කාල පක්ෂීන්ගෙන් බේරුණ යුංගි ඇතුළු පිරිසත් නම්ජුන් ඇතුළු පිරිසත් යුංගිගේ ආරක්ෂිත ආවරණය තුලට එකතු වුනා. ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක්ට තුවාල වෙලා තිබුණා. කොහොමත් සිය ගණනක් කාල පක්ෂීන් එක්ක හැප්පෙන්න ජිමින්ගෙ විශේෂත්වය නැතුව ඔවුන්ට බැහැ.
යුංගි හිටියෙ ඔහුගේ කාමරයට වෙලා නිදාගෙන. සටන් කරලා තිබුණු මහන්සියත් වසර ගණනාවකට පසු පරිවර්තනය වීම නිසා දැනුණු වේදනාව සහ අපහසුව නිසා ඔහු ටිකක් විවේක ගත්තා. ඔහුගේ මුහුණ වගේම ශරීරය පුංචි පුංචි තුවාල වලින් පිරිලා තිබුණත් ඒ ගැන වැඩි තැකීමක් කරන්න ඔහුට ඕන වුණේ නැහැ.
"ආස්.... ආහ්........"
ටික වෙලාවකින් තමන්ගෙ නිරාවරණය වෙලා තිබුණු පපු ප්‍රදේශයෙන් දැනෙන වේදනාව නිසා යුංගි ඔලුව උස්සලා බැලුවා. ඔහු දැක්කෙ පුංචි ඉකියක් එක්කම තමන්ගෙ තුවාල පිරිසිදු කරන මින්යූව. යුංගි වගේ ශක්තිවන්තයෙකුට මේ තුවාල ගොඩක් පුංචි දෙයක් වුනත් මින්යූට එහෙම වුනේ නැහැ. තමන්ගෙ ආදරේට පුංචිම හරි කරදරයක් වෙන එක වඩාත්ම දැනෙන්නෙ ආදරේ කරන කෙනාට. සමහර වෙලාවට තුවාලයක වේදනාව වුනත් තුවාලෙ තියෙන කෙනාට වඩා ඔහුගේ හෝ ඇයගේ ආදරයට දැනෙන එක හරිම සාමාන්‍යයයි.
"මින්යූ.........."
"ඔප්පාහ්......... මම බෙහෙත් දාන්නම්."
පුංචි ඉකියක් එක්ක කෙල්ල බෙහෙත් දාන්න පටන් ගනිද්දි යුංගි සරල හිනාවක් එක්ක කෙල්ලව තමන්ගෙ ලඟට ඇදලා ගත්තා. ඒත් එක්කම මින්යූ තවත් හයියෙන් අඬන්න පටන් ගත්තා.
"ෂ්ෂ්..... අඬන්න එපා මැණික..... බලන්න මේ පුංචි තුවාල වලට බෑ මට රිද්දන්න. ඔයා ඉන්නකම් කිසිම දේකට මාව රිද්දන්න බෑ පැටියෝ."
"ඒත් ඔයාගෙ තුවාල ගොඩක් තියෙනවා.... ඉහ් ඉහ්.... ඔයාට රිදෙනවා ඇති."
"නෑ මැණික..... ඔයා හොඳින් ඉන්නකම් මට කවදාවත් රිදෙන්නෙ නෑ. මට හැමදාම ඕන වුණේ ඔයාව දුරින් ඉඳන් ආරක්ෂා කරන්න. ලස්සන කුමාරයෙක්ට ඔයාව දීලා පැත්තකට වෙලා ඉන්න. ඉස්සර ඉඳන්ම මම සේවකයෙක් විතරයි. ඒත්..... ඒත් දැන් මට ඔයාව ඈත් කරන්න බෑ."
YOU ARE READING
Born With Fire || MYG ✓
Fanficවෙස් මාරු කල හැකි ෆීනික්ස් තරුණයෙක් තමාට ආත්ම ගණනකට පෙර අහිමි වූ ආදරය නැවත සොයා යයි. This is my original work so don't copy!
