L'APPEL DU VİDE

BÖLÜM 2 : GEÇMİŞ

Şarkı:Jungkook-Still With You

Geçmiş yalnızca siz isterseniz var olur. Fakat o varolmayı bıraktığında ruhunuzda var olmayı bırakır. İyi veya kötü fark etmez geçmiş kendisiyle birlikte benliğinizi de götürür yanında
bir karadelik misali,geride size dair hiçbir iz bırakmadan...
Şayet silebiliyorsa bir insan geçmişini kaybedecek hiçbir şeyi yok demektir...

Günümüz.

Yorucu bir ameliyatın ardından aynanın karşısına geçmiş kendime bakıyordum dağılmış saçlarım ve uykusuzluktan morarmış göz altlarım ile gerçekten bitik haldeydim ama her şeye rağmen bu görüntü garip bir şekilde hoşuma gidiyordu.

Bozulmuş olan at kuyruğumu açıp yerine daha sıkı bir at kuyruğu yaptım biraz olsun ayılmak için buz gibi olan su ile yüzümü yıkadım biraz da olsa iyi gelmişti. Son kez aynada kendime baktım evet az önceki çökük görüntü gitmiş yerine buzlar kraliçesi olan Hae geri dönmüştü.Buzlar kraliçesi. Bu lakabı bana hastanedeki asistan cerrahlar takmıştı , tam bana göre bir lakap. Kapının çalması ile düşüncelerimden sıyrılırdım.
"Gel" verdiğim komut ile kapı açıldı gelen asistan cerrahlardan Zoe idi.

"Efendim Zoe" mavi gözleri, altın sarısı saçları ve sıcak gülümsemesi ile bu Fransız kızı bana nazaran oldukça zıt bir görüntüye sahipti.
"Bayan Kim, Bayan Ma-ri sizi yanına çağırdı . Önemliymiş sanırım" hastane sahibinin benimle konusucaksak neyi vardı ki?
"Tamam Zoe birazdan yanına uğrarım. Söyledigin için sağol" aynı sıcak gülümsemesini sunarak odadan çıktı. Onun ardından bende bayan Ma-ri 'nin yanına gitmek üzere odamdan çıktım.

Üstünde, Kim Ma-ri yazan kapıyı gördüğünde adımlarım yavaşladı, üzerimi üstünkörü duzelttikten sonra kapıyı çaldım."Gel." İçeri girdim ve bayan Ma-ri 'yi selamlayıp karşısındaki koltuğa oturdum.

"Beni çağırmışsınız Bayan Ma- , Teyze. Beni çağırmışsın teyze."

"Evet tatlım seninle konusacaklarım var." Teyzem normalin aksine fazla ciddiydi buda beni meraklandirmaya yetmişti. "Konu nedir Teyze?"

"Tatlım, Kore de geçen sene açılan hastaneyi biliyorsundur."

"Hani şu açıldığı ilk yılda Kore'de en iyi beş hastane listesine giren Seong-min hastanesi mı?" Teyzem "evet" anlamında başını salladı

"Ee ne olmuş o hastaneye ?" Teyzem derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Hastanenin baş hekimi Bay Park eski bir arkadaşım, senin ismini çok duymuş ve yeğenim olduğunu duyunca," duraksadı söyleyeceği şey her neyse çekindiği bir şeydi.

"Yeğenim olduğunu duyunca?" Sıkıntılı bir şekilde nefesini verdi ve devam etti. " Senin Hastanesi'nde çalışmanı istiyor"

Bıkkınlıkla nefesimi verdim ve ona sınırlı bir bakış attım. Tanrım Kore 'ye dönmemek konusunda ne kadar kararlı olduğumu bilmesine rağmen bana böyle bir soru sorduğunda inanamıyorum.

"Hae, reddetmeden önce bir düşün bu hastanede çalışmak kariyerin için harika bir adım olur." Hala suskunluğumu korkuyordum. Teyzem oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi , elimi tutup konuşmaya devam etti. "Sen yarına kadar iyice düşün karar ver , kararın her ne olursa olsun her zaman seni destekliyor olacağım." Bu dedigiyle başımı sallayıp oturduğum yerden kalktım