Normal bir hayatım vardı,en azından 14 temmuz salı gününe kadar.....
Bir anda,her zamanki gibi pastanede güzel güzel çalışırken 4-5 muhafız pastaneye daldı,evet evet resmen daldı.O günden sonra haytım bir U dönüşü yapmıştı.
Olacaklardan habersiz on...
Kahvaltı saatine daha çok vardı ve bende biraz gezmek için bahçeye çıktım,sarayın bahçesi o kadar büyüktü ki bizim evden 10 tane sığardı.Bahçede geziyordum ki kornere sesleri duydum,seslerin bir ata ait olduğu belliydi.Sesleein geldiği tarafa yürüdüm ve iki tane at gördüm.Atlardan biri siyah ve asildi,diğeri beyaz ve zarif duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atlara yaklaştım ve beni hemen fark ettiler,kenarda küçük ve eski bir kulübe vardı.Elimi kara ata uzattım ve koklamasına izin verdim,bir şey yapmayınca kafasını ve boynunu okşamaya başladım,o kadar yumuşak ve tatlıydı ki burnunun ucuna bir öpücük kondurdum.Tam beyaz ata ilerleyecektim ki kulübeden Damon çıktı.Ben Damon olduğunu ilk başta anlamadığım için elim direk silahıma gitti ama Damon olduğunu fark edince rahatladım.
"Ne yapıyorsun burda?"diye sordu elindeki samanları atların önüne koyarken.Beni gördüğüne şaşırdığı gözlerinden belli oluyordu."Gezmeye çıktım,olamaz mı?"dedim kararsız atı tekrar okşarken.Damon hala yere eğilmiş samanları diziyordu,ayağa kalktığında ilk fark ettiği şey elbisem olmuştu.Kaşlarını çatarak "Neden böyle bir şey giydin?"dedi,sesinden kızdığı belli oluyordu."Ne var ki elbisemde,bu gün belki kötü bir şey olur diye rahat edebileceğim ve koşabileceğim bir elbise kıymet istedim."dedim ve atı okşamaya devam ettim.
Damon şaşırmış hatta şoke olmuş bir şekilde bana ve kara ata bakıyordu."Ne var?Niye öyle bakıyorsun?"dedim."Gece benden başkasını yanına yaklaştırmazdı,nasıl oldu da sana bir şey yapmadı?"dedi Damon hayrete düşmüş bir şekilde.Kocaman gülümseyerek "Benim hayvanlarla aram çok iyidir,ayrıca eskiden benim bu ata benzer bir atım vardı,ama......"dedim sesimi neşeli tutmaya çalışarak.Damon tam bir şey soracaktı ki ben beyaz ata doğru hızla gittim ve onu okşamaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beyaz at da siyah at kadar zarif ve göz kamaştırıcıydı.Yelesi ipek kadar yumuşaktı,gözleri ise tatlı bir hüzün ile bakıyordu.Çalılarda bir hareket fark ettim ama takmadım,yine de tedbir alarak çalıdan uzaklaştım ve dikkatimi ata vermeye çalıştım.
Bir anda çalılardan bir kız fırladı ve elindeki kılıcı Damon'a doğru savurdu ama ben daha hızlı davranarak hızla bacağımdaki silahı çektim ve kıza doğrultup hiç düşünmeden ateş ettim.Kurşunun sesi tüm bahçede yankılanmıştı ve kız bacağında bi delikle ayaklarımızın dibinde yatıyordu.Gözleri ve bilinci açıktı,böyle bir şey beklemediği gözlerinden belli oluyordu,kalkıp kılıcını savuracakken ben eline tekme attım ve silah 10 metre ileriye uçtu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Suikastçımız,dikkatli bakın ve bu yüzü unutmayın,ilerde çok büyük belalar açacak başımıza) Silah sesiyle birlikte muhafızların gelmesi uzun sürmedi,gelip kızı götürdüler ve ben sonunda rahat bir nefes alabilmiştim.
Damon
Endişeliydim,Vanessa'nın 'Ben birini öldürdüm,ben cinayet işledim'diye travmaya girmesinden endişlendim.Eğer böyle bir şey olursa psikolojisinin kaldıramazdı.Korluyla Vanessa'nın yüzüne baktım ve görmeyi beklediğim son duyguyu gördüm: Öfke.
