scary teacher.[hyunho]

14

Aşırı dktt aşkım tutuyo aşırı

Oy yorum?

Dktt-Bir bildiğin vardır

---

Onu dinlememiştim.

Gelmişti,dönmüştü ama ben onu dinlememiştim.

O günün ardından bir hafta geçmişti ve galiba geri gitmişti.Bilmiyordum hala burada mıydı,gitmiş miydi ama ben gittiğini düşünüyordum.

"Dur"deseydim,dinleseydim,yaşar mıydık yine bunları?

Gecenin karanlığında,yine balkonda oturmuştum.Sigaram elimde,kahvem masadaydı.Sessizliği dinliyordum.

Acıyı en derine kadar hissediyordum.

Kalbim acıyordu.

2 yıl sonra çıkıp gelmişti,yine öpmüştü dudaklarımdan.Yine aklımı karıştırmıştı.

Bırak gitsin,bu değilsin sen.

Ne gelirdi ki elinden,

Bu kadar geçmişken üzerinden.

Derin bir nefes aldım yaşadığımı hissetmek için.Ama ben daha çok öldüğümü hissettim.Nefes alırken canın yandı,almamayı diledim,yeniden.

Yavaş yavaş atlatmaya çalıştığım acıları yine yaşatmıştı bana.En başa döndüğümü hissettim.

Onunla burada olan anılarımızı hatırladım ve burukça gülümsedim.

Acıyla gülümsedim.

Ama ağlamadım.

O yokken sevdim ben onu,onsuzluğu sevdim ben.

Şimdiyse,varlığı bir garip gelmişti.

Dudaklarını hatırladıkça gülümsüyordum.Beni öptüğü anı hatırladıkça gülümsüyordum ve içimde bir huzur filizleniyordu.

Bu huzur,çalan kapımla son bulmuştu.

Gidip açtığımda karşımdaki Hyunjin ike kaşlarımı çattım.
"Hyunjin?"bana baktı,ağlamıştı.
"Hocam..."güldü.
"Ya da kocam..."başımı iki yana salladım.
"Hocam."dediğimee gözlerime baktı ve acıyla kafasını salladı.
"Hocam..."demiş ve derin bir nefes vermişti.
"Bir şey mi gerek?"demiştim.
"Sen lazımsın,sen."demişti başını kapı çerçevesine yaslayarak.Sesimi çıkartmadım.
"Hocam,yapmayın."demiş ve dinelmeye çalışsada yalpalamıştı.
"İçmişsin Hyunjin,git."demiştim.
"Gitmeyeceğim."demişti.
"Haklısın,asla gelmeyen birine git demek benim hatam."diyip kapıyı kapatacağım da kapıyı tutmuştu.
"Asla gelmeyen sensin Minho,hep sendin.Bende gittim."demişti.
"Tekrar git Hyunjin,çünkü yine gelmeyeceğim."demiştim ve kapıyı yine kapatmaya çalışmıştım.
"Beni içeri almayacak mısın?"demişti.Gözlerine baktım.

Yine dolmuşlardı.
"Geç."gülümsemiş ve ayakkabılarını çıkarmaya çalışmıştı.Beceremeyince ben eğilip ayakkabılarını çıkarmıştım.Ayağa kalktığım an bana sarılmıştı.
"İttirme."demişti.

İttirmemiştim ama sarılmamıştımda.

Bir süre sonra benden ayrılmıştı.
"Kahve,kahve var mı?"demişti.
"Bir gün gelirsin diye bir tane saklamıştım."demiş ve mutfağa ilerlemeye başlamıştım.
"Geldim işte!"diye bağırmıştı arkamdan.
"Balkona geç Hyunjin!"diye bağırmıştım bende mutfaktan.
"Tamam...hocam!"gülmüştü.Bende gülümsedim.

Ona kahvesini yapmış ve balkona geçmiştim.
"Aklıma...o son kez balkonda oturmamız geldi."dedi.
"Artık o son değil,bu son."demiştim.
"Buda son değil ki,son sadece birimiz öldüğü gün olacak."demişti.
"Sen benim için öldün Hyunjin,yani bitti."

Kelimelerimin acıtıp acıtmadığını düşünmeden konuşuyordum.

Aynı onun beni bırakırken üzülüp üzülmemi düşünmeden gitmesi gibi.
"O zaman gerçekten öldür beni Minho.Senin için ölü olup yaşamaktansa ölü olup senin içinde yaşamayı tercih ederim."demiş ve kolumu tutmuştu.
"Boşver Hyunjin,boşver."demiş ve derin bir nefes alıp karşısına oturmuştum.

Bir süre sessiz kalmıştık.
"Ben gerçekten özür dilerim.Sadece acıyı azaltmak istedim,düşünmedim,özür dilerim."demişti.
"Düşünmedim niye gittin diye,bir bildiğin vardır dedim."demiş ve yeni bir sigara yakmıştım.
"Ama ben düşündüm Minho,biz bunları hak etmedik."demişti.
"Evet biz bunları hak etmedik çünkü ortada bir 'biz' yok Hyunjin."demiştim.

Yüzüme baktı Hyunjin.
"Olacaksak bile...ben mahvettim her şeyi değil mi?"demişti başını önüne eğmişken.
"Mahvettin Hyunjin,ufacık bir ihtimal bile kalmadı."demiştim.
"Hiç bir yolu yok mu?"demişti.Gözlerine baktım.
"Bende bilsem,bi' yolu var mı,oluru yok belki biz olmanın."demiştim ve sigaramdan bir nefes daha çekmiştim.
"Yinede elimi tut,n'olur."demişti Hyunjin dolu gözünden bir yaş akarken.
"Tutmam."

Gözlerime baktı.
"Bu gece sende kalabilir miyim?"demişti.
"Evine git Hyunjin."

Hayır demedim,istedim kalsın.

Ama evet de demedim,istemedim kalsın.
"Evimdeyim Minho,seninleyim."demişti ve yanıma oturmuştu.
"Kabul etmesende sen benim evimsin Minho."demişti.Gözlerine baktım bir süre.Yalandan hiç iz yoktu.
"Kal Hyunjin,kal."demiştim bu sefer.

Daha önce kal dememiştim,gitmişti.

Şimdi kal demiştim,başını göğsüme koyup gözlerini kapattı.
"Eğer,sana kal deseydim kalır mıydın?"

Eğer evet derse,ona kal demediğim için kendime kızacaktım.
"Ben gidecektim Minho ama eğer kal deseydin senide yanıma alacaktım."

Evet dememişti ama hayır da dememişti.
"Uyu Hyunjin,uyu."demiştim ve başımı geriye yasladım.Doğruldu ve bir süre yüzüme baktı.

Dudaklarını yine dudaklarıma bastırdı.Gözlerimi kapattım bu sefer.Ama yine karşılık vermedim.

---

Dktt dinleyip sad uzun bölüm yazma perileri geldi ve o periler bu fici istediler.

neyse.

Oyyorumyapmazsanızangstyaparımsevgilersaygılarbb.