13. Bölüm

67 10 46
                                    

Bölüm şarkımız;

Sesinde Aşk Var ~ Yalın

13. Bölüm

"Teklif."

-- ASİL -- 

Ufak ufak gözlerimi araladığımda bana sıkıca sarılı bir çift kol hissetmiştim. Başta ne olduğunu anlamazken sonradan düşen jetonumla ne olduğunu anlamıştım. Ah, hayır. Ateş'i beklerken uyuyakalmıştım ve o gelmişti. 

Hafifçe vücudumu ona doğru döndüğümde gözleri gözlerime çarptı. "Güzellik, uyandın mı?" diye sorduğu sırada ani bir hareket yapmamla Ateş dişlerini sıktı ve inledi. "A-Ateş?" diye korkarak sorduğumda derin bir nefes alıp gülümsedi. 

Bakışlarım kolu ve karnındaki sargılara kaydığında "S-Sana ne oldu?" diye sordum endişe ile. "Sakin ol öncelikle bebeğim." diyerek beni tekrar yatağa çektiğinde "Vuruldum ama bir şeyim yok, her şey çok güzel geçti. Ameliyat vesaire her şey çok iyi geçti."

"S-Sen vuruldun ve benim bundan ameliyatın bittikten sonra mı haberim oluyor?"

"Güzelim benim, Mertler söylememekle en iyisini yapmışlar. Benim için endişelenip gözyaşı dökmen en son istediğim şey bile değil. Şimdi yardım et de biraz dikleşeyim, biraz ağrım oluyor böyle yatınca."

Yattığım yerden kalktığımda ona yardımcı olarak arkasındaki yastığı düzelttim ve bir yastık daha koyarak dikleşmesini sağladım. "Sana ne getireyim, aç mısın?"

"Açım ama çok da önemli değil."

Kaşlarım çatıldı. "İyileşmen lazım ama Ateş." 

"Bir öpücüğüne hemen iyileşirim yavrum." Sırıttığında gülümseyip dudaklarımı birbirine bastırdım. Bana 'Hadi hadi.' der gibi başını salladığında yüzümdeki gülümseme daha da arttı. 

Yaklaşıp yanağına öpücük konduracağım sırada başını döndü ve dudaklarım dudaklarıyla temas etti. Ardından sağ kolunu kaldırıp yanağıma koydu ve okşadı. Ayrıldığımızda "Şu birkaç günde dudaklarını, kokunu, sesini, her şeyini nasıl özledim anlatamam." dedi ve gülümseyerek bana baktı. 

"Hadi yavrum kollarıma gel." diyerek sol kolunu kaldırdığında acıyla dişlerini sıktı, bunu yüzünden kolaylıkla anlayabiliyordum. Yataktan kalkıp yatağın etrafını dolaştım ve sağ kolunun arasına girdim. 

Karnına olabildiğince baskı uygulamayacak şekilde göğsüne başımı koyduğumda dudaklarını saçlarımın üstünde hissettim. "Yavrum benim çok özledim seni."

"Ben de, ben de seni çok özledim Ateş..."

*

Aradan bir hafta geçmişti ve Ateş kendisini toplayarak ayaklanmıştı. Zaten iki gün içinde ayaklanan Ateş, bir şeyinin olmadığını söyleyerek bugün arkadaşlarıyla arasında futbol maçının olduğunu söylemişti. 

Her ne kadar maça gitmemesi için yalvarsam da o beni dinlememiş maça gideceğini söylemişti. Ben de bir şart koymuştum ve maça beraber gidecektik. Hem de bir şey olursa hemen atlayabilirdim. 

Ayrıca bir Fenerli olarak maç izlemeyi de çok seviyorum, takımımın bağımlısı birisiyim. Öte yandan onun tuttuğu takım var mı ve varsa hangi takım olduğunu da çok merak ediyordum. Muhtemelen o da Fenerliydi, aşırı derecede Fenerli gibime geliyordu. 

Tek SığınakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin