"ජිමිනාආආ.... මගේ ඇඟේ එල්ලෙන්නෙ නැතුව පැත්තකට වෙලා යනවකො. වටපිටේ ඉන්න මිනිස්සු හිතයි අපි කපල් එකක් කියලා."
"මත බෑ.... මම තාම තූති බබෙක්නෙ. උයා මගේ ඔම්මාව ගත්තා නං දැන් ආව එක්ක යල්ල."
ජිමින් ටේහ්යොන්ග් දෙන්නා හිටියෙ කනත්ත වටේ ඇවිදින ගමන්. ජිමින් මුළු ගමන පුරාවටම ටේහ්යොන්ග්ගෙ අතේ එල්ලිලා යන්න පටන් ගත්තෙ පරණ පුරුද්ද නිසාමයි. ඒත් ඉතින් ටේහ්යොන්ග්ට ඒක පුංචි අපහසුවක් වුණා. කොහොම වුණත් ජිමින් කියන්නෙ තමන්ගෙම අනිත් කොටස නිසා ටේහ්යොන්ග් ජිමින්ට ගොඩක් ආදරෙයි. මම ඒක විස්තර කරන්නෙ කොහොමද? ඒක සහෝදර බැඳීමක් කියන්නත් බෑ. මොකද මේක ඊටත් වඩා ලොකු බැඳීමක්.
"ඒක නෙවෙයි ටේබූ..... උයා ඇයි මේ කලත්තෙ ඈදීන්න ආවෙ. අපිත සස්සන මල් අත්තක් බලන්න යල්ල තිබ්බානෙ."
"කනත්ත කියන්නෙ හරිම නිදහස් තැනක්නෙ ජිමින්. අනික ඔයාට මතක නැද්ද මෙතන තමයි අපි දෙන්නා ඉපදුනේ."
ටේහ්යොන්ග් කිව්වෙ කනත්ත දිහා හිස් වුන ඇස් වලින් බලාගෙන. ඒ ඇස් වල කිසිම හැඟීමක් තිබුණෙ නැහැ. මීට අවුරුදු ගණනාවකට කලින් මෙතන තිබුණෙ ලොකු කැලෑවක්. එතනදි තමයි ජිමින් ටේහ්යොන්ග් දෙන්නගෙ නැවත ඉපදීම වගේම කොටස් දෙකකට වෙන් වීම සිද්ධ වුණෙත්. ඉතින් දැන් ඒක කනත්තක් වුණා කියලා එයාලට පුළුවන්ද තමන් ඉපදුණු තැන අමතක කරන්න.
"මට ඕන වුණේ මං ආදරේ කරන කෙනාව එක්කගෙන ඇවිත් එයාට මෙතන පෙන්නන්න. ඒත් මොකක්දෝ හේතුවකට මම ඉපදුණු තැන ලස්සන මල් වත්තක් වුනේ නැහැ. එතන දැන් කවුරුත් කැමති නැති කනත්තක්. ඉතින් මං මොකක්ද කරන්නෙ ජිමින්?"
ටේහ්යොන්ග් කතා කරද්දි ජිමින් දිගටම නිශ්ශබ්දව හිටියා. ඒත් ඔහුගේ ඇස් වල කදුළු පිරිලා තිබුණා. ටේහ්යොන්ග් කියන්නෙ ජිමින්ගෙ ශරීරයෙන් වෙන් වුන ජිමින්ට අයත් ගැඹුරුම කොටස. හිතාගන්න බැරි තරම් ගැඹුරු හැඟීම් ටේහ්යොන්ග් තුල තිබුණා. ඒ කොටස තමන්ගෙන් ඉවත් වුනාට පස්සෙ ජිමින් පොඩි දරුවෙක් වගේ හැසිරෙන්න ගත්තෙත් ඒක නිසාමයි. මොකද ජිමින්ගෙ ගැඹුරු හැඟීම් සේරම දැන් තියෙන්නෙ ටේහ්යොන්ග් ලඟ.
YOU ARE READING
Born With Fire || MYG ✓
Fanfictionවෙස් මාරු කල හැකි ෆීනික්ස් තරුණයෙක් තමාට ආත්ම ගණනකට පෙර අහිමි වූ ආදරය නැවත සොයා යයි. This is my original work so don't copy!
