Pleasured By The Twin Billionaires (UNDER REVISION)

CHAPTER EIGHT (R-18)

R-18

"Anong balita naka-usap mo na ba?" tanong ni Sheila habang kumakain ng mansanas. Kakatapos lang ng quiz namin kanina kaya andito kami ngayon sa Restaurant. Hindi na ako dumaan sa Hospital dahil kailangan ko ng pumasok at hinahanap na ako ni Kuya Ray dahil kulang daw sa tauhan ang Restaurant.

"Hindi pa nga, 'di ko alam kung papa-ano ko ba makakausap ang may-ari ng Hospital na iyon." ani ko habang naupo sa bakanteng upuan sa harapan ni Sheila. Kakatapos ko lang ipamigay ang mga order kaya makakapag pahinga muna ako kahit saglit hanggat walang dumadating na customer.

"Try mo kaya ulit pumunta roon? Pilitin mo 'yung nakausap mo kahapon." suggestion ni Sheila na kinailingan ko. Alam kong hindi gagana ang bagay na 'yan. Ang kailangan ko talaga ay ang maka-usapa ng mismong may-ari ng Hospital na 'yon.

"Baka magalit pa sa akin ang mga iyon at palabasin ako ng Hospital pag nag pumilit pa ako." tumayo na ako dahil katatapos lang kumain ng nasa table two. Kaya dali-dali kong pinuntahan iyon at nilinisan. "Mas lalong lumalaki na nga ang gastusin namin sa Hospital. Bukas ay pwede nang lumabas ng Hospital si lola ngunit 'di ko parin alam kung paano ako makakabayad. Hindi panaman pwedeng lumabas ng Hospital si lola lalo na't kapag wala kapang nababayaran." saad ko ng makalapit muli kay Sheila.

"Mangutang ka kaya?" biglaang suhestiyon ni Sheila na nagpasalubong sa dalawa kong kilay.

"Saan naman ako mangungutang? Saka ayoko rin namang mangutang baka mas malaki pa ang babayaran namin dahil sa interest." ani ko at nagpatuloy nalang sa pag t-trabaho. Umalis na narin si Sheila kalaunan dahil may lakad pa raw ito.

"Tulala ka nanaman diyan!" bulyaw ni Grace habang nakatulala ako at may malalim na iniisip. Panira naman 'to nag-iisip pa ako eh. I just rolled my eyes and breath heavily, to calm my self.

"May bago nabang customer?" tanong ko at inayos ang suot-suot kong apron. Itinali ko na rin ang buhok ko dahil naiinitan na ang batok ko.

"Wala, kanina kapa kasi tulala diyan. Ano bang iniisip mo? Si Vincent?" panunukso ni Grace habang parang tanga na kinikilig.

"Ewan ko sa'yo." napangibit nalang ako at lumayo kay Grace. But speaking of Vincent medyo hindi ko na siya nakakausap ngayong linggo dahil sa dami kong pino-problema hindi na ako nakakapag online. Hindi rin naman kami nakakapag-usap sa personal o sa school dahil umaalis na kaagad ako ng school pag-dismiss na ang klase.

I miss to pleasure him.

Naisipan kong i-open ang Facebook ko ngayon habang wala pang bagong customer. I opened my Facebook account to check if Vincent has a message for me. But in my surprise he have many messages he sent for me.

Bumungad sa akin ang mahigit isang daang unread messages galing kay Vincent. Ngunit sa iisang mensahe niya lang napukaw ang aking tingin.

From Vincent:
Miss you. Go to my office after class I want you right now.

I can't understand, but parang gusto ko ng pumunta kaagad at tumakas sa trabaho para pumunta kay Vincent. His message was one day ago so it means kahapon niya pa to sinend and ngayon ko lang nabasa. I read his other messages and I can't stop my self from smiling because of his clingy message that he sent to me.

Mabilis kong ibinalik sa loob ng bulsa ko ang cellphone ko nang may pumasok na mga customer. Agaran ko namang inasikaso ang mga 'to habang ang nasa-isip ay ang mensahe ni Vincent. Nasa kaniyang office pa kaya si Vincent at patuloy akong ini-intay doon?

"Anong oras ang susunod na klase mo Cath?" tanong ni Ate fait sa tabi ko habang kumukuha ng malamig na tubig sa water dispenser.

"Mamaya panamang ala una, bakit?" sagot ko at kumuha narin ng tubig dahil nauuhaw na ako. Mag-aalas dose napala kaya pwede na akong mag-out at bumalik mamayang alas dos.