...
Hyo Ra:Evet,benim.Siz kimsiniz?
Lee Woo Kwang:Ah,afedersiniz kendimi tanıtmayı unuttum.Ben PARMİDA hastalerinin sahibi Choi Hyeon Jen'in asistanı Lee Woo Kwang.Size bi teklifim var.
Hyo Ra:T-teklif?
Lee Woo Kwang:Evet,eğer kabul ederseniz Bay Choi Hyeon Jen sizin Parmida hastanesinde çalışmanızı bizzat teklif etmektedir.Cevabınız nedir?
Hyo Ra:.....Sanki Bayan Nam ile anlaşmış gibi konuşuyordu telefondaki adam.Parmida hastaneleri ülkenin en gelişmiş hastanelerinden biriydi ve burada kalmayı kabul ederse iş aramasına bile gerek kalmayacaktı.
Lee Woo Kwang:Orda mısınız?
Hyo Ra:A-afedersiniz!evet duydum ama birden ne diyebilirim ki?
Lee Woo Kwang:Acele etmenize gerek yok.İki gün sonra sizi yine ararım ya da daha erken karar verirseniz bana bu numaradan ulaşabilirsiniz.
Hyo Ra:Teklifinizi düşünücem,teşekkürler.Chanyeol,Hyo Ra hakkında nerdeyse tüm bilgilere öğrenmişti ve şimdi tek bir sorun vardı ona ulaşmak."Parmida hastaneleri" evet Lee Soo Man'ın odasında ki adam Hyo Ra'ya burada işe başlaması için teklifte bulunacaktı.Ama aklına hala "Neden bu adamlar Hyo Ra'yı istiyor?" sorusu gelmiyordu.En uygun bulduğu ilk anda Parmida'ya gitmeliydi.
" HYO RA"
O akşam eve gittiğimde Bayan Nam camın kenarına oturmuş,şarabını içerken dışarıya bakıyordu.Sadece bakıyordu,gördükleri Bay Nam ile yaşadığı anılardı bundan emindim.
-Ben geldim,efendim.Nasılsınız?-Geldin mi?Bak şu karşıda çam ağacı topluluğu var görüyor musun?
Şaşkınlığımı gizleyerek kafamı camdan uzattım ve ağaçlara baktım.
-İşte tam orda,hayatımın en mutlu anıydı,dedi Bayan Nam halsizce konuşarak."Ailem evlenmemize izin vermemişti ve bi kış günü ona"Şu çamlar bile gelinlik giydi ben giyemedim"dedim ve ertesi gün tüm olumsuzluklara rağmen gizlice evlendik.O benim her şeyimdi şimdi yalnızım"
-Hayır yalnız değilsiniz.Artık buradayım.
...
Hyo Ra:Meraba,ben Nam Hyo Ra.Geçen konuşmuştuk.
Lee Woo Kwang:Ah evet hatırladım.Teklifim için aradınız sanırım.
Hyo Ra:Evet eğer hala geçerliyse kabul ediyorum.
Lee Woo Kwang:Evet o zaman en uygun zamanınızda şartları ayarlamak için hastanede görüşürüz.Bu haberi acilen Choi Hyeon Jen ve Lee Soo Man'a vermeliydi Lee Woo Kwang.
Choi Hyeon Jen:Tamam mi?Kabul etti mi?
Lee Woo Kwang:Evet efendim,kabul etti.Programınıza bakıp uygun olduğunuz bi zamanda hastaneye çağırıcam.
Choi Hyeon Jen:İyi ara haber ver,istediği oldu!!
Lee Soo Man o sırada grupların menajerleroyle toplantıdaydı.Menajerlere eski guplardan caylaklar için yapabildikleri kadar promosyon yapmalarını istemişti.Daha devam edecekti ama telefonun çalmasıyla mecburen toplantıyı bitirmişti.
Lee Woo Kwang:Musait misiniz?Lee Soo Man:Evet.Yeni gelismeler neler?
Lee Woo Kwang:Size teklifi kabul ettiğini söylemek için aradim.
Lee Soo Man:Teşekkür ederim.
1Ay Sonra>>Aradan geçen bir ayda herkesin hayatında değişiklikler olmuştu.
Bayan Nam artık yalnız değildi.Hyo Ra artık Seul'deydi.Orda alıştığı düzeni bırakmıştı.İş yerini,evini,arkadaşlarını ve Ville'yi T.T
Bayan Nam eşinin restaurantlarınin yönetimini ele almıştı.İşle kendini oyalayıp,eşinin yokluğunu düşünmemeye çalışıyordu.
Chanyeol...Evet yoğundu,albümleri,konserleri,programları ve gelenek haline getirdiği anne-babasının kafesini ziyaret etmesi....Eskisi kadar sık düşünmüyordu Hyo Ra'yı.Bu ondan vazgeçtiği anlamına gelmiyordu sadece Parmida'da işe başladığını öğrendiği Hyo Ra'ya ulaşmak için elinde fırsatı olduğunu düşünüp kendini ikinci bir ilan-ı aşk hezimetine(!)hazırlıyordu.
Chanyeol annesinin davetiyle bu akşam yurtta degil annesinin yaninda kalacakti.Ve gittiginde gözlerine inanamadi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIŞ
Fanfiction" Kendimi yok saydığımm anlarda çıkıyorsun ya karşıma İşte en çok öyle zamanlarda söylediğin şarkının sözü olmak istiyorum Kalbini kalbimde hissetmek için..." Herkesin bi arayışı vardır... Hyo Ra'nin aradığı şey ne AŞK'tı,ne de iş... Onun ara...