Önceki bölüm nasıldı?
Türkiye'nin gözünden
Uyandığımda kan ter içindeydim. Aslında gördüğüm rüya veya kâbusta bir şey yoktu katil dışında. Hemen yataktan kalkıp yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Hava almak için terasa çıktım. Mükemmel birisini gördüm. Tabii baş belası Amerika! Tam geri gidecekken Amerika bana seslendi
Ame:Gel gel çekinme
T:Senden mi çekineceğim?
Ame:Geri gidiyordun da o yüzden dedim
T:Canım istedi o yüzden gidiyordum
Amerika'nın yanına gidip oturdum
T:Çekinseydim yanına oturmazdım.
Amerika'nın yüzüne baktım. Gözleri kıpkırmızı olmuş. Ağladığı oldukça belliydi. Ağlaması normaldi. Ne kadar onu dövse bile hala babasıydı. Ve hala kalbinin içinde ufakta baba sevgisi vardı. Amerika yüzüme bakıp ardından bana sıkıca sarıldı.
Ame:Özür dilerim eğer sen de beni bırakırsan bu hayata katlanamam
T:Şşş beni seni bırakmadım bırakmamda
Ame:Barıştık mı?
T: Barıştık
Tam her şey güzel gidiyordu ki bir şey fark ettim. Rüyamdaki çocuk bana gülümsüyordu! Yüzünü göstermiyordu ama gülümsemesini gösteriyordu. Kırmızı renkli biri... Amerika'nın seslenmesiyle irkildim
Ame: Türkiye iyi misin?
Amerika baktığım yere doğru baktı.
Ame:Birini mi gördün?
Ne şimdi Amerika o çocuğu göremiyor mu? Yoksa ben mi delirdim? Kafamı iki yana salladım çocuk ortalıktan yok oldu! Belki yanlış görmüşümdür yani. Rüyadaki varlık gerçek dünyada olamaz.
T: Yok sadece daldım.
Ame:Anlıyorum, kahvaltı yaptın mı?
T: Hayır
Amerika elimi tutup beni çekmeye başladı
Ame: O zaman kahvaltı yapmaya gidelim
Belkide açlıktan o çocuğu görmüşümdür değil mi? Amerika'nın bu kadar rahat olması beni şüphelendirdi. Ama kendi duyguları banane. Nasıl davranıyorsa davransın.
Amerika ile kahvaltı salonuna indik. Amerika bana bir şeyler anlatıyor ama dinliyemiyorum. Dikkatim hemen dağılıyor. Kahvaltı yaptıktan sonra odalarımıza çıkma kararı aldık. Odama çıktığımda bir bok yapamayacağım fark ettim. Bari kitap okuyalım bilgi aksın biraz. Elime bir tane kitap alıp okumaya başladm. Güzeldi gidiyordu açıkçası. Saate bakmak için kafamı kaldırdım. O yine buradaydı. Yine karşımdaydı. Yüzü yine belli değildi.T: Sen kimsin?
???: Beni tanıyorsun
T: Seni tanımıyorum
???:Hayır,hayır beni tanıyorsun
T:Kimsin o zaman sen?
???: Geçmişi hatırlamıyor musun? Va ya şimdiyi? Ben her zaman seninleyim.
T: Bak çocuk yüzünü bile görmedim. Ama bana yardım edersen sana yardımcı edebilirim. İlk önce kimsin sen?
???: Ben senim
Çocuğun dediğine güldüm. Çok iyi rol yapıyordu. Ama çocuk hala ciddiğilini koruyordu.
T: Çok komiksin!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işığı
Short StoryTürkiye onu ay ışığının altında kabullenmişti. Ve ay ışığı sönene kadar ondan asla vazgeçmeyecekti