Hanggang Sa Huli

KABANATA 02

ASKING HER

Rachary Lyle Zacchios

"Oh dude, musta lunch niyo ng girlfriend mo" tanong ni JL nang makarating ako sa BYC.

Katatapos lang namin maglunch ni Eve at kung tinatanong niyo kung kumusta lunch namin ayun napaka payapa dahil walang nagsasalita sa aming dalawa.

I want her to tell me what's on her mind but I don't want to force her either.

"Fine" simpleng sabi ko at hindi ko na dinagdagan kahit nagdedemand pa sila ng kuwento.

Tsk mga tsismoso.

" Ano, tuloy ba tayo sa friday?"

Oo nga pala, sa friday na opening ng SM.

"I'll ask Eve if she want to" simpleng sabi ko habang binubuksan yung bag.

Narinig ko nalang yung pag 'tsk' ng mga kaibigan ko na ikinangiti ko.

"Ano, si Eve naba ang may hawak ng decision mo ganun?" naiinis na tanong ni Alex sa akin sabay akbay sa girlfriend niya.

Psh, akala mo siya hindi.

" I want to ask her if she want to join us"

" And if she don't want to? " tanong naman ni Becca.

" Siyempre hindi siya sasama, tinatanong paba yan" napatawa ako sa sinabi ni Christian.

They know me well huh, kung hindi sasama si Eve, hindi rin ako sasama at magstay kung saan siya.

I'll ask her later. And I'll ask her if she's ready to meet my family, I'll be glad introducing her to my family.

"Sabay kaba sa aming uuwi? 3 uwi na kami niyan" ani Becca. Umiling lang ako sa kanila na ikinatango lang ng girls at ikina-iling naman ng boys.

8 kaming magkakaibigan, Ako, si Alex yung matangkad, si Christian yung may kulot ding buhok like me pero mas maliit sa akin, si Kier na tahimik lang sa tabi lagi at si JL na lagi kong kasama nung single pa ako. And I also have 3 girls best friend, si Becca na matangkad at may short hair, si Kissy na nerd at si Charize na girlfriend ni Alex.

JL, Alex and Becca was my friend since senior high school and untill now while Christian and Kier became my friend last school year and the two girls they became my friend because of Alex and Becca.

After nang class namin para sa hapong ito, I picked my phone and type a message for Eve.

"Hi Baby, what time uwi mo?" Basa ko muli sa message ko before ko sinend.

Hindi ako umalis sa labas ng classroom namin hanggat hinihintay ang reply niya, after 20 minutes ng mareceive ko ang kanyang reply.

"5 pa e, ikaw ba?" basa ko sa text niya and I didn't realized that I'm smiling like an idiot here! what the effin fucking hell!.

Isang reply niya lang napapangiti na ako? What the fuck Charry kailan ka pa naging ganyan?.

"Uwian na namin but I'm not going home, I'll wait you" reply ko sa kanya.

At hinintay muli ang reply niya na umabot pa ng trenta minutos, nasa klase siguro siya kaya ang tagal niya magreply.

"Pero 3 palang, ilang oras ka pang maghihintay niyan kung ganon" and I found myself smiling like an idiot again. It's just a reply pero yung nararamdaman ko para ng nakarating ng langit tsk ang corny ko na.

"It's okay, I can wait. Focus on your study don't reply to my message again" nakangiting reply ko at sinend na ito.

Muli kong binulsa yung cellphone ko at lumbas na sa new building para pumunta na sa Academic Bldg. doon nalang ako maghihintay panigurado ay doon naman sila nakaroom ngayon.