Isagi, damarlarında zonklayan beklentiyle JFA genel merkezine bakıyordu. Cebinde, Bachira'nın yunus anahtarlık avucunun içinde sıcak ve güven verici bir ağırlık hissi veriyordu.
Binaya girmeden önce dışarıda buluşmayı planlamışlardı ama Bachira geç kalıyordu ve Isagi, JFU'nun onları davet ettiği bu eğitim programını merak ediyordu. Belki daha sonra buluşsalar daha iyi olurdu, böylece günün geri kalanını birlikte geçirebilirlerdi.
Sokağın aşağısından birisi ona seslendi ve Isagi, sırıtarak ona doğru koşan yabancı bir çocuk görmeyi umarak hızla döndü arkasına. Bunun yerine, kendisini Kira Ryosuke'ye bakarken bulmuştu.
Biraz havadan sudan sohbet ettiler, Isagi Bachira'yı aramak için ara sıra etrafına baktı. Kira, dikkatinin dağıldığını fark ederse, söylemedi.
Isagi'nin midesinde girdap gibi dönen bir hayal kırıklığıyla içeri girdiler. Girdikleri oda kalabalıktı ve Isagi, Japonya'nın her yerinden kendi yaşındaki forvetler olan birkaç yüzü şimdiden tanıyabiliyordu.
Beklenmedik bir rahatlama patlaması, onu Bachira'nın salona gelişi konusunda uyardı, ancak Isagi geri döndüğünde, ona bakan düzinelerce forvet oyuncusu görüşünü engelliyordu. Mikrofonun uğultusu, dikkatini odanın ön tarafına, kalın çerçeveli gözlüklü ve çanak kesimli sırık gibi bir adamın kendini tanıttığı yere geri vermişti.
Isagi, Ego'nun sözlerini, Isagi'nin içinde var olduğunu bilmediği aç bir canavarı farketmeden beslerken onu dinliyordu. Ichinan her zaman takım için oynamaktan yana olmuştu, ona defalarca futbolun 11 oyuncu için yapılmış bir spor olduğu söylenmişti. Asla öyle değildi. Bu, Isagi'nin bir forvet olmanın ne anlama geldiğine dair algısına aykırı olan bir idealdi.
Ama Ego'nun söylediği şey, Isagi'nin inandığı futboldu.
Ego sözünü bitirdiğinde titriyordu ve salonun bir yerinde, Bachira'nın aynı çılgın enerjinin sancıları içinde olduğunu hissedebiliyordu.
Ben kalıyorum Isagi.
Bu, Bachira'nın nefesinin altından gelen bir fısıltı ama Isagi'nin kulaklarında onu ileri doğru iten bir kükremeydi. Aniden kapıya, hayallerine doğru koşmaya başladı ama hayatında ilk kez Isagi bu konuda yalnız hissetmedi.
naaaaaaaber
ölmemişim sadece bayılmışım-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
içimdeki o canavar sensin | bachisagi
RomanceIsagi, annesinin canavarın olacağını söylediği gibi hayali değildi, ama o yine de bir canavardı ve belki... sadece belki, diye düşündü Bachira, o aynı zamanda bir arkadaş olabilirdi. Isagi ve Bachira, Blue Lock'ta ilk karşılaştıklarında, birbirlerin...
