My Bodyguard

Κεφάλαιο 3ο

Βγηκα απο το σπίτι και αρχισα να τρέχω μακριά... Που παω; δεν έχω ιδέα.... Απλα φευγω.... Αρχίσω να περπαταω προς το σπίτι του Αλεξ με την ελπίδα να είναι εκεί. Περπατάω τουλάχιστον 2 χιλιόμετρα μέχρι που επιτέλους φτάνω... Χτυπάω σαν τρελή τα κουδουνια και τις πορτες, όμως δεν παίρνω απάντηση... Έχει φυγει όντως.... Περπατάω στην πισω μεριά του σπιτιου γιατί πάντα μ'άρεσε... Έχει θέα την θάλασσα.... Έχει πανσέληνο και καθρεφτίζεται στα νερά... Η θάλασσα είναι γαλήνια και με τραβάει να παω κοντά της. Κατεβαίνω τα σκαλιά και βγάζω τα παπουτσια μου... Βυθίζω τα πόδια μου στην άμμο και ηρεμώ.... Περπατάω και κάθομαι κοντά στην θάλασσα... Το ήρεμο κυματάκι σκάει λίγα μετρα μακριά από τα ποδια μου.... Εγώ κάθομαι και την κοιτάω.... Ξεχνάω για λίγο ποια είμαι και τι ζωή ζω.... Ώσπου ακουω βήματα πισω μου.

Πίστεψα ότι θα ήταν κάποιος από τους σωματοφύλακες, ή έστω.... Ο Αλεξ... Όμως αυτός που είδα δεν είχα ιδέα ποιος ήταν.... Τα μάτια του όμως τα έβλεπα χαρακτηριστικά... Σηκώθηκα όρθια έτοιμη να αμυνθω....
#: η κόρη του Mancini.... Ποιος να το φανταζόταν... Μόνη και απροστάτευτη.... Ουτε σωματοφύλακες ουτε κανένας... Τι να κάνω άραγε μαζί σου;
Δωρ: ποιος είσαι και τι θες;
#: χαχα αστείο.... Κάποτε ήμουν με τον πατέρα σου φίλος
Δωρ: δεν με νοιάζει... Φυγε μακρια μου
#: αλήθεια νομίζεις ότι θα φυγω;
Δωρ: ναι
#: τόσο αμυαλη θεε μου.... Πίστευα ότι ο πατέρας σου θα είχε την αβροτητα να σε εκπαιδεύσει κατάλληλα, αλλά μάλλον έκανα λάθος
Με έπιασε από το χέρι και εγώ κατευθείαν του το έδιωξα. Με ξανά έπιασε πιο δυνατά και με έριξε κάτω.

Ήρθε από πάνω μου και άρχισε να ξεκουμπώνει το παντελονι του. Σηκώθηκα πανω και τον εσπρωξα. Αυτός με έπιασε και με γυρισε πλάτη σε αυτόν. Ένιωσα το παντελονι του να κατεβαίνει και να προσπαθει να κατεβάσει το σορτς μου. "Συγκέντρωσου Δώρα στον στόχο σου... " Με μια μου κίνηση έπιασα το χέρι του και τον εριξα κάτω. Αυτός με έπιασε και έβγαλε μαχαίρι. "Η άμυνα σου εξαρτάται από τον άλλον.... " Με πλησίασε και εγώ στην αρχή κοκκαλωσα "δεν έχουμε δειλους σε αυτή την οικογένεια. Και όπλο να έχει τον βάζεις κάτω... ΔΕΝ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ" Τα λόγια του Αλεξ έπαιζαν συνέχεια στο μυαλό μου. Αυτός με έπιασε και έφερε κοντά μου το μαχαίρι. Έκανα μια κίνηση και του έπιασα τον καρπό, πηγα να του αρπάξω το μαχαίρι αλλά αυτός πρόλαβε να με μαχαιρώσει. Ουρλιαξα από τον πονο, αλλά δεν το έβαλα κάτω. Αιμορραγουσα πολυ, αλλά κατάφερα και του ξεφυγα. Αρχισα να τρέχω χωρίς να ξέρω που πηγαινω.... Ήξερα όμως ότι έχω αρκετά καλή φυσικη κατάσταση ώστε να με χάσει από τα μάτια του.