ETERNITY

Prolog

Nie byłam gotowa, jeszcze nie. Nie mogąc spać, udałam się na balkon wielkiego apartamentowca należącego do mojej matki. Czy za dużo ode mnie oczekiwała? Nie chce wyjść na niezadowolone dziecko, bo w końcu dała mi wszystko czego tylko zapragnęłam. Był tylko jeden problem; nie czułam, że to jest to czego skrycie pragnę. Nie pragnęłam wznosić się na wyżyny, nigdy nie chciałam być "wielkim człowiekiem", jakim była ona. Miała władzę i chciała bym tą władzę również miała, gdy jej zabraknie. Choć co prawda była bliska wynalezieniu leku, który miał sprawić by człowiek się nie starzał, a może nawet nigdy nie umierał.

Ludzie ją wielbili, a niektórzy się jej bali. W końcu boimy się rzeczy, których nie rozumiemy, a jej mądrości nie było w stanie pojąć. Nie wiedzieli jednak, jak mroczne sekrety skrywa.

Jutro egzamin, a pojutrze mam wybrać. Wybrać moje dalsze życie. Czy będzie ono takie jak powinno być; u boku matki, by stać się drugim najpotężniejszym człowiekiem w kraju. Czy może będzie pełne przygód, których tak bardzo pragnęłam. Co się stanie gdy jej się postawie, czy wyrzeknie się mnie, a może okaże się wyrozumiała i uszanuje moją decyzje. Tak strasznie się jej bałam, gdyż wiedziałam co jest w stanie zrobić, a także znałam jej gniew. Nigdy go nie pokazywała lecz wiedziałam, że jednym słowem lub gestem mogła zamienić czyjeś życie w piekło. Mogła również je zakończyć.

Jeszcze wtedy nie wiedziałam, że moje życie pójdzie w odpowiednim kierunku, do odpowiednich osób i w odpowiednie miejsca. Będę musiała tylko stoczyć największą walkę jaka do tej pory spotkała nie tylko mnie, ale również cały kraj.