Industry | Jisahi | TREASURE

Ep.¹

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━────────────

Müzik, kararmış bir ruhun paslanmış her bir köşesini aydınlatan, karanlık bir dünyayı parlatan, güneş girmemiş bir evin penceresinden içeri sızan bir yıldız ışığıydı. Hayat çekilmez ve yaşanmaz bir noktadayken her şeyi unutturup yükseklerde hissettiren bir ilaçtı adeta. Hamada Asahi için müziğin tanımı tam olarak buydu.

Hayatının tamamını müziğe adamış Japon genç, yıllarını geçirdiği Old Town isimli müzik grubunun üyeleriyle Güney Kore'nin Seul kentine taşınmıştı. Buraya gelmelerinin özel bir sebebi vardı. Yoksa hiçbir genç memleketini sudan sebeplerle terk etmezdi asla.

Hayatlarının baharında olan ve şöhrete sahip bu üç kişilik müzik grubu Kanemoto Yoshinori, Takata Mashiho ve Hamada Asahi'den oluşuyordu. Japonya'da başlamışlardı müzisyenlik kariyerlerine ve baya iyi yerlere gelmişlerdi. Başta Japonya olmak üzere çoğu Asya ülkesi onları tanıyordu.

Yoshinori rapçi olarak yer alıyordu grupta, Mashiho ve Asahi ise vokalistlerdi. Mashiho dans koreografilerini hazırlar, Yoshinori şarkı sözleri yazar, Asahi de şarkıların prodüktörlüğünü üstlenirdi. Zaten ortaokuldan beridir uğraştığı bir iş olduğu için onun için zevk aldığı güzel bir işti.

Seul'e gelmelerinin sebebi ise Mashiho'nun özel tedavi alması gereken bir hastalığa yakalanmış olmasıydı. Daha yeni yirmi iki yaşına girmişken sürekli baş dönmeleri yaratan ve bazen ağır hareket etmesine sebep olan Anathophia¹ hastalığının onu ölümün kancasına doğru sürüklediğini tam vaktinde öğrenmişlerdi. Japonya'daki doktorları onlara tedavi süreci için Seul'deki fakülte hastanesine yöneltmişti. Çocuklar da apar topar hazırlanmış, Kore'ye yolculuk etmişlerdi.

Yoshinori'nin internette konuştuğu Japon bir çocuk vardı Seul'de yaşayan. Watanabe Haruto ismindeki çocuğun babası emlakçıydı orada, bu yüzden rahatlıkla kalacak bir ev bulabilmişlerdi. İşte, Haruto'nun onlar için ayarladığı evdelerdi.

Nakliyecilere yardımcı olabilmek için Asahi de nakliye aracından gücü yetecek bir kutu aldı kucağına. Tam gidiyordu ki evlerinin karşısındaki kaldırımda oturmuş gitar çalıp şarkı söyleyen bir çocuk gözüne çarptı.

Takıntılı değilim.
Ne yapıyorsun?
Bunu ciddi ciddi düşündüm,
10 dakika boyunca...

Ne yaptığımla ilgili tek bir kelime bile duymadım.
Bütün gün uyumuş gibi görünüyordun... Sen çok fazlasın.

Aslında senden pek bir beklentim yok.
Hiçbir şey için endişelenmek istemiyorum ama neden?
Neyse, kavga etmeye devam ediyoruz.²

Çocuğun sesi gerçek olamayacak kadar meleksi, tatlı ve hoştu. Söylediği şarkı da bir o kadar hoştu, sözleri iyi bir hikayeyi anlatmasa bile.

Asahi kollarındaki kutunun ağırlığını hissettiği gibi çocuğu dinlemeyi bıraktı ve eve girdi, kutuyu salona bıraktı. Sonra bir kutu daha almak için çıktı. Yoshinori ile Mashiho'nun tartıştıklarını fark etti.

"Ağır şeyler taşımamalısın, Mashiho. Bırak ben ve Asahi halledelim. Sen dinlen."

Mashiho inat ediyordu. "Tüm işi siz yaparken oturup sizi izlemek kötü hissetmeme sebep oluyor. Zaten benim yüzünden buraya geldik..."

"Ah, Mashi..." Yoshinori diz çöküp arkadaşının ellerini tuttu. "Lütfen kötü hissetme kendini bunun için. Ben ve Asahi kendi rızamızla geldik. Seni buralarda tek başına bırakamazdık, değil mi? Eğer sen kendine dikkat etmezsen işte o zaman ben ve Asahi boşu boşuna gelmiş oluruz buraya. Kendine yüklenme lütfen."