arkadaşım
700 okuma nedir
aşklarım
güllaçlarıö
tulumbalarım
okuma listesine ekleyip furuyolar
başka kitabım mı yok lan
~
Haftasonu sabahıydı, Felix her zamanki gibi erkenden kalkmıştı. Eski evindeki gibi değildi burası, hava her zaman karanlık ve gayet solgundu. Umrunda değildi tabii ki, Hyunjin ile miydi? Evet. Yani sorunları çözülmüştü, pekte sorun yoktu bu yüzden. Hyunjin kendi odasında uyuyordu ve Felix dolabı açıp kahvaltılık bir şeyler araştırıyordu. Olmadığını fark ettiğinde koltuğa gömülüp telefonunu açmıştı. Oraya geleli telefonuna dokunmamıştı bile. Abisinden gelen mesajları gördüğünde hepsine bakmıştı, merak ediyordu abisi onu. "İyiyim" yazıp telefonunu cebine sıkıştırmış ve tavana bakakalmıştı öyle. Buraya geldiğinden beri olan şeyleri almıyordu beyni. Hyunjin, ona aşkını itiraf etmemişti ama belli ki boş değildi ona karşı, yepyeni bir arkadaş edinmişti ayrıca da, Yena. Hyunjin'le kafeye gitmişti, sohbet etmişlerdi. Hyunjin ona gerçektende alışmıştı. Hyunjin için Felix iyi bir dosttu.
Düşüncelerinden birden ayrılmıştı. Hyunjin koltuğun ucuna oturmuş ona bakıyordu. "Ne yapıyorsun Felix?" Felix ayaklanmış ve konuşmaya başlamıştı. "Yatıyorum" Hyunjin göz devirmiş ve konuşmaya başlamıştı. "Yattığını görüyorum, kör değilim. Sadece, neden tavana boş boş bakıyorsun?" Felix bu soruya karşılık gülümsemeye başlamıştı. "Bilmem ki..."
Beraber mutfağa ilerleyip bir şeyler hazırlamaya başlamışlardı. Her gün, beraber hazırlıyorlardı kahvaltıyı. Felix, Hyunjin'in yapışını izliyor, Hyunjin'de işine dönmesi için komut veriyordu. Alışmıştı Felix, Hyunjin'in ona aşık gibi davranmamasına. Ama o gün beyninde farklı düşünceler vardı. Cidden sevmiyor muydu onu Hyunjin? Arkadaş mıydı onun için Felix? Kahvaltıyı hazırlarken bunları düşünmeden edemiyordu minik olan.
"İyi misin Felix? Bu gün sessizsin." Hyunjin yumurtaları kırarken konuşmuştu. Felix sessizce konuşmaya başlamıştı. "Yok bir şey, sadece kafamı kurcalayan garip düşünceler." Hyunjin Felix'e dönüp dudaklarını aralamıştı. "Söyleyebilirsin." Felix kafasını hayır anlamında sallayıp işine dönmüştü.
Aşık olup olmadığını öğrenmek istiyordu Felix, Hyunjin ondan gerçekten hoşlanıyor muydu? Sorması ve öğrenmesi gerekliydi, sadece bunu istiyordu Felix. Sorsa araları bozulabilirdi, korkuyordu. Yapacak bir şey bilemiyordu, bilmiyordu. Tek bildiği şey sormak istediğiydi. Ona neler hissettiğini sormak istiyordu.
Kahvaltı tabaklarını toplamış ve lavaboya götürmüşlerdi, Hyunjin bütün kahvaltı boyunca Felix'e neler olduğunu sormuştu. Onu rahat bırakmıyordu, şu an koltukta televizyon izlerken bile kafasının etini yiyordu. Felix sonunda konuşmaya başlamıştı. "Of Hyunjin, anlamıyor musun sende? Geldiğim günden beri, burada olduğum vakitten beri ya söyledim ya belli ettim. Anladığında görmezlikten geldin veya direk anlamamaya çalıştın. Hiç mi aşık değilsin bana? Hiç mi sevmiyorsun beni? Söyle de rahatlayayim artık, bıktım usandım." Demiş ve evden çıkmıştı.
...
"Vampirlerde çimen olduğunu bilmiyordum..." Aklından geçirdiği söz ile denize bakıyordu Felix. Hyunjin'in evineen ayrılmıştı ve yoluda bilmiyordu. Numaraları kayıtlı değildi ve Hyunjin ona ulaşamazdı. Felix yapayalnız kalmıştı ve nerede kalacağınıda bilmiyordu. Muhtemelen çimlerde uyuyacaktı ve bunda büyük bir sorun bulmuyordu, sonuçta o bir periydi, hayatı çimlerde geçmişti. Ama kendisi Hyunjin'i özlemişti, Hyunjin'e ne olduğu hakkında da bir fikri yoktu. Şu an tek yapabileceği şey uyumaktı, yarın olduğunda düşünebilirdi ne olacağını.
Hyunjin
Felix'in gitmesiyle Hyunjin hala ne olduğunu kavrayamamış, Felix'in dediklerini düşünüyordu. Felix'in ona aşık olduğunu tabiki de biliyordu, bir çok kez dile getirmişti bunu. Aşık olup olmadığından emin değildi Hyunjin, eğer kabul edip aşık olduğunu söyleseydi Felix'in kalbini kırabilirdi. Ancak aynı Felix gibi Hyunjin'de düşünmeden edemiyordu Felix'i, her zaman onu düşünüyordu. Ayrıca Felix'in yanındayken kendini daha iyi hissediyordu.
Ancak şu an düşünmeyi bırakıp, perisini araması gerekliydi. Bir şeyler olabilirdi yoksa. Sonuçta burası vampirlerle doluydu, ve o bir periydi..
