Daddy?

Ээжийн төрсөн өдөр

Өглөө сэрэхдээ л мэдэрсэн зүйл маань... миний хажууд байх хүмүүс.

Нүдээ нээгээд хажуу тийш харвал Сонхүн байсанд нь санаа амрав.

Сонхүн: Ямар их унтдаг юм бээ? Үхэр ч чамаас эрт сэрж байна.

- тайван байлгахгүй юм аа, яах гэж ирсэн юм, юугаа хийж байгаа юм?

Сонхүн: Өнөөдөр ээжийн төрсөн өдөр. Чи манайд ирэх хэрэгтэй. Бас танай ээж аав ч гэсэн.

-Ээжийн чинь төрсөн өдөр тохиож байхад очихгүй яахав энд ирж хэлдэг нь яаж байгаа юм бээ? Утсаар л яричихгүй.

Гэж хэлэхтэй зэрэгцэн хаалга онгойж өнөөх Хисын чинь ороод ирэв.

Би ч байдгаараа гайхаж, дөнгөж сэрсэн болохоор үс арзайсан, нүд нуухтай ер нь л их гөсөр царайтай байгаагаа анзаарч

-Хүүшээ, яагаад гадны хүн оруулчихсан юм бэ? Хөөе Х-Хисын аа, гадаа гараад хүлээж байгаач...

Гэж сандрангуй хэлэхэд тэр нэг л тайван хана налан зогсоод "Чамайг сэрэхийг бараг 1 цаг хүлээлээ"

Тэр намайг ихэд ажиглан харж байгаа нь намайг бүр ч их сандаргаж орхилоо.

Би ухаан орсон мэт л

-Та хоёр гарж байгаач ээ, эмэгтэй хүн хувцасаа солих гэж байна ш дээ.

Гэхэд Хисын буцан гарах бол Сонхүн гарахгүй суусаар л байв.

-Хөөе Пак Сонхүн. Юугаа харсан юм! Гараач!

Сонхүн: Хувцасаа сольж байгааг чинь харж байгаагүй биш, юун сүртэй юм!

Мэдээж Сонхүн намайг хичээл ихтэй ядарсан байхад ор засаж солих хувцасыг маань бэлддэг байсан юм. Их халамжтай хүн байгаа юм.

-Зааа, гарч байлдаа...

Сонхүн: Ойлголоо, хурдлаарай.

Би хувцасаа солих гэж бараг 30 минут боллоо. Зочны өрөөнд Хисын байгаа. Аль болох аятайхан харагдмаар байх юм...

Күэ би чинь юу бодоод байна аа. Хисын д миний увцас хунар, нүүр ам, царай төрх, ааш зан аль нь ч хамаагүй шүү дээ.

Зүгээр л байгаагаараа байя Сүжин аа... Тэр мэдээж царайлаг, өндөр, хэний ч анхаарлыг татахуйц хүн нь үнэн л дээ.

Цаанаасаа л Хисыныг бодож байгаагаа мэдэлгүй Хисыныг бодохоор л нүүрэнд инээмсэглэл тодорч эхэллээ.

Сонхүн хаалга онгойлгоод

Сонхүн: Бид хоёр тэр буйдан дээр яг унтлаа, яасан удаан юм бэ?