අහිංසක ආදරවන්තයා

පළමුවන දිගහැරුම

අහිංසක ආදරවන්තයා
•••••••••••••••••••••••

පළමුවන දිගහැරුම
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

-----------------------------------------------------------

" අම්මේ.... අනේ ඔය මේසේ උඩ තියන යතුර ගෙනල්ලා දෙන්නකෝ......."

" ආ මෙන්න ... යතුර.. අනේ පුතේ ඔය ගමන යන්නම ඕනිද අනේ .. කී දවසක් කියලා ගියාද දැන් ....මට දැන් ගොඩක් බයයි පුතේ....ඔයා ගැන...

" අනේ අම්මෙ බය වෙන්න එපා ..මම යන්නෙ නරක ගමනක් නෙමේ නේ අම්මා .. මම යන්නෙ මගෙ හිත නිදහස් කර ගන්න විතරයි .... බය වෙන්න එපා .. මම මෝඩ නෑ කවදාවත් ....."

" හරි පරිස්සමින් එහෙන්ම් ගිහින් එන්න .. තාත්තා යි මම යි කන්නෙ නෑ ඔයා එනකන් ... ඉක්මනටම එන්න..."

" අයියෝ එහෙම එපා ඔයා ලා කන්න අනේ...."

එහෙම කියලා මම කාර් එක පණ ගැන්නුවෙ ලොකු හුස්මක් ගන්න ගමන්... ටිකෙන් ටික කාර් එක ගෙදර වත්තෙන් එලියට දාගෙන මම මගේ ගමන යන්න පිටත් වුනා....

ඉස්සෙල්ලාම මම ගැන මම කියලා ඉන්නම් කො ....
මම ඔනෙල් රාශිංස තේනුවර .... ලස්සන නමක් නේද මම ත් ගොඩක් ආසයි ඒ නමට... වයස නම් අවුරුදු 25යි...මම ඉන්නෙ දෙහිවල ... ඇත්තටම කියන්න තරම් ලොකූ පාරිසරික සුන්දරත්වයක් නැති උනත් මම මෙහෙ ජීවත් වෙන්නෙ ගොඩක් ආසාවෙන් ...මගේ පවුලෙ ඉන්නෙ මම යි මගෙ අම්ම තාත්තා වගේම අක්කෙකුත් ඉන්නව .... ඇත්තටම අපි ගොඩක් ලොකු සල්ලිකාරයෝ ඒත් සල්ලිතිබුනත් ජීවිතේ සතුට කවදාවත් ලැබෙන්නෙ නෑ කියලා දන්නෙ සල්ලි තියන මනුස්සයො විතරයි.... ඒ නිසා මම ගොඩක් ම ආස සාමාන්‍ය විදියට ජීවත් වෙන්න ....
ලස්සනට හිනාවෙලා මේ දේවල් ඔයා ලා එක්ක කිව්වට මම ත් එක්තාරා විදියට මූනිච්චාවට හිනා වෙලා ඉන්න සිද්ද උන කෙනෙක්....
ජීව්තේ සමරිසි අපි හැමෝටම තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ මට තිබුනෙ නෑ... අපේ ගෙදර හැමොම මම සමරිසි කෙනෙක් කියලා දැනගෙන හිටියා....ඉතිං මම ත් මගේ කුළුදුල් ප්‍රේමය අවුරුදු 2ක් පුරාවටම ගොඩක් ආසාවෙන් කරගෙන ගියා...ඒත්..................................................

මම කාර් එක හිමීට කාර් පාර්ක් එක ඇතුලට දාලා අයිනකට කරලා නතර කලා....
හැමෝම තමන්ගෙ හිතට දුකක් දැනුන වෙලාවට ඒ දුක නැති කර ගන්න එක එක දේවල් කරන්න පුපුදු වෙලා ඉන්නව... සමහරු වැටෙන්මම බොනව...සමහරු ඇත්තටම පලි ගන්න කියලා තමන්ගෙ ජීවිතේ අනිත් අයගෙ සතුට වෙනුවෙන් විනාඩි කිහිපයකට කුලියට දෙනව... ඇත්තටම ඇයි මේ වගේ දේවල් කරන්නෙ... දුකට හේතුව වෙන කෙනෙක් න්ම් එයා ට මේ දේවල් වලින් පොඩ්ඩක්වත් රිදෙන්නෙවත් පාඩුවක්වත් සිද්ද වෙන්නෙ නෑ.... අනේ ඉතිං මම එච්චරට ම මෝඩ නෑ...මම ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගියේ පුරුදු විදියට ම සුමනලතා අත්තම්මා හොයාගෙන...