Oop! sorry handsome สวย เริด เชิด ใส่คุณชายนักฆ่า

Chapter 6

Oop! sorry handsome สวย เริด เชิด ใส่คุณชายนักฆ่า
:: กักขังครั้งที่ 6 ความแค้น

ชายหนุ่มผมสีรัตติกาลแหงนหน้ามองเพดานห้องขาวสะอาด นัยน์ตาสีทองสว่างเหม่อลอย

ภาพของหญิงสาวในอ้อมกอดของชายหนุ่มผู้เป็นพี่ชายสายเลือดเดียวกัน เผยอปากบอกพี่ชายที่ตนรักพร้อมกับคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ก่อนที่เธอจะสิ้นลมหายใจ

'..สัญญา....กับหนู...น่ะ......พี่ชาย...'

ติ๊ง~

ชายหนุ่มหลุดจากช่วงความคิดของตัวเอง นัยน์ตาสีทองสว่างเหลือบมองโทรศัพท์สีดำที่วางเด่นอยู่บนโต๊ะกระจก

ริมฝีปากสีแดงคล่ำเนื่องจากสูบบุหรี่ยกยิ้มอย่างผู้มีชัยเมื่อเห็นข้อความที่ถูกส่งมา

"หึ! สมแล้วจริงๆ ที่ฉันว่าจ้างนาย....ซิกนัส"

ชายหนุ่มเซฟรูปภาพพร้อมกับพิมพ์ข้อความใหม่ส่งไปให้ชายหนุ่มที่อยู่ฝรั่งเศษทันที

ชายหนุ่มที่มีชื่อดุจดั่งพระอาทิตย์...

ส่วนเขาก็คงจะเหมือนความมืดที่คอยกลืนกินแสงสว่างละมั้งน่ะ (อุ๊ย! เวอร์จุง :P)

"หึๆ ดูเหมือนว่าฉันจะชนะอีกแล้วน่ะ....ซันเซส"

"ขอโทษแล้วกันลิลลี่ที่ฉันใช้เธอมาเป็นหมากเริ่มต้นความแค้น"

ชายหนุ่มผมสีรัตติกาลเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้ ความเมื่อยล้าเริ่มครอบงำ นัยน์ตาคมกริบปิดลงช้าๆ พร้อมกับร่างสูงที่ค่อยๆ จมดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทรา

หลังจากการแอบดูไม่มีอะไรคืบหน้าเลยสักนิดเดียว

น่าเบื่อ..ความแค้นหรอ?....มีไปก็เท่านั้น.....

ชายหนุ่มผมสีแดงเพลิงเดินออกไปจากสถานที่ตรงนั้นพร้อมกับพึมพำคำๆ นึงออกมา

"......งี่เง่า..."

❀ Paris, France
หน้าหนาวก็ยังคงเป็นหน้าหนาวอยู่วันยังค่ำ ต่อให้บ่นว่าหนาว มันก็ไม่หายหนาวอยู่ดีใช่ม่ะ?

รีสอร์ตสุดหรูที่ตีตราว่าแพงที่สุด ดีที่สุดในปารีส ยากต่อการเข้ามาใช้บริการ แต่สำหรับตระกูล วู คงไม่ยากเย็นหรอกมั้ง

ร่างสูงยืนผูกเนคไทหันหลังให้ประตูที่ถูกแกะอย่างประณีตภายในห้องที่ถูกตกแต่งด้วยสไตล์คลาสสิคแต่กับดูหรูหรา

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ชายหนุ่มผมสีพระอาทิตย์ยามตกดินผละมือออกจากเนคไทตัวเอง

"มีอะไร"

เสียงมีอำนาจเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากสีส้ม ไม่นานก็มีเสียงๆ หนึ่งตอบกลับ

"คุณซันเซสครับ อาหารเช้าพร้อมแล้วครับ"

"เข้าใจแล้ว ไปทำงานเถอะ"

"ครับ"

ซันเซสเดินไปที่ประตู หมายจะกินข้าวเช้าสุดอร่อยฝีมือแม่ครัวประจำตระกูล แต่ก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเสียงส่งข้อความดังขึ้น

ซันเซสหมุนตัวเดินมาเปิดข้อความ นัยน์ตาคมกริบสีทองเบิกตากว้างเมื่อเห็นรูปนั่นเข้า

ภาพของน้องสาวนอนหมดแรง เหงื่อเกราะพราว ไร้ซึ่งอาภรณ์สวมใส่ พร้อมกับข้อความเชือดเชือนไปถึงขั้วหัวใจ

'เป็นไงมั้งล่ะ ฝีมือนักฆ่าฉัน หึึ! อย่าหวังว่าคนอย่างนายจะได้ครอบครองทุกอย่าง'

ตุ้บ! เคร้ง!!

"เจ้าบ้านั่น!!....เดฟแกไม่เหลือชิ้นดีแน่!"

ซันเซสเหยียดยิ้มพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง เขาประกาศกราวให้ลูกน้องทั้งหลายเตรียมตัวกลับประเทศไทยโดยด่วน

"มาดูกัน ใครจะถือไพ่เหนือกว่า 'เดฟ ลีเบรอวิล' หึ"

............

................

......

...........

................

HIIII! ♥
   อยากรู้ข่าวสารใดๆ ให้เข้ามาอ่านที่โปร์ไฟล์ลูกแมวน้อยเลยน่ะตัวเอง ไม่ต้องห่วงเรื่องหาไม่เจอ เดี๋ยวลูกแมวน้อยทำให้ :3
   รู้สึกไหมว่าตอนนี้มันชักปัญญาอ่อน +_+ ( I ไม่รู้ I เมา ) ติให้หน่อยจิ เราแต่งม่ะถูก ฮรี้้้~~~!!
   เม้น!! โหวต!! กันด้วยเน้อ~❀

::See Next Part ♥