Room mates

38

POV EMMA

We Komen Aan In Het Ziekenhuis...

Wij mogen niet mee naar binnen..
Dus we zitten samen in de wacht kamer.
Liv huilt.

Ik zucht , dit is allemaal mijn schuld ik had Roy meteen al moeten dumpen! En niet steeds kansen moeten geven..

Ik troost liv..

Er gaan uren voorbij... Ondertussen vallen we samen in slaap..

Liv je mag naar binnen gaan !

Liv loopt naar binnen..

POV LIV

Ik loop naar binnen..
Ik zie max liggen.
Hij is bleek..

Ik draai me om en zie max zijn 2 broers en zijn ouders zitten..
Hij is er niet meer liv.. Zegt een verpleegster.
Ja hij is aan het slapen.. Ik kom anders later wel terug ik kan.. Ik kon mijn zin nog niet afmaken..
Hij is dood liv...

Ik zak door mijn knieën.
En begin te huilen..
Max als je me kunt horen..
Ik hou zoveel van je..
Wist je nog dat we samen Naar de film gingen, samen naar de skate baan, je nam me mee naar de mooiste plekken..
Je gaf me zulke mooie cadeaus..
We moesten onze relatie een tijdje geheim houden omdat anders we gescheiden werden door de groepen..
Ik kon niet keer zonder je.
Je bent mijn eerste echte vriendje , mijn eerste in bed maar .. Ook mijn laatste.
Ik kan niet zonder je..
Ik begin nog harder te huilen.
En aai over zijn hand..

Roy wordt afgevoerd..
En ik blijf huilend zitten..
Een van zijn broers komt naar me toe..
Hij legt zijn arm om me heen..
Gaat het liv..
Ja hoor Rowan..
Ik loop samen met de familie van max Naar de uitgang en laat Emma achter...

Het is haar schuld..