Bazen insan boşlukta hisseder ya kendini ya da sonsuz bir karanlıkta. Yapayalnızdır, kendisiyle konuşur arada. Başkası anlamaz çünkü, anlamaya bile çalışmaz. İnsan bir süre sonra ona verilen değer sorgulamaya başlar. "Bu kadar mı değersizim?" der kimi zaman kendine. Fakat sorduğu soruların cevabını hiçbir zaman alamaz, alamayacaktır da. Dedim ya zifiri bir yalnızlık bu işte.
