අහිංසක ආදරවන්තයා
••••••••••••••••••••••
සත්වැනි දිගහැරුම
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ඇගට දැනුන මහන්සිය නිසාදෝ අද මම ගොඩක් දවල් වෙනකන් නිදා ගත්තා...
" පුතා.... නැගිටින්න දැන් .. බලන්න වෙලාව.. 12ත් පහුවෙලා... කාලත්නෑ නේද ..නැගිටින්න නැගිටින්න ..
" අනේ අම්මේ... තව චුට්ටක් ඉන්නම්කො...."
" මොකක්ද ලමයො මේ... මෙච්චර වෙලා නිදියන්නෙ..."
" හරි හරි මම චුට්ටකින් එන්නම්..."
අම්මගෙ පෙරෙත්ත නිසාම ටික වෙලාවක් නිදාගෙන මම අම්මා හොයාගෙන පහලට ගියේ අම්මාට කියලා කුක්කු එකක් හදා ගන්න...
තාම ඇගට අමාරුයි.. ඒත් හවස කොහොමහරි යන්න ඕනි බෙල්ලන්විල...
" අම්මා....."
" අහ් .. නැගිට්ටද... මොකො මේ..."
" අනේ කුක්කු හදලා දෙන්න බෑ...."
" අනේ... පුතේ හීටර් එක ගහන්න කරන්ට් එක නෑ... මම ෆෑස් එකේ වතුර එකක් තියලා හදලා ඩ්ගෙන්නම්..."
" අයියෝ මගෙ සුදු ඇදුම් හෝද ගන්නෙ කොහොමද අනේ දැන් ......"
" ඔන්න අද ඉදන් ආයෙ පටන් ගන්නද යන්නෙ රෑ සවාරිය .. යන්නම ඕනින්ම් මේ ලග කොච්චර පන්සල් තියනවා ද..."
" හරි හරි අනේ....ඕක නවත්තන්න අනේ.. මම අතින් හෝද ගන්නම්..."
ඇත්තටම අපිට කොච්චර සල්ලි තිබ්බත් කවදාවත් අපි වැඩකාරයො ගෙදර ට ගන්නෙ නෑ.. මොකද අපි අපේ වැඩ හැම එකක් ම කර ගන්නව... අපි හැමෝටම ඕනි උනේ හැමදාම සාමාන්‍ය මිනිස්සු වගේ ජීවත් වෙන්න...අනිත් අය වගේ බොරු ලොකුකම් මොකටද අපිට...
එකපාරටම මගෙ පෝන් එක කාමරේ ඉදන් කෑ ගහනව ඇහුනා.. මම ඉක්මනටම ගියේ ඒක හොයාගෙන...
ඔන්න ඉතිං විනුජය කෝල් කරනව.. සුවර් එකටම අනිවාර්යයෙන් කඩවර දෙවියන් ආරූඩ කරගෙන ඇති...
" ඈ බක් මිනිහො මෙච්චර වෙලා නිදියෑවද ආ... "
" නෑ බං මිනිහෝ මහන්සියට ටිකක් නින්ද ගියා.. දැන් මේ අම්මා කුක්කු හොයනෝ මම ..."
