"Hemen geliyorum"
Saat altıya çeyrek vardı ve ben gözlerimi yeni açıyordum. Özgeyle yaptığmız tartışmadan sonra hastaneden çıktığımda saat dokuza çeyrek vardı ve eve gelmem sadece yarım saatimi almıştı. Duş alıp kıyetimi giyip kısacık saçlarımı kurutmam da on beş dakika sürmüştü. Yani ben tam tamına altı saat boyunca uyumuştum. Kendime hayret ederek yataktan kalktım ve banyoya yürüdüm. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi fırçaladım ve bir şeyler yemek üzere mutfağa ilerlemeye başladım. Saçımı toplayıp güzel bir kahvaltı hazırlamaya başladım.
(...)
Kahvaltım bittikten sonra hazırlanıp hastaneye geçmiştim. Merve'nin odasının yanındayım,camdan Merve'yi izliyorum ve neden girmediğimi bende bilmiyorum. Merve hâlâ uyuyor. Huzurlu görünüyor ama kâbus görüyor olabilir. Hatta yüksek ihtimalle kâbus görüyor.
Yanına gittiğimde başka bir kadın vardı,ağlıyordu ve ilk defa Merve'nin yanına biri geliyordu. Sarı saçlarının iki tutamını arkasında büyük bir tokayla tutturmuştu. Mavi çiçek desenleri olan beyaz bir gömlek ve sütlü kahve tonlarında bir etek giymişti ve kahve tonlarında babetleriyle oturmuş beyaz tenli çok güzel bir kadındı ayrıca gençtide en fazla 30 yaşında olmalıydı peki burada ne işi vardı ve neden ağlıyordu? Kadın kendi kendine sayıklıyordu. Biraz daha yaklaştım.
"Özür dilerim ablacığım." Neden özür diliyordu ki. Bi' dakika bi' dakika ablacığım mı dedi o? Merve'nin ablası mı varmış,Nasıl ya?
Şu an ben gerçekten şok geçiriyorum ve geçirdiğim şokun etkisiyle bir hışım odaya daldım. Evet daldım çünkü buna girmek denmez. Öyleki kadın bile olduğu yerde sıçradı.
"Kusura bakmayın. Biraz hızlı girdim." Gerçekten biraz hızlı girdim,birazcık yani çok değil.
" Estağfurullah ne kusuru?" Kadın gözüme çok samimi göründü ama sakladığı bir şey vardı sanki. Başımı hafif yana doğru eğerek karşılık verdim kadına.
"Siz yakını mısınız hastanın?" Kadının aniden yüzü düştü.
"Evet,ablasıyım." Konuştukça başı öne eğiliyordu. Yavaş yavaş salladım başımı.
"İzin verirseniz gtnlük kontrolünü yapacağım."
"Tabii bende gidiyordum zaten."
"Aslında sizinle karşılaştığımız iyi oldu,biraz konuşsak olur mu?" Biraz düşündükten sonra isteksizce başını salladı.
"Tamam o zaman siz kafeteryada beni bekleyin,bende birazdan gelirim."
"Peki o zaman." Kadın kapıya gidene kadar bekledikten sonra biraz Merveyle ilgilendikten sonra odadan çıkıp kafeteryaya gitmek için asansöre yöneldim. Kafeteryaya girdğim de gözlerim kadını aradı ama yoktu,gitmişti.
"Kahretsin." Dudaklarımdan çıkan tek kelime bu olmuştu. Koşarak dışarı çıktım ama buradada yoktu. Arkamda duran Muhsin'e çevirdim yönümü. Muhsin buranın güvenlik görevlilerindendi. Tam karşısında durduğumda duşunu hızla dikleştirdi.
"Kahve etek giyimiş, mavi desenli beyaz gömlekli bir kadın çıktı mı?"
"Hayır efendim."
"Peki. Görürsen haber ver."
"Tamam efendim. Kötü bir durum yok değil mi?"
"Hayır yok, teşekkür ederim." Koşarak içeri girdim ve aynı hızla lavaboların tarafına geçtim. Buraya gelince hızımı düşürdüm çünkü çok kalabalıktı. Kadınlar tarafına geçip tuvaletleri kontrol ettim fakat burada yoktu.
"Kahretsin." Hemen asansöre doğru ilerleyip yukarı çıkmaya başladım. Güvenlik odasına girdim.
Muhsin buradaydı, bir dakika daha az önce aşağıda değil miydi bu adam? Hem normalde burada Eren dururdu, bir dakika o neredeydi? Muhsin geldiğimi fark etmemişti. Hem çok dikkatliydi hemde hiç değildi.
"Muhsin." Hızla bana doğru döndü. Beklemediği açıktı.
"Buyrun Gamze Hanım."
"Kolay gelsin." Telaşlandı. Aniden terlemeye başladı. Bir şey vardı bunda ama ne?
"S-sağ olun efendim." Sesi titredi. Kesinlikle bir şey dönüyordu,her yerde dolaşan ama benim üzerime asla dokunmayan gözleri bunu kanıtlamaya yeterdi.
"Eren nerede?"
"Tuvalete gitti,şimdi gelir efendim."
"Tamam,burda işin bittiyse aşağı in sen."
"Peki efendim." Her ne kadar yavaş adımlarla hareket etmeye çalışsa da nefes alışverişleri hızlıydı-her ne kadar nefesini tutmaya çalışsa da- .
Muhsin aşağı gideli yaklaşık 20 dakika oluyordu ve Eren hâlâ gelmemişti. Bütün katların kameralarına tek tek bakıyordum. En Sonunda bulmuştum. Kadın odadan çıkıp merdivenlere gidiyordu. Hızlıca merdivenleri inip çıkış kapısına gidiyordu. Kapıdan çıktığında onu Muhsin karşılamıştı. Muhsin eline biraz para vermişti ve kadın ona bişey söyledikten sonra taksiye binip gitmişti.
"Birde bana gelmiş ',görmedim efendim' diyor." Kendi kendime konuşuyorum aynı zamanda da eskiden kurulmuş ama artık kullanılmayan watsapp gurubuna çağrı atıyordum.
Görüntüleri yedekleyip mail adresime atarken çağrım red edilmişti ama tekrar arardım ikisi de ay mı anda açmıştı ve ben daha onlar konuşmadan konuşmaya başladım.
"Birincisi: Madem açacaksınız neden kapatıyorsunuz?
İkincisi: Size ihtiyacım var." İkisi de aynı anda konuşmuşlardı.
"Hemen geliyorum." Asla iz demezlerdi hep kendi adlarına konuşurlardı.
"Tamam, hastanedeyim." Ben ve sırıtan suratım kapanan telefona bakıyordum. Çünkü kuzenlerim beni yarıyılda bırakmamıştı.
______________________________________
Merhaba herkese. Öncelikle yeni yılı umarım huzurla geçirirsiniz. Biliyorum bölüm fazlasıyla gecikti bunun için özür dilerim.
Peki bölüm nasıldı?
Muhsin kim ve amacı ne?
Kuzenler bir araya geliyor.
Lütfen oyalmayi unutmayın ve bil yorum yapın. Hepinizi seviyorum. Mutlu yıllar♥️♥️
