What are you |°hyunlix°

°9°

Yine cok gec attim sanirim

___

Felix'den

Yatağımda sırt üstü uzanmış tavanla bakışıp az önce ne yaşadığımı anlamaya çalışıyordum.

Hyunjin beni bir anda kucağından indirmiş telefonunu almış ve odadan çıkmıştı.Bense tek başıma kalmıştım.
Yapabileceğim hiçbir şey olmadığından her zamanki gibi uyumaya karar verdim.

*

Odaya dolan ışıkla gözlerimi açmıştım. Bir kaç dakika yine tavanla bakışıp odadan çıkmaya karar verdim.
Yavaş ve sessiz adımlarla koridora çıktım oradanda önce lavaboya sonra mutfağa geçtim. Benim yiyebileceğim şeyler baya azalmıştı.Biraz bişeyler atıştırdıktan sonra salona geçtim ve büyük koltuğa yayılarak oturdum.

Artık kendi evim gibi yaşıyordum neredeyse. Hyunjine sormadan evde gezebiliyordum. Hyunjin demişken nerede olduğunu bilmiyordum şuan tahminen erken saatlerdi . Ya avlanmaya çıkmıştır yada hala odasındadır. Cidden o çok sinir bozucu.

Hem yanında kalmamı istiyor , hemde benimle ilgilenmiyordu bile.

1 dakika ne
Banane ilgilenmezse ilgilenmesin cokda biryerimde.

Kendi kendime düşünürken duyduğum seslerle irkildim ve yayıldığım koltuktan kalkarak kendime düzen verdim.

Kapı yada pencere sesleri gibiydi . Hyunjin hem kapı hemde pencere kullandığı için çok yadirgamadim ve geri yerime oturdum.

Bir kaç dakika sonra duyduğum adım sesleriyle kafamı seslerin geldiği yöne çevirdim.

Adım seslerinin sahibine baktığımda o kişi

Hyunjin değildi.

***

Hyunjinden

Felixi odada tek bıraktıktan sonra kendimi direk evden dışarı attım.

Şuan yanında kalmam onun için tehlikeliydi. Bulabildiğim tüm kanı içtim ama hala felixin kanını arzulamaya devam ediyordum.

Saatlerdir ormanda tek başımaydım.
Güneş doğuyordu. Felix eskisi gibi değildi. Kaçmaya çalışmıyordu. Bu yüzden onu rahatlıkla evde tek birakabiliyordum.

Evdeki yiyecekleri azaldığı için markete gidip ona bişeyler almaya karar vermiştim.

Ama o çok bildiğim ve arzuladığım çocuğun kan kokusunu almamla yerime çivilendim.

Eve ne kadar uzak olsamda kokusunu almıştım.

Umursamamaya çalışıp kazayla falan bir yerini kestiğini düşündüm ve markete doğru gitmek için hazırlandım.

Tam harekete geçicekken hissettiğim tanıdık vampir kokusuyla yönümü değiştirdim ve gidebileceğim en hızlı şekilde eve doğru yol aldım.

***

Yazardan

Sarışın çocuk daha önce görmediği adamla şaşırmış ve korkmuştu. Hyunjin ona sadece kendisine güvenmesini söylemişti.

Ne yapacağı hakkında hiçbir fikri yoktu.

Karşısındaki vampir miydi insan mıydı ondan bile emin değildi en azından karşısındaki adam konuşana kadar.

" Demek hyunjinin sakladığı şey senmişsin."

"Kokuna bakıcak olursak seni kendine saklamakta haklı gibi hmm ?
Ne dersin ?"

Felix ne yapacağını bilemez bir şekilde etrafına bakıyordu ve hyunjinin nerede olmuş olabileceğini düşünüyordu. Şuan tek istediği oydu.
Karşısındaki adam bir vampirdi bunu anlamıştı ve yapabileceği hiçbir şey yoktu onun karşısında.

Sesinin titrememesini umarak konuşmaya çalışmıştı.

"K-kimsin sen"

Karşısındaki adamsa hiç beklemeden konuşmuştu.

"Ah, söyleyecek bunu mu buldun cidden"

"Sanırım hyunjine yemeğini paylaşması gerektiğini öğretmeliyim hmm?"

Konuşması bittikten sonra hiç beklemeden felixin üstüne yürümüştü adam .

Felix ise şu durumda yapabileceği en mantıklı şey olan kaçmayı seçmişti.

Hızla mutfakla birleşik olan geniş salondaki yemek masasının arkasına doğru ilerlemiş koşmuştu.

Arkasındaki adam ise onun aksine gayet yavaştı.

Felix yemek masasının arkasından koşarak mutfağın oraya gelmiş ve tezgahın üzerindeki bıçak setinden bıçak almaya çalışmıştı. Elleri o kadar titriyoduki bıçakların olduğu tahta kutuyu düşürmüştü yanlışlıkla.

Hemen eğilip bir tane almaya çalışırken o an olmasını isteyeceği en son şey olmuştu.

Kan.

Karşısındaki adama korkarak baktığında onun çıldırmış gözleriyle göz göze gelmişti.Ondan kaçışı yoktu.

Karşısındaki adam hızlıca ona doğru firlarken gözlerini kapatmıştı Felix.

Gelen cam kırılma ve bağırma sesiyle yumduğu gözlerini hemen açmıştı.

Hyunjin karşısındaydı ,ona saldıran adamı hemen firlatmış ve yüksek sesle kükremişti.

" Ondan uzak dur , Christopher Bang "