0.9

2.2K 97 21
                                    

Selamlarrrr kuzular.

Artık tatilinde verdiği bu zamana göre,ben bismillah diyerek m.k için bölüm biriktirmeye başlıyorum.

İnşallah bu yaz da finalini yapabiliriz bu kuzuların diye düşünüyorum.

Benim modumu manifestliyoruz ve umarım İlay bu kitabı bitirecek diyoruz.

Size iyi okumalar,yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın öpüldünüzzzz.

○○○○

Eve girdiğim gibi kendimi ilk olarak banyoya attım.Ellerimin kirliliğini o kadar derinden hissediyordum ki,neredeyse ellerimi dışarıda yıkamak için bir yer arayabilirdim.

Hijyen konusunda bazen aşırı hassas olabiliyordum.Mesela salata yaparken, domatesi doğradıktan sonra direkt elimi yıkayıp sonra marulu doğramaya geçiyordum.Bazıları hepsini doğradıktan sonra yıkıyorlardı ama ben yapamıyordum.

Banyodan çıktığım gibi kıyafetlerimi değiştirmek amacıyla odama girdim.Rahat bir şeyler giyinsem harika olacaktı çünkü biraz daha pantolonla durmaya devam edersem boğulacaktım.Üstüme rahat bir crop giyip altıma da bir eşofman giymiştim.

Oh be,dünya varmış.

Şimdi gelelim kısa konumuza ya da benim için çok büyük olan bir konu mu demeliydim?Orası çok malum bir noktaydı.

İlk olarak Kaya beni tanımıştı, yani yıllardır platonik olduğum çocuk.Aslında tavır olarak çok rahat görünüyordum ama içten içe kendimi yiyip bitiriyordum.Bu daha süper bir şeydi.Kendi karakterime bakılacak olursa, ben eskiden bu kadar rahat değildim, yani hiç rahat olmamıştım.

Rahatlamamın hepsi Kaya'nın annesi Yaren teyze sayesinde olmuştu.Bundan yaklaşık 2 yıl önce rahat bir kız çocuğu değildim.Babam vardı, şiddet sever bir baba.Merak etmeyin ama geçen sene hapisteydi ve bir kavga yüzünden ölmüştü.Yani korkacak bir etken kalmamıştı.Yaren teyze sayesinde de dünyaya yeni gelmiş bir bebek olmuş sıfırdan sayfalar yazmıştım.

Yaren teyzeyi lise birden beri tanıyordum.Beni psikoloğa gönderecek bir aile ortamım yoktu.Biz Yaren teyzeyle rastgele tanışmıştık,hayatlarımız bir yerde kesişmişti.O günden beri de bana çok destek olmuştu, bana verdiği emekleri hiç bir zaman hiçe sayamazdım.O benim hayat kurtarıcımdı.

Anneme de gelecek olursak o da kendisine bu kadar acıdan sonra yeni bir hayat kurmuştu.Çok mutluydu onun mutlu olması da beni çok mutlu ediyordu.Kim annesinin mutsuz olmasını isterdi ki.Evlendiği adam o kadar sıcak kanlıydı ki.Bana kendi öz babamdan görmediğim sevgiyi veriyordu.Annemin bu evlilikte çocuğu olmamıştı,çok isteseler bile.

Yatağımın köşesine oturup telefonumdan Sibel'e yazmaya başladım.

Kumsal:Bugün neler oldu bir bilsen

Sibel:Ne bok yedin seni aptal

Kumsal:Hemen anlayamazsın daha yazmadım

Sibel:Kızım senin kadar başına bela açmış bir insansa evet

Sibel:Şimdi söyle, ne bok yedin?

Kumral:Karakolluk oldum...

Direkt ekranda görüntülü bir arama belirdi.Tabii ki Sibel'di.Şimdi büyük şok tepkileri görecektim.Aramayı fazla bekletmeden açtım.Ayakta, ellerini beline koymuş bir Sibel görmeyi beklemiyordum tabii.

"Seni aptal,bu sefer kimi dövdün?" dedi.

"Sanki sürekli insan dövüyormuşum gibi konuşamazsın." diyerek yatağa uzandım.Sibel telefonu eline alıp bir yere oturdu,tam olarak nereye oturduğunu anlamamıştım ama sanırsam oyuncu koltuğuna oturmuştu.

MOTORCU KOMŞUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin