අහිංසක ආදවන්තයා
•••••••••••••••••••••
තුන්වන දිගහැරුම
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
හිත සතුටින් පුරුදු වෙලාවටම මම බෙල්ලන්විල ගියේ ලොකු බලාපොරොත්තු ගොන්නක් හිතේ තියාගෙන...
" පුතා අද ගොඩක් සතුටින් වගේ...."
" අනේ අත්තම්මා...
හැමදාම දුකින්ඉන්න බෑ නේ අත්තම්මා... මම ත් ජීවිතේ සතුටින් ඉන්න ඕනි කියලා තේරිම් ගත්තා... ඉතිං හිතේ දුක තිබුනත් ඒ දුක අමතක කරලා හිනා වෙන්න ඕනි අත්තම්මා..."
" පුතේ මේ ලෝකෙ කවුරුත් දුක් විදින්නෙ නෑ කියලා කියන්න බෑ ..හැමෝම දුක් විදිනවා... ඒත් දුක අමතක කරලා දාලා අපි හිනා උනොත් හැමදාම සතුටින් ඉන්න පුළුවන් ...."
" ඔව් අත්තම්මා ..මම ත් දැන් ඒ දේ කරනව... මම ගිහින් එන්නම් අත්තම්මා...."
" හා පුතේ පරිස්සමින් ... හැමදාම සතුටින් ඉන්න ...."
මම ඉක්මනටම ගියේ බුදු සාදුට මම අලුතින් පටන් ගන්න හදන ජීවිතය ගැන කියන්න ...
මගෙ බුදු සාදූ... ආයෙ මේ තේනුවර කවදාවත් අඩන්නෙ නෑ....මම හිනාවෙන්න තීරණය කලා සාදූ...ඒත් මට ආදරේ කරන කෙනෙක් මේ ලෝකෙ ඉදීවිද.... පුළුවන් න්ම් මට ඒ කෙනාව මුනගස්සන්න... නැත්නම් මට අම්මලා එක්කම යන්ම වේවි ගොඩක් දුරකට බුදුසාදූ....
මල්පූජා කරලා බුදුන් වැදලා මම බුදු සාදුගෙන් ඉල්ලුවෙ ඒ දේ විතරයි .... මට ත් ලස්සන ආදර කතාවක් ලියන්න කියලා ....
පුරුදු විදියට බුදුන් වැදලා ඉවර වෙලා මම සුමනලතා අත්තම්මා ලගට ගියේ එයාට සල්ලි දෙන්න ඕනි නිසා....
" අත්තම්මා ...ඇත්තටම ඔයා කොහෙද ...."
" අපි පිලියන්දල පුතේ...."
" එතකොට රෑ වෙලා යන්නෙ බස් එකේ ද..."
" නෑ නෑ දුවගෙ ලොකු පුතා එනව... මම එයා එක්කම යනව..එහෙම තමා ඉතිං අපි පුතේ...."
" හරි අත්තම්මා පරිස්සමින් ඉන්න .ආ මෙන්න මල් වල සල්ලි අදත් ටිකක් වැඩිපුර තියනවා ආදරේට නේ..... මම ගිහින් එන්නම් අත්තම්මා ..."
" අනේ ලමයො බලන්න අනේ අදත් .... එහ්න්ම් මම හෙට මේ දෙනගානටම මල් දෙනව .... නැත්නම් පුතා පව්..."
