışlardı galiba. Emir baya içtenlikle gülüyordu,çok mutlu görünüyordu. Onu hiç böyle gülerken görmemiştim. Göz göze geldiğimizde,gülüşü dudakların da asıldı kaldı ve yüzü soldu.

Nedense çok koymuştu bana. Gözlerini
gözlerimden çekmedi bir süre ama bütün gülüşü sönmüştü.

"İndirin beni yeter!" diye bağırdı. Yine eski Emir haline dönmüştü. Sebebi de bendim,beni gördükten sonra olmuştu. Niye bilmiyordum ama çok kırılmıştım Emir'e. Bütün mutluluğumu falan her şeyimi tekte sömürmüştü.

Kafamı ellerimin arasında gömdüm,suratımı duvara çevirdim. Ona bakmak istemiyordum. Sıraya oturduğunu çıkan seslerden anlamıştım. Bir süre gözlerini üstümde hissettmiştim. Sonra zaten zil çalmıştı,kafamı kaldırmadım ama yüzümü hocaya doğru çevirip yatmama devam ettim.

Coğrafya dersindeydik zaten. Çokta dinlememe gerek yoktu. Gözlerim Emir'e kaydığında dersi gerçekten dinlediğini görmüştüm. Bütün odağını derse vermişti. Bende odağımı ondan çekip,derse vermeye çalıştım.

Ama hep aklıma beni gördükten sonra,suratınım buzdolabı gibi olduğu aklıma geliyordu.

Ders bittikten sonra,okulun bitmesine çok az kalmıştı. Zil çaldığı gibi Emir hemen uyumaya koyuldu,maçtan sonra yorulmuştu muhtemelen.


Son iki derste bir şekilde geçtikten sonra,sonunda okul bitmişti. Eve gitmek için minibüs beklerken,biri koluma yapıştı.

"size gidiyoruz üstümüzü değiştirip gezmelere gidiyoruz itirazın yok" dedi Arya.

"Tamamdır,hemen" dedim. Minibüs geldiğinde binip eve geçtik. Abimin gelmesine daha 2-3 saat falan vardı.

"Gel odama geçelim"

Odama doğru ilerledik. Arya hemen dolabıma yapıştı "Konsere uyucak bir şeylerin vardır umarım"

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Neee Konser miii

CAM KIRIKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin