Vanessa
Sinirliydim,hem de çok sinirliydim.O gün ilk defa 6.hissim yanılsın istiyordum ama yanılmadı.Ya orada olmasaydım?Ya Damon'u koruyamasaydım?Ya o silahı tutturamasaydım?Ne olacaktı?Öfkeliydim,Damon'u rahat bırakmadıkları için öfkeliydim.Derin bir nefes aldım ve Damon'a dönüp "İyi misin?"diye sordum."Evet,iyiyim,ya sen?"diye cevap verdi o da. Sadece başımı yukarı aşağı sallayarak cevap verdim ve odama çıktım.
Agatha
Damon'nun saldırıya uğradığını duyunca direk odasına daldım ve Vanessa'yı Damon'nun baş ucunda,ikisini el ele gördüm,sinir ve endişeyle kaşlarımı çattım ve yanlarına gittim.Beni gördükleri için memnun olmadıkları yüzlerinden belliydi."Damon!iyi misin!?neden yataktasın?bir şey olmadı dediler,yalan mıydı?!"dedim korkuyla.Damon gözlerini devirerek "İyiyim Agatha,bir şey olmadı ama sevgilim dinlenmem için ısrar etti,bende onu kırmadım."dedi.
Damon
Şerefsiz Agatha,ne diye geliyordu ki?Ne güzel Vanessa ile güzel güzel vakit geçiriyorduk,mal.Aceleyle sorularına cevap verdim ve gitmesini bekledim ama sonra aklıma bir şey geldi ve "Vanessa,hayatım,bizi biraz yalnız bırakır mısın?Agatha ile bir şey konuşmam gerek."dedim en yumuşak ses tonunu kullanarak.Vanessa'nın yüzü asılmıştı ama kabul etti ve dışarı çıktı.Şimdi bu konuya bir son verme zamanı.
Agatha yüzünde tuhaf bir gülümsemeyle bana yaklaştı ve ben ancak o zaman ne giydiğine dikkat ettim.
Elbise hem bok gibiydi hemde hemde ona hiç yakışmamıştı.Sinirle ayağa kalktım ve Agatha'nın üzerine yürüyerek "Bak Agatha,benden uzak dur,Vanessa'yla gayet mutluyum,bana yaklaşmaya çalışma artık,seni istemiyorum,seni hep kardeşim olarak gördüm ve öyle görmeye de devam edicem. Seni sevmiyorum,hiç bir zaman sevmedim ve gelecekte de sevmeyecem!"dedim yüzüne bağırarak.Agatha şok olmuştu,yüzü bembeyaz olmuştu ve gösleri dolmuştu.Koşarak odadan çıktı.
Vanessa
O kadar mutluydum ki resmen havaya uçacaktım.Damon Agatha ile konuşurken kendimi tutamamış ve onları dinlemiştim.Damon'nun söyledikleri midemde kelebekler uçuşmasına neden olmuştu.'Vanessa'yla gayet mutluyum'demişti. Sevinçten çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum.Kapının birden açılmasıyla yerimden sıçramıştım,Agatha ağlayarak odadan çıktı ve beni umursamadı bile.Gıcık.Sevgilime yavşarsan sonucu aynı böyle olur işte,Ohh canıma değsin.
Akşam saat 8.30
Bahçede Gece'yi tarıyordum,o kadar sakin ve güzeldi ki.Bir süre sonra Kinzie yanıma geldi ve misafir geldiğini söyledi.Kim gelmişti ki?Neyse odama çıkıp hazırlandım.
Adamı tanımıyordum,dolayısıyla güvenmiyordum da.O yüzden yine rahat ve pratik bir elbise seçmek istedim.Aşağı indim ve salona geçtim.Salonda daha önce görmediğim yakışıklı ve uzun boylu bir adam vardı.
Saç rengi güzel ve dikkat çekiciydi.pembe ile kırmızı arasıydı. Ama en dikkat çekici özelliği saçları değil gözleriydi.Benim gözlerim ne kadar koyu maviyse onun gözleri de o kadar açık maviydi.Üstünde ciddi ve resmi bir takım elbise vardı.Salonda Damon'la karşılıklı oturmuşlardı.Salona girmemle ikisinin de gözleri üzerime kitlendi.
Bir an Damon'nun gözlerinde öfke görsemde aldırmayıp misafirimizle tanışmaya gittim."Merhaba,hoşgeldiniz."dedim güler yüzlü bir ifadeyle."Merhaba,hoşbulduk."dedi adam gülümseyerek.Elimi uzatıp "Ben Vanessa,Damon'un koruması ve sivgilisiyim."dedim.Adam da elini uzatıp 'Memnun oldum bende Alex,Damon'un çocukluk arkadaşı ve sol koluyum."dedi.Alex.Alex. Çok güzel bir isimdi.Tam Damon'un yanına gidecektim ki ayağım koltuğa takıldı ve Alex'in üzerine düştüm.
Alex
Kızın üzerime düşmesiyle lacivert gözlerinin görüş alanıma girmesi bir oldu.Bakışlarımı kaçırmak istedim ama yapamadım,
gözleri resmen beni içine çekiyordu.Bir anda kızın yüzü kızardı ve telaşla üzerimden kalktı.Kalktığı gibi "Çok özür dilerim,gerçekten bilerek yapmadı,ayağım koltuğa takıldı,çok pardon."diyerek özür dilemeye başladı,güzel olduğu kadar kibardı da.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMÜN TATLI FISILTISI.....
Viễn tưởngNormal bir hayatım vardı,en azından 14 temmuz salı gününe kadar..... Bir anda,her zamanki gibi pastanede güzel güzel çalışırken 4-5 muhafız pastaneye daldı,evet evet resmen daldı.O günden sonra haytım bir U dönüşü yapmıştı. Olacaklardan habersiz on...