BÖLÜM 1: YALNIZ OLMAK İÇİN DOĞDUK.

11 3 0
                                    

Şarkı: Blackpink- Lovesick Girls

Bazı aileler vardır, sobaya dokunmamanız için sizi ikaz eder.
Fakat bazı aileler vardır ki sizi dosdoğru sobaya sürükler ve siz debelene debelene çığlıklar atarken onlar alevlerin parmak uclarınızı yalamasını gülerek seyreder...

          -Bu defa prenses kendini kurtarıyor -

                                  🍃

10 yıl önce ...

"Aptal!" Yüzüme indirilen tokat ile savrulan saclarımı elimle geriye çekip yüzümün gözükmesini sağladım. Karşımda tokadın sahibi olan adam bana tiksinti ile bakarak elinde tuttuğu içinde  sınav  sonucunun olduğu kağıdı yüzüme fırlatıp konuşmasına devam etti;
"Nasıl olur da 3. Olabilirsin! Bu notlarla utanmadan karşıma mı cikiyorsun bir de!" Karşımda oturup bana hakaretler eden adam, babam, son zamanlarda  notlarım düştüğü için söylüyordu bunları. Sadece basit bir sınav yüzünden. Gözüm kapının eşiğinde bizi izleyen kadına ilişti,anneme, her zaman yaptığı yapıyordu yine. Canavarın teki kızını öldürüyor o ise sadece izliyordu. Neyse ki bu ilk ölüşüm değildi sahi hiç yaşamamış birisini öldürebilir miydiniz? Ben anneme yardım isteyen gözlerle bakarken karşımdaki babam olacak canavar konuşmasına devam etti.
"Son zamanlarda notların bu kadar düştüğüne göre kesin kendini becerttirdiğin birileri vardır"  gözlerim dolmaya boğazım düğümlenmeye başladığını hissettim.Hayır tut kendini sakın...sakın ağlama Hae. Koltukta oturan adam başıyla elimde tuttuğum telefonu göstererek;
"Telefonunu çıkar" cevap vermedim ve bu onu daha da öfkelendirdi.

"Sana telefonunu çıkar dedim!"

"İstemiyorum." Cevabım düz ve netti. Bunu dememle birlikte ayağa kalkarak;

"Ne demek istemi-" cümlesini bitirmesine müsade etmeden önümüzde duran masanın üzerindekileri elimde ittirerek onun gibi ayağa kalktım. Masanın uzerindekil her şey yere düşüp tuzla buz olmuştu, karşımdaki adam kocaman açılmış gözlerle bakakaldı.

"Sen delirdin mı!" Elini tekrardan yüzüm ile buluşturmak için kaldırdığı vakit bunu yapmasına izin vermedim. Yüzüme doğru gelen elini havada yakalayıp geriye doğru fırlattım.

"Sana istemiyorum dedim duymadın mı !"  Ona karşı ilk defa kendimi savunuyordum bu onu gercekten şaşırtmıştı.

"Sen babana cevap mi verdin az önce!" Sinir bozuklugu ile güldüm

"Baba?.. Sen kendine  baba mı diyorsun.  Tanrı aşkına pisliğin tekisin!" Yüzüme bir tokat daha attı bu sefer ona engel olmadım.

"Seni küçük  sürtük! Nasıl babana pislik dersin sen!" Ve bir tokat daha bu tokattan sonra  ağzıma gelen demir  tadı ile kabuk tutmuş yaramın tekrar açıldığını fark etmem uzun sürmedi.

"Keşke dedem yerine sen ölseydin" duygusuz bir ifade ile ona bakarak söyledim bunu. Gerçekten keşke o kazada sen ölseydin baba...

"Ne dedin sen!"

" Keşke o kazada sen ölseydin!"  Konuşmasına müsade etmeden devam ettim.

"Eğer sen olmasaydın hayatım bu kadar berbat olmasazdı!"  Gözümden akan sıvıya engel olamadım.

"Demek ben olmasaydım hayatın daha iyi olurdu öyle mi!"  Bunu söyledikten sonra kolumdan tutup beni kapıya doğru sürüklemeye başladı
"Ne? Bekle ne yapıyorsun? Bırak beni! Anne bir şey yap!" Köşede bizi izleyen anneme doğru baktım annem sadece bakıyordu-yine- kapıya vardığımızda kapıyı açıp beni çöp gibi dışarıya fırlattı . Deli gibi yağmur yağıyordu.

"Madem hayatın bensiz daha iyi bundan sonra bir baban yok senin! Ne halin varsa gör!" Kapıyı suratıma çarpmadan önce cebinden çıkardığı bir miktar parayı suratıma fırlatıp kapıyı kapattı. Gözümden akan sıvılara artık engel olamıyordum. Sahi neydi bu sıvılar, yağan yağmur mu yoksa ölen ruhumdan akan kanlar mı?

"Aile misiniz siz ha aile mi!"

"Bende birakicam sizi, bana muhtaç olduğunuzda aynen böyle çarpıcağım kapıyı suratınıza, kimsesiz birakıcağım sizi!" Ayağa kalkıp hızla  evin bahçesinden çıktım, bulduğum ilk taksiye binip havaalanına sürmesine istedim. Taksi hareket etmeye başlayınca kulağıma kulaklığımı taktım. Sevdiğim bir grubun şarkısı çalıyordu. Lovesick Girls.

We are the lovesick girls
네 멋대로 내 사랑을 끝낼 순 없어
We are the lovesick girls
이 아픔 없인 난 아무 의미가 없어

But we were born to be alone
Yeah, we were born to be alone
Yeah, we were born to be alone
But why we still looking for love?

  1. Bölümün sonu....

Eveet bunu okuyan güzel gozlerin sahibi  öncelikle tanıştığımıza memnun oldum :) Bu kurgu uzun zamandır aklımdaydı aslında fakat yazıp yazmama konusunda tereddüt ediyordum ama denemekten zarar gelmez diye düşündüm ve sonuç olarak buradayım. Kurgu hakkında konuşmak gerekirse ilk birkaç bölüm esas kızımızın hayatı hakkında olucak fakat çok sıkılmayın diye bölümleri olabildiğince kısaltnaya çalışıcam umarım sıkılmazsın:) Son olarak bunca hikayenin arasında benimkini seçen  güzel gozlerin sahibi sana minnettarım. Okyanus kadar güzel bir gün dilerim sonraki bölümlerde görüşmek üzere....

L'APPEL DU VİDE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin