𝐸 𝑉 𝐿 𝐴

0.1

Bu bölümü asıl karakterin babası Etka Ebu'dan dinleyeceksiniz yani hikayenin en başından, böyle olması anlam karmaşasını biraz olsun yatıştıracktır asıl karakterimiz ise ,
Yafes Ilgın Ebu...
Kitap tamamen bir adamın bakış açısından yazılmıştır.

Bu kitaptaki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi,kurum ve kuruluşlarla ilgisi yoktur.Tamamen kurgudan ibarettir.

Teşekkür ederim,hoşgeldiniz...❣️

...

Etka Ebu

Gece çekmeyi unuttuğu perdenin acısı sabahın ilk ışıklarının gözlerine işkence ederce vurmasıyla uyanmak zorunda kaldığı için çıktı,güneş o kadar sert bir şekilde vuruyordu ki yüzüne gözlerini dahi açamadan kafasını derin uykusundan kaldırıp yatağın içinde gerinmeye çalıştı, kolunu sağ tarafa doğru uzattığında elinin boşluğa düşmesi gözlerini aniden açmasına sebep oldu.

Gözlerini kısarak arkasına döndü görmek istediği manzarayı göremeyen küçük çocuklar gibi kaşlarını çattı ve refleksle ayağa kalktı,telefonunu hangi köşeye koyduğunu bilmediği için savsak adımlarla odanın içini dolandı,dün çıkardığı ceketinin cebinde olduğunu hatırlayıp ceketini astığı sandalyesinin üstünden alıp cebinden telefonunu çıkardı saat sabahın altısıydı, yatağında aradığı kadını göremediğinden içine garip bir gerginlik çöktü.

Odanın kapısını sertçe açarakp merdivenleri inmeye başladı.İçinde öyle kötü bir his vardı ki kor gibi gerdanında yanmaya başlamıştı.Önce ilk kattaki Yafes ve Yanel'in odasına girdi çünkü dün gece onlara bakacağını söylemişti,ya yanlarında uyuya kalmıştı yada çalışma odasındaydı ama açtığı kapıların ardında aradığını bulamadığı için alt kattaki kalan herkesin kapılarını hışımla açmış sabahın ilk saatlerinde insanları korkutmuştu oysa evde birkaç odadan başka kimsenin şahsi alanına girmeyeceğini biliyordu.

"Melikee!"evdeki bir görevliye sabahın altısında bağırması hiç hayra alamet olmadığı için sesini duyan insanları ürkütmüştü insanları bu denli korkuttuğunu düşünmediği için hala deli olmuş gibi evin içinde dönüp duruyordu,büyük salonun içinden Aşkar koşarak geldi dizlerinin etrafında dolanıp birkaç defa havladı dışardan duyan biri acı acı havlayıp anlatmaya çalıştığı birşeyler olduğunu anlardı lakin o anlamadı.Bacağına kafasını sürten Aşkarı iteleyerek evi aramaya başladı.

"Melike diyorumm!"Melike birkaç bağırışın sonunda alt kattaki merdivenleri üçer beşer çıkarak giydiği sabahlığının önünü hürmeten kapatıp "Buyrun Etka Bey"diye karşısında dikildi."Hazan nerde Melike"daha otuzlarının başında boyundan dolayı polislik ve birçok işten red yemiş fakat Yafes Beyi ilk gördüğü anda ona karşı bir abi sempatisi ile yaklaşıp yaşadığı ve çalıştığı bu evde kendini sevdirmiş neredeyse on yılını vermişti minnetiyle,saygısıyla.Evi çekip çevirebilen kimsenin eline su dökemeyeceği gözde çalışanlardan biri olmayı başarmıştı.

Melike de karşısındaki adamın evhamından bir terslik olduğunu fark edip bahçeye doğru olduğu yerden bakındı.

"Çiçeklerini sulamaya çıkmıştır Etka Bey bu saatlerde hep öyle yapar."kafasını sallayarak reddetti."Eğer bakmasam sana sorar mıyım sence!"genç kadın ne yapacağını bilemeyerek koşar adım giderek tekrar bahçenin sürgülü kapısını gürültüyle açtı.Aşkar kadını takip ederek bahçeye koştu,o sırada genç adam büyük dış kapıya doğru yürümeye başladı artık herkesi uyandırmaya karar vermişti çünkü bir aksilik hissediyordu üst kattaki hareketlilik zaten herkesi yavaş yavaş uyandırdığını gösteriyordu.