"Νόμιζες πως με τα εκατομμύρια που έγραψες στον καθένα μας. Θα εξαγόραζες την σιωπή μας; Πώς θα ξεχνούσαμε ότι εσύ ευθύνεσαι για τον θάνατο του Διονύση;" Η φωνή του από την άλλη γραμμή, ακούστηκε ανατριχιαστικά ήρεμη.
Δεν είχα φοβηθεί περισσότερο στην ζωή μου...Ο Άρης ήταν αποφασισμένος για όλα και εγώ στην σκέψη ότι θα έβλαπταν την κόρη μου, τρελαινόμουν.
Ήμουν σαν ένα θηρίο μέσα σε κλουβί. Οι τοίχοι του γραφείου μου, είχαν αρχίσει εδώ και ώρα να με πνίγουν. Κάποιες στιγμές δεν είχα καταφέρει να τιθασεύσω τον εαυτό μου..και διέλυσα τμήματα του γραφείου μου.
"Η ζωή μου, για την ζωή της κόρης μου!"
Δεν θα άντεχα να το ζήσω δεύτερη φορά. Χίλιες φορές να πέθαινα εγώ, παρά να έβλαπταν την κόρη μου.
Σε τέσσερις μέρες θα έχει τα γενέθλιά της.
Θα κάνω ότι χρειαστεί για να τα γιορτάσει. Προτιμούσα να πεθάνω, παρά να ζήσω τον θάνατο της..
"Δεν πρόκειται να σου δώσω αυτό που αναζητάς εδώ και μήνες. Για να απαλλαγείς από τις τύψεις σου. Θέλω να υποφέρεις όσο δεν πάει. Ο θάνατος θα σε λυτρώσει, και όσο περνάει από το χέρι μου, δεν θα βρεις ποτέ την λύτρωση."
Στα λόγια του κατέρρευσα πίσω στην πολυθρόνα μου. Ήταν αποφασισμένος να την σκοτώσει και όσο περνούσε ο χρόνος, ήταν εναντίον μου.
"Θα σου δώσω την ζωή μου! Ότι ζητήσεις Άρη!"
"Με την δολοφονία της Λυδίας..θα σας εκδικηθώ για όλο το κακό που κάνατε στον αδερφό μου."
"Και η Λυδία αδερφή σου είναι Άρη! Θα σκοτώσεις την ίδια σου την αδερφή!"
"Ένα μπάσταρδο είναι.." τερμάτισε την κλήση μας.
Από εκεί και πέρα, δεν μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου. Άρχισα να ουρλιάζω και να καταστρέφω ότι βρισκόταν μπροστά στο οπτικό μου πεδίο. Τα χέρια μου γράπωσαν μία καρέκλα μπροστά από το γραφείο, και την εκτόξευσα στον μεγάλο καθρέπτη, απέναντι μου. Τα επόμενα δευτερόλεπτα χιλιάδες θραύσματα σκορπίστηκαν στο πάτωμα, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο.
"Κύριε Παπά, είστε καλά;" Η γραμματέας μου, εισέβαλε στον χώρο και δίχως να χάσει χρόνο, ήρθε γρήγορα κοντά μου.
"ΕΞΩ"
"Απόλλωνα εγώ νοιάζομαι για εσένα..Δεν θέλω να σε βλέπ.."
"ΕΙΠΑ ΒΓΕΣ ΕΞΩ, ΤΏΡΑ!"
"Όλα θα πάνε καλά, είμαι σίγουρη ότι θα βρεις την κόρη σου."
YOU ARE READING
Ο Πεθερός μου
RomanceΘα καιγόμουν στην κόλαση για αυτό που έκανα...στον γιο μου. Η μικρή με πηδούσε άγρια και εγώ γούσταρα τρελά. Τα σώματα μας εδώ και δύο γύρους σχημάτιζαν μία ορθή γωνία. Τα στήθη της κινούνταν μαζί με το σώμα της και εγώ τα παρατηρούσαν σαν υπνωτισμέ...