"වාව්.... එයා ලස්සනයි. එයා මගේ විතරයි."
ජිමින් තමන්ගෙ ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන බලන් හිටියෙ ඔහුට ටිකක් එහායින් තියෙන දෙයක් දිහා. ඒ ඇස් සතුටින් දිලිසෙන්න පටන් ගත්තා. මේ වෙලාවෙ නායුන් හිටියෙ යුංගිටත් බැන බැන ටැංජරින් ගෙඩි ගොඩකින් ට්රොලිය පුරවන ගමන්.
"ජිමින්...... ජිමින් සර්....... කොහෙ අතුරුදහන් වුනාද එකපාරටම? වෙලාවකට මෙයත් අර පූස් තඩියා වගේ. ඇත්තටම කොහෙට ගියාද මන්දා? හපොයි දෙයියනේ... එයාව මේ කොහේ හරි අතරමං වෙලා කවුරු හරි උස්සගෙන ගියොත් එහෙම. තාර බෝලයක් වගේ ඉන්න නිසා එහෙම වෙන්න බැරි කමකුත් නෑ. දෙයියනේ එහෙම වුණොත් අර පූසා මාව කීතු කීතු කරලා කරවල වගේ වේලයි."
යුංගි ගැනත් හිත හිත රටේ නැති විකාර ගොඩක් කියපු කෙල්ල ෆුඩ් සිටි එකේ රාක්ක අතරින් එබි එබි බැලුවෙ ජිමින් පේන්න ඉන්නවද කියලා. ඒත් අවාසනාවකට කෙල්ලට ජිමින්ව හම්බුනේ නෑ. දැනටමත් හොඳටම බයවෙලා හිටපු නායුන්ගෙ මුළු ඇඟම වෙව්ලන්න පටන් ගත්තා. මුලදි විහිලුවට වගේ විකාර කිව්වත් දැන් ඇත්තටම ජිමින් අතුරුදහන් වෙලා.
"අනේ මොකක්ද වුනේ? ජිමින්..... ජිමින්..... ඔයා කොහෙද ඉන්නෙ? ඉන්න තැනකින් එන්නකො මාව බය කරන්නෙ නැතුව."
"ආහ්.... අනේ අංකල් ඕක මගේ. ප්ලීස් ඕක අතාරින්නකො."
"බෑ බෑ.... මේ ටෙඩී මගේ.... උයා ඕක අතාලින්න. මත එයාව දෙල්ලකො අනේ...."
එකපාරටම කවුරු හරි පොඩි ලමයි දෙන්නෙක් රණ්ඩු වෙනවා වගේ ඇහෙද්දි නායුන් ගියේ ඒ පැත්තට. පොඩි ලමයින්ගෙ සෙල්ලම් බඩු තියන පැත්තෙන් ඇහෙන කටහඬේ මොකක්දෝ හුරු පුරුදු බවකුත් ඇයට දැනුනා. ඒත් එක්කම ඇය දැක්කෙ ලොකු පුළුන් පුරවපු තාරාවෙක්ව දෙපැත්තට අදින ලමයි දෙන්නෙක්ව. කෙල්ල ඒක එච්චර ගණන් ගත්තෙ නැත්තෙ ජිමින්ව හොයාගන්න එක ඊට වඩා වැදගත් නිසා.
"හහ්.... මේ පොඩි ලමයි ඔහොම්මමයි. කිසි තේරුමක් නැති දේවල් වලට රණ්ඩු වෙනවා. ඒත්... පොඩ්ඩක් ඉන්න.... ඒ... ඒ ජිමින් නේද?"
"ඕක අතාලින්න ආආආ.... මේ තාලාවා මගේ... අලේ මත මගේ ඩකීව දෙල්ල කියල්ල."
YOU ARE READING
Born With Fire || MYG ✓
Fanfictionවෙස් මාරු කල හැකි ෆීනික්ස් තරුණයෙක් තමාට ආත්ම ගණනකට පෙර අහිමි වූ ආදරය නැවත සොයා යයි. This is my original work so don't copy!