Zar zor kendini okula yazdıran Felix, o gün ilk kez bir vampir okuluna gidecekti. Planı ağzını hiç açmamaktı, olmadı direkt konuşmamaktı. Yemekte yiyemeyecekti. Tek yapacağı şey Hyunjin'i aramak olacaktı. Okula girdiğinde yeni çocuk olduğu için herkesin ona baktığını hissetmişti, halbuki kimse onu umursamıyordu. Kitaplarını yeni dolabına koyduğunda sınıfına geçti ve şansına, Hyunjin ile aynı sınıfa düşmüştü. Yaşları aynıydı, bu yüzden aynı sınıftalardı. Ders boyunca onu izlemişti. Dersi bittiğinde Hyunjin'in peşinden ayrılmamıştı, onu fark etsin diye.
Hyunjin'in gözünden
Dostum, bu gerçek olamazdı. Gitmiş peri bölgesinden buraya uçmuştu? Bana bu kadar aşık olduğunu bilmiyordum. En kötüsü de kanatlarının olmamasıydı, canı acıyor olmasıydı. Bir şey de diyemedim, peşimde olduğunun tabiki de farkındaydım. Okul bittiğinde, bir evi olmadığını, bu yüzden benim peşimden geldiğini fark ettim. Arkama döndüm ve çocuğa bir bakış attım. "Neden benim peşimdesin?" korktudan tir tir titreyen çocuğun yanakları kırmızılaşmıştı. "Ah...tanıdığını sanmıştım." iç çektim. "Tanıdım tabiki de. Ancak neden böyle bir şey yaptın? Yaptığın salak saçma bir şey." çocuk doğruldu. "Aşk. Ben sana aşığım." biliyordum. "Beni tanımadan nasıl aşık olabilirsin?" çocuk yaklaştı. "Seni tanıdığımdan eminim. Adını bile bilmesemde, eminim, sen iyi birisin." bende ona biraz yaklaştım ve eğildim. "Bilmeden konuşma, küçük peri. Hwang Hyunjin ben." dudağına parmağımla dokundum ve onu bekledim. "Lee Felix.." dokunduğumdaki tepkisi tatlıydı. "Bırak peşimi o zaman, Felixciğim." "Bırakacağımı sanmıyorum. Ben sana aşık oldum."
