NEFHA

Bölüm 10

Aşağıdaki açıklamamı lütfen okuyun.

Keyifli Okumalar..

                                      ...

Gecesi güzel geçen günün sabahı...

Her zaman berbattır. Ya da sabahı güzel geçen günün akşamı. Hiç bir zaman güzel geçmezler. Bir şekilde güzel anılar batar. Dün gece ne zaman geldim? Yatağa beni kim yatırdı? Asla bir fikrim yoktu. Hatırlamıyordum. Tek hatırladığım bir ara Poyraz'ın üstüne kusmamdı. Şaka gibiydi. Neden sadece bunu hatırlıyordum? Ellerimi yüzüme kapatıp sızlanarak diğer tarafa döndüm. Oflayarak elimi yüzümden çektim. Ve makyaj masamın önünde ki sandalyede asılı gömleği gördüm. Bu gömlek dün gece Poyraz'ın üstünde olan gömlekti. Makyaj masamın üstündeki ortadan ikiye katlanmış ve dik koyulmuş kağıdı görmek ile yataktan fırlamam bir oldu. Kağıdı açıp okumaya başladım.

Lütfen gömleğimi yıkar mısın? Kusmuklarından arındır. Çamaşır suyu ile.

Poyraz Ulaş Demir.

Bu adam gerçekten manyak! Temizlik takıntısı var. Yemin ederim ki var. Ya da suya karşı bir fantezisi var. Su fantezisinden vazgeçtim. Kesin çamaşır suyu fantezisi var! Kağıdı buluşturarak yatağın başında ki komodine attım. Bu komodin tamamen boştu. Sadece iki tane kağıt parçası vardı. Diğerinin ne olduğuna bakmak için elime açıp baktım. Poyraz'ın diğer bıraktığı nottu. Gözlerimi devirerek kağıdı aynı şekil buruşturarak komodinin içine atıp kapattım. Aynada kendime baktım. Berbat görünüyordum. Dolabıma ilerleyip bir tişört, eşofman ve iç çamaşırlarımı aldım ve banyoya doğru ilerledim.

Poyraz da ols-

Lan.

Aaa ben hiçbir şey demedim. Sen garipten sesler duyuyorsun.

Yalancı.

Teessüf ederim.

Suyu açtım. Üstümdekileri çıkardım. Su istediğim sıcaklığa gelince duşa kabinin içine girdim. Tüm kaslarımın gevşediğini hissediyordum. Yere oturup dizlerimi kendime çektim. Kollarımı etrafıma sardım. Kafamı dizlerimin üstüne koydum. Kafamın içinde düşünceler fink atıyordu. Düşünmek istemiyordum. Oturduğum yerden kalktım. Hızlı bir duş aldım. Banyoda üstümü giyip odama geçtim. Saçlarımı kuruta kuruta mutfağa geldim. Bir bardak su alıp içerek salona geçtim. Tüm evi gezmiştim ama benim oburum yoktu. Sabah yanımda da değildi. Neredeydi?

"Kışla." dedim.

"Saklandığın yerden çık artık."

"Komik değil bak."

"Kışla sinirlenmeye başlıyorum."

Tüm evi aradım. Her bir yere baktım. Ama Kışla yoktu. Nereye gitmişti? Aptal kafam evde bırakmamalıydım onu. Ama daha önce de tek kalmıştı. Daha önce hiç böyle bir şey yaşamadık. Beni bırakıp asla bir yere gitmezdi. Gece sızıp kalmıştım. Beni eve Poyraz getirmişti. Görmüş olmalıydı. Kapıya ilerleyip açtım. Poyraz'ın evini kapısını çalmaya başladım. Kapıyı her zaman ki gibi Gökhan açmıştı.

"Alacaklı gibi ne çaldın kapıyı Efil?" dedi Gökhan.

"Poyraz içeride mi?" dedim. Beni kafası ile onaylayınca onu itip içeriye girdim.