CZYTASZ

Uratować Świat; Baśniobór;Smocza Straż

Fantasy

Kendra Sorenson jest wróżkokrewna przez co posiada magiczne zdolności. Paprot to jednorożec. Oboje są w sobie zakochani. Gdy Paprot wyznaje dziewczynie miłość udają się do królestwa wróżek. Tam napotkają przeszkody, które znali tylko z najgorszych k...

#baśniobór #kendra #opowieści #paprot

Rozdział 4

61 0 4

przez BlueDemonek

autorstwa @BlueDemonek

•°•°•°•Kendra°•°•°•°•
Przed oczami mam ciemność, która mnie pochłania. Tracę siły. Poddaje się. Ale jeszcze tylko jedno słowo. Proszę.

- Pap...rot...kkocham...cię...

°•°•°•°Paprot°•°•°•°

- Pap...rot...kkocham...cię

Kendra się odezwała, a potem znowu zemdlała. Lecz teraz byłem pewny. Ona umarła. To było jej pożegnanie. Pognałem do matki. Siedziała w swojej komnacie. Wydarłem się:

- Kendra nie żyje!!!!

Wstała i pobiegła ze mną do szpitala. Jednorożce zostawały lekarzami często. Kendra leżała martwa. Nie było słychać oddechu. Szloch zawładnął moim ciałem. Ugięły się przede mną kolana. W jednej chwili straciłem wszystko. Królowa też zaczęła płakać. Podeszła do mnie i mnie przytuliła. Niby tak mały gest, ale tak wielki. Straciłem właśnie wszystko. Nadzieję, przeznaczenie i marzenia. Wszystko co miałem runęło w tym jednym momencie. Gdybym mógł cofnąć się w czasie zrobiłbym wszystko inaczej. Jaki ja byłem głupi.

- Spokojnie - zaczęła pocieszać mnie matka, choć ona ledwo powstrzymywała łzy. - Damy radę. Będzie dobrze.

Wszystko docierało do mnie jak zza szyby, która odgradzała mnie przed światem. Płakałem w odrętwieniu klęcząc na zimnej ziemii.

- Paprot, proszę - powiedziała królowa. - Musisz to powiedzieć jej rodzinie i wziąć ze sobą... Jej ciało...

I jak ja się do tego przyznam? Jak?

°•°•°•°•Kendra°•°•°•°•

Nie żyje. Te słowa chodziły mi po głowie? Tylko gdzie ja jestem? Byłam jakby w białym pomieszczeniu. Do około były obrazy, na których znajdowały się moje wspomnienia. Jak bawiłam się z Sethem. Jak poznałam Baśniobór. Gdy pierwszy raz ratowałam świat i sprowadziłam na pomoc wróżki. To wtedy zostałam wróżkokrewna. Te wszystkie chwile łączyły się we mnie. Dopiero teraz do mnie docierało jaka silna byłam. Nie poddałam się choć tyle razy chciałam. Zyskałam przyjaciół, a później niektórych straciłam. Ale się nie poddałam.

- Witaj - powiedziało coś za moimi plecami.

Odwróciłam się. Stał tam Rycerz Świtu. Spojrzałam na niego pytająco.

- Czy chcesz tam wrócić? - zapytał mnie Astryda.