Kapımdaki Melodi

BÖLÜM 2

''bu ses de neydi''??

Duyduğum ses beni olduğum yere kitlemişti . elimdeki jilet parçasının  yere düşüş seside melodiye karışmıştı jiletin ucu bileğimi biraz kesmişti ve hafif bir kan akıyordu en azından hayal ettiğimden azdı . Buevde kaldığım süre boyunca bu binada duyduğum tekses gece gelen kavga sesleriydi yandan gelen bu melodi beni şaşırtmıştı 

  yaşadığım süre zarında beni rahatlatan tek şey müzik olmuştu kafamı sadece melodilerde notalarda sakinleştirebiliyordum. Sesim oldukça güzeldi ama şimdiye kadar kimseye şarkı söylememiştim söylemezdimde okul dönemlerinde gitara da hevesliydim ama kendimi siyaha bulayıp herkesten uzaklaştığım bu dönemde müziği de hayatımdan çıkartmıştım ve bu melodi resmen aklıma bunu getirmiş , kafamı bulandırmıştı . Merakımı yenemediğim için buz gibi küvetten çıkıp kolumdan akan kanı ve üstümdeki evde giyilmesi saçma olan elbiseyi umursamadan hızlıca daire kapısına ulaştım. 

Kapıdan çıkıp sesin geldiğine inandığım karşı dairein kapısı çalmıştım bile kapı birsüre açılmamış ama biranda melodinin kesilip adım sesleri duymamla birinin kapıyı açmaya geldiğini anlamıştım .Ayak seslerinden sonra kapı usulca açıldı .Karşımda epey bi uzun en azından yukarıya bakma gereği duyucağım kadar uzun, saçları siyah ve dağınık olabildiğince dikkat çekici bir çocuk açmıştı . Ben onu incelerken çocukda anlamsızca sorgulayıcı bakışlarla bana bakıyordu ilk hangimiz konuşmalıydık sanırım ben çünkü salak gibi hiçbişey düşünmeden kapıyı çalmıştım . Aptalmıydım Kesinlikle . 

  '' ben rahatsız ediyorum tabi bi anda kapı çalınca şaşırdınız ama zaten kapılar habersiz çalar böylede saçma oldu tabi " ne diyordum ben aylardır insan içine çıkmadığım için sosyal anksiyetem kafayı yemişti 

" ben sadece müziğin sesini duydum  ve "devamını getiremeden çocuğun  mahcup bakışlarından rahatsız olduğumu anladığını anlamıştım tekrar konuşmasına izin vermeden "yanlış anlama rahatsız olmadım yani beğendim" daha fazla bişey demek istemiyordum.Bu herifin dilimi yoktu susup duruyordu allah aşkına .

   "kolun kanıyor farkında mısın " bunu söylemişti evet kapını garip bir zebani elbisesiyle bileği kanıyan bi kız çalsa ve saçmalasa sende kolundaki kana takılabilirsin tabi .

"farkındayım "dedim usulca ne diyebilirdim başka sadece bunu sormuştu gereksiz detay vermeye gerek yoktu . farkındayım cevabım üstüne kapıyı kapatmadan arkasını döndü ve içeriye ilerledi . Delimiydi ? ben içimden anlamsız hareketini sorgularken elinde bir sargı bezi birkaç bant krem ve birşeylerle kapıya gelip elindekileri elime tutuşturdu . "beğendim dedin teşekkür ederim" dedi ve kapıyı suratıma kapattı yanlış duymadınız kapıyı suratıma kapattı .

evet beni salakça düşünmüş elime sargı bezi tutuşturmuş ayrıca beni yargılamamıştı ama o salak suratıma kapı mı kapatmıştı. tam olarak öyle yapmıştı denyo bende ona beğendim diyodum gerçekten salaktım .

Sinimi bu garip adamın kapısında yaşamak yerine evimde yaşamaya karar verdim zaten kolumda aşırı derecede sızlamaya başlamıştı . Eve girip koluma beyfendiden aldığım malzemelerle pansuman yapmıştım beni idare ederdi bir süre zaten alışıktım ufak çaplı yaralara .

Garip çocukla konuşalı saatler oluyordu sinirlerimi bozarak beni ölümden döndürmüştü suratıma kapı kapatmasına ve beni dinlememesine acayip bozulmuştum . bu iyimiydi yoksa kötümüydü bilmiyorum tek biildiğim sinirlenmiştim işte hem hıncımı almaya hemde azcıkda olsa yaptığı iyiliğe teşekkür edip eşyalarını geri vermeye yine kendimi karşı dairenin kapısının önün de bulmuştum son derece sakin bi şekilde kapıyı çalıp açılmasını bekledim .

Kısa bir beklemeden sonra kapı açılmıştı ve ben şok olduğumla kalmıştım. Bizim suratsız çocuğun aksine tatlı bir kız açmıştı kapıyı . Benim garip bakışlarımın aksine kız gülümseyerek bana bakıyordu sevgilisi miydi acaba .

  " sen komşumuz musun merhaba ceyda ben çok memnun oldum" benim  tepkisiz bakışlarımdan utanmış olmalı ki " ayy ben seni konuşturmadımn değil mi kusura bakma biraz konuşkanım galiba ne  vardı ?" duraksamadan konuşmaya başladım yoksa bu kız susmazdı .

" ıı şey  karşı komşunuzum ben doğru bildin sabah burda ki bi çocuktan sargı bezi almıştım onları getirmiştim ben " çocuk burda yaşamıyor muydu ? yada sevgilisi miydi? baneneydi ki .Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan şey ceydanın tatlı bir şekilde sırıtarak kurduğu cümleydi.

" ceyhunla tanıştınız mı yani abimle aramızda kalsın biraz suratsızdır tabi  sana bir kabalık yapmamıştır umarım" kahkahasıyla beraber söyediği cümle benide güldürmüştü ."evet öyleydi aslında dedim gülümseyerek  

arkadan duyduğumuz sesle ikimizde bakışlarımızı o tarafa çevirdik ."küçük hanım beni çekiştirmeye başlamışsın " dedi ceydaya yönelik haklı mıydı kesinlikle .

ceyda gülümsemeye devam ederek "bende komşumuzla tanıştım lteşekkür etmek için uğramış " dedi bakışlarındaki hafif imayı çözemedim ama suratsız cevap vermeye bile tenezzül etmeden evlerinin kapısına yönelmişti . 

"içeri gelsene eee adın neydi bu arada " ceydaya gülümseyerek adımı söyledim " eza ben "dedim gel hadi diyerek cevap veremeden evin içine çekiştirmişti bile .

bölüm sonuuuuuuuuu ilk bölümler kısa olabiliyor zaten şuan hiç okurum yok ama inanıyorum ki final bölümüne geldiğimde yanımda birsürü insan olucak. sizi sevyorummm