Karanlıkta Parlayan

Bilinç altı

Açtım kapıyı hızla, açmaz olaydım..
"aysima, kızım!"  kollarını üzerime saran yengem ve arkada amcamla birlikte gelen polisler, beni almaya mı gelmişlerdi?
"iyi misin yavrum sana birşey yaptılar mı?" elleriyle yüzümü kontrol eden yengemin gözleri; birden arkamda duran, şok içinde bekleyen Ömer'e kaydı.
"sen!" diye cırladı hemen.
"sen kızıma nasıl dokunursun?"
Ömer hemen Parladı.
" ben onun kılına bile dokunmadım."
Yengem ağzında birşeyler geveledikten sonra ömerin üzerine atılacaktı ki, ben önüne geçtim.
"yenge dur!"
Yengem durmadı, devam etti çırpınmaya. Yengemi zaptetmeye çalışırken, arkada bekleyen kişiye gözüm takıldı... Amcam.
Aslında şuan onun bana yaşattıklarını
Yediği haltları anlatıp herşeyi bitirmek isterdim ama amcamla göz göze geldim. Değmezdi, ona bu bile değmezdi...
"biz Ömerle birbirimize aşığız!"
Diye haykırdım. Yengem durdu, bana döndü. "ne dedin?"
Gözlerinin içine bakarak tekrarladım.
"biz birbirimizi seviyoruz yenge..." ömerle göz göze geldim. "gerçekten öyle mi?" diye mırıldanan yengeme kafasını olumlu anlamda sallamakla yetindi. Yavaşça, yorgun gözyaşlarıyla amcamın göğsüne sığınmaya gitti. Kim bilir kaç kişi sığınmıştı o göğüse...

Selam!
Kısa oldu biliyorum fakat şöyle ki gerçekten son zamanlarda yazılılara çalışmaktan yoruldum! Ayrıca hastayım ve burnum çeşme gibi akıyor kdlsşskslh. Beni bu zamanlarda lütfen hoşgörün:)
İlginiz için cidden minnettarımm<3