Yüzleş

1. bölüm

Her bitiş bir başlangıç derdi annem . Beni teselli etmek için kullandığı en etkili cumleydi benim için . Her düşüşünde kaldırdı beni . Küçüktüm o zamanlar sanıyorum büyüyünce annem olmaz büyüyünce kim kaldıracak diye düşünür dururdum , anneler her zaman yanımızda olurmuş be güzelim korkma .

Kaza yaptığımız o günü asla unutmuyorum , ailemin katili olduğum o gün . Ehliyeti alalı 3 ya da 4 ay olmuştu , ocak 17 annemin ısrarı üzerine 1 haftalık tatil için Rize ye gittik , ölmeden önce memleketimi gorucem derdi , anne daha gençsin ne ölmesi derdim . Hangimiz ebediyiz der dururdu . Tatilden gece dönecektik sabahinda da İstanbul'a bilet alıp özel bir hastaneye iş görüşmesi için bulusacaktim plan hazır . Gece bindik yol baya bozuktu zaten kış babam çok uykum geldi dedi ver baba ben kulaniyim dedim . Bir saat filan sürdüm deli cesareti işte . Karşımıza kocaman bir at cikti yol zaten kaygandi at arabaya bir vurdu sonra annem , babam koma ben yoğun bakım kardeşim özür dilerim meleğim ölü . Ah be gülüm 8. sınıfdı ablam tıp kazandı bende kazanırım diyordu bı hırs deli gibi ders çalışırdı ,özledim ablam seni gelsen bossan eşarbımı kıssam sana . Zaten ben bölük borcuk biseyler hatirliyodum , kalktım direk babamı sorudum . Durum suanlik iyi dediler . Annemi sordum ona da aynı sekilde kardeşimi sordum cenazesi cuma günü çıkarılacak dediler benim meleğim gerçekten melek mi olmustu , pazartesiydi ben hızlı toparlardım salı sabahı saat 4,5 civarı annemin haberini aldım zaten yikiktim bide o beni mahvetti . Gene salı günü aynı sali 7,8 civarı babam ...

Ailemin katili olduğum o gece , sanıyorum bitti daha da yaşayamam . Öyle olmuyormus insan düştüğü yerden kalkmak zorundaymis .

Önce Ömer'imi sonra da annem ve babami defnettik 4 lu bir aile mezarimiz vardı , bir tek benim yerim boş kaldı , bırakın dedim bende yatayım annem kurmuş yatgimi birakmdilar . Durun omerim yanlız kalmasın dedim gittiler , babam bu gun çok uyudu uyansın dedim uyandirmadilar . Usuduler toprağın altında biliyorum örttüm üzerlerini her birine birer battaniye örttüm . Annem pek sevmez battaniyeyi ama idare etsin birazcık dedim .

Mezarlardan korkardım ama o gün beni herşeyden koruyan yer oldu. akşam ,zorla kuzenim evine götürdü . Amcamla birlikte kalmıyordu ayrı bir evi vardı , toparladı beni bir ay kendi evime giremedim . Annemin babamın hatıraları vardı . İki yada üç ay Ömer'in odasına girmedim . Nasil girerdim zaten katili olduğum çocuğun odasına . Tam olarak böyle bir pisikolojim vardı .

Kazanın hemen ardından soruşturma açıldı . Kastı bir durum olmadığı anlaşılınca olayın üstü kapandı .

Bu günleri nasıl atlattim bilmiyorum . Ama her anında sadece Rüzgar abim vardı . Sude nin abisi . Sude amcamın  kızı evinde kaldığım kız . Hatta ben evime ilk girdiğimde yanımda o vardı . Tutu elimi korkma abim dedi ben senin yanındayım , korkmuyorum dedim . Benden iki yaş büyüktü aşiretin başında şuan amcam ve o vardı evet biz bir asiretiz .

Ufak bir pazarntez

( Babam ve annemin hikayesi :

Annem Rizeli babam ise Ağrılı . Babam annemi istemeye gittiğinde (annem 15 yaşında ) dedem ; kızım daha küçük iki üç yıl sonra gelin demiş . Babam bir yıl sonra gene kapıya dayanmış. Ama dedem bilmiyor ki babam Ağrılı. Neyse öğreniyor bizden size kız mız yok diyor . Babam baya gurur yapıyor ama ne yapsın gönül , tekrar gidiyor . Annem de dedimi o arada ikna ediyor böyle evleniyorlar . Aşiretin ısrarı üzerine annem 18 babam 19 Ken ben oluyorum. Benden 9 yıl sonra kardeşim . Zaten başka çocukları yok. )

Hayatıma bir yerden başlamam gerekiyordu ve başladım . Rüzgar abimle aramız aşırı iyiydi ama ben onu hep abim olarak gördüm oda beni hep kardeşi olarak gördü ama aşiret ....

Çok acemice bir yazı ama inşallah iyi yerlere gelir .

Yazım yanlışları için özür dilerim keyifli okumalar .