Bölüm şarkısı:
Çok yazık
Çağan Şengül
^
3 ay sonra
" tamam anne ilaçlarımı da içiyorum yeter artık. "dememle annem kızgın bir bakış atmıştı bana.
" 4 ay sonra İstanbul'a dönüyorsun İrem, sence seni oraya yollamak gibi bir şey yaptığım için kendimden nefret etmem normal mi? Her şeyi sorgulayacağım bundan sonra ."anneme kırgın bir bakış gönderdim.
"Anne lütfen, nereye kadar kendimi kilitli tutacağım bu dağların ardında"sesimin el verdiği kadar söylediğim şeyle annem ellerini saçlarından geçirdi.
"İrem, kaç aydır halin nasıldı kızım , görmüyor musun ? Kendine bir erkek için neler yaptın, harap ettin kendini."demesi ile kulaklarımı kapattım.
"Yeter anne duymak istemiyorum ."dediğimde annem ofladi ve kafa salladı.
"Pekala git İrem ama sana bir şey olursa biliyorsun gözüm hiç kimseyi görmez. "Demesi ile ellerimi kulaklarımdan çektim ve anneme sarıldım.
"Özür dilerim anne"dememle annem saçlarımı öptü .
"Asıl ben özür dilerim kızım ..."cümlenin devamını söylemek isteyip söylemeden son bir kere daha annem bana sarıldı .
Elime bavullarımı aldım.
"Görüşürüz anne"dedim hafifçe gülerek.
"Görüşürüz kızım. "Dedi ve orada anneme veda ettim.
-
İstanbul'a indiğimde saat akşam 11 sularıydı.
Şimdi ise eski evimden kalan eşyaları alıp yeni evime gitmem lazımdı ama bu kafa ile asla yeni eve gidemezdim.
Mecbur eski evime gidecek orada bir gün geçirip sabah erkenden dönecektim.
Umarım o kişinin suratını dahi görmezdim.
Taksi beni kapıya kadar bıraktıktan sonra bavulumu sürükleyerek asansöre doğru ilerledim.
Asansör gelince kata bastim ve hızlanan kalp atışlarıma gitti elim.
En çok yaralayan insana bu atışlardı.
En çok acıtan
En çok sevindiren
En çok mutlu ettiren insana
Kapı açıldığında iyice hızlanan kalbim ile hızlıca çantamdan anahtarımı aldım ve kapıyı açtım.
Bavullarımı hızlıca içeri soktum ve etrafa baktım . Çok özlemiştim.
Her köşesini bu evi tutarken iki kişiydik ve ikimizde bu evi çok sevdik.
Bu eve veda ederken tek kişiydim.
İleride olan koltuğa oturdum. Telefon ile annemi aradım ve geldiğimi ve rahat edebileceğini söyledim.
Şimdi kısa bir duş alıp uyuyabilirdim.
-
Çalan telefon ile uyandığımda ağrıyan başım ile ofladım . Kim yine ne için arıyordu.
Rumeysa arıyor yazısını görünce yukarıda yazan saate baktım. 11.40
Sürekli 11 görmek beni sinir etmeye başlamıştı.
Telefonu açtığımda duyduğum sesle gerildim.
"İstanbul'a döndüğünü talha nerden biliyor? "Bir solukta bunu demesi ile nefesim kesilmişti.
"Ne , ne alaka rumeysa?"dememle rumeysa derin bir nefes verdi.
"Beni aradı bir an anlamadım. Sen iste gelmişsin ve onunla konuşacakmışsın bir şeyler zırvaladı. Sen nerdesin şuan?"demesi ile ofladim.
Kapıda kalan ayakkabılarıma küfür ettim.
"Eski evimde kalan eşyaları almaya geldim."dememle rumeysa ekrana doğru ofladi.
"Tamam ben geleceğim bak sakin ol krize girme tamam mı?"demesi ile hızlanan kalbime küfür ettim.
"Tamam sakin olacağım. "Dememle telefonu kapatmıştım.
Hızlıca yataktan kalkıp toparlanmaya başlamam lazımdı.
İlk bavulları tulumumu aldım ve saçımı yapıp aşağı kata indim.
Ama inmez olaydım. Karşımda koltukta ellerini başının arasına almış oturan talha'yı gördüm.
Yedek anahtar çıkartan kafamı sikeyim.
İlacımı bile içmemiştim. Rumeysa gelirdi birazdan zaten.
Yavaşça yukarı kata çıkmaya çalışırken duyduğum ses ile ayaklarım resmen yerden kesildi.
"Boşuna kaçma İrem 4 aydır kaçtığını yetmiyormuş gibi ."demesi ile konuşmadım. Konuşursam bayılma ihtimalim yüksekti. Ayık olmalıydım
"Benimle konuşmayacaksın yani? Pekala ben konuşurum o zaman ."kafasını hala kaldırmamıştı. Bana bakmamıştı bende ona bakmamak için merdivene oturdum.
"Neden böyle çekip gittin İrem? Arkanda kalan insanları hiç umursamadan iz kaybettirdin. Kaç gece boyunca öldüğünü düşünüp kabuslardan uyandım. Sana hiç bir türlü ulaşamadım İrem. Hani bana küçükken söz vermiştin ya , 'bir kavgamız olursa olsun en fazla 1 ay olur. Sonra ben dönerim sen üzülürsün hastalanırsın'.demiştin. seni 1 ay sonra her gün bekledim. Sana ulaşmak için her yolu denedim. Kızları bile tehtid ettim. Sonra bana bir şey dediler. Sana yaklaşmak istemedim. Kendimden nefret ettim İrem.
Hayatımda ilk defa kendimden nefret ettim." Yavaşça sesinin kısılması ile ağlayacağını anlamıştım.
O ağlarsa büyük ihtimalle bende ağlardım.
"Bana benim yüzümden hasta olduğunu Sürekli ilaç kullandığını söyledi annen ama öyle bir söyledi ki yaşamaktan utandım. O an nefes almaktan utandım. "
Ağzımdan bir hıçkırık çıkması ile ilk defa kafasını kaldırıp bana bakmıştı.
Gözlerimiz kesiştiğinde gozlerimi ondan kaçırdım ve kafamı dizime koydum .
"senden nefret ediyorum."dedim sessiz sesimle. Talha bunu duymustu ve sessiz kalmıştı.
Kendimi toparlayıp bir kaç cümle söylemem lazımdı.
" sana aşık oldum diye kendimden de nefret ediyorum. Seni sevdiğim için hiç bir tepki vermeyen senden de nefret ediyorum."dediğimde talha ayağa kalktı ve merdivenin basamaklarını çıkmadan önümde durdu.
"İrem.. "dedi yutkunarak ve yanıma eğildi.
"10 yaşında olan kız çocuğuna bir şey diyebilir miyim?"dedi . Bunu demesi ile gözlerimi onun gözlerine çevirdim.
"23 yaşında olan talha , ona ve 23 yaşında ki o kadına aşık olmuş."
-
Burada kestim
Biraz kafayı yiyin bakayım.
Hadi öptüm ♤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
uzak tuttum kendimi | Tayyip Talha sanuç (TAMAMLANDI)
Short Story" sana aşık olduğumda 10 yaşında bir kız çocuğuydum ama sana sevdalandığımda 23 yaşında bir kadındım Talha." [30/06/23 ] tamamlandı ☆
