BAŞ BELASI✌

4.BÖLÜM

Edit: Egemen

Eveyt , belalar , erkeklerle uğraşmalar falan derken artık lise hayatımı hatta üniversite hayatımı bile bitmişti.

Sanırım bundan sonraki hayatım yeniden izmire yani babamın yanına gidip onun şirketinde çalışmak olacak.

Zaten babamında istediğide buydu okul hayatım bitince beni yanına alıp şirketle ilgili bilgilendirip en son emekliye ayrıldığındada beni zorla o şirketin başına geçirmek , ailenin tek çocuğu olmanın kötü yanlarından biride bu olsa gerek.

~~~

Klasik izmir ve yine klasik bir sıkıntıdan patlama dıramı artık 22 yaşındayım babam işe 23 yaşında başlıyacağımı o zamana kadarda istediğimi yapabileceğimi söyledi. Aslında bakarsanız ben böyle babamın şirketi falan diyorum ama garip olan şey daha babamın gerçek işini bile bilmiyor olmam. Tamam şirketimiz var ama babam oraya boş zamanlarında gidiyor bu yüzden beni o şirketin başına geçirme çabasında zaten.

Asıl yaptığı işi tam olarak bende bilmiyorum sorduğum zamanlar hep kızar ve konuyu hiç açmamam gerektiğini söyler.

Madem 23 yaşıma kadar boştayım o zaman bende bu 1 sene içinde babamın gerçekte ne işi yaptığını öğrenirim.

Babamın sesiyle tüm düşüncelerimden sıyrılıp dikkatimi ona verdim. " Simay tatlım kahvaltını etsene "

" Şey baba, kahvaltıdan sonra şirketemi gideceksin ?"

" Evet simay neden sordun "

" Hiçç bende alışveriş falan yaparım diye düşünüyordumda " dedim yapmacık bir gülümsemeyle

" Anladım. "

Babam masadan kalkınca evden çıkacağını anladım. Kalkıp yanağına sulu bir öpücük kondurduktan sonra koşarak odama çıktım.

Dolabımı açıp siyah taytımı onun üstünede siyah sporcu atletimi giydim altımada siyah spor ayakkabımı giyip siyah ceketimi üstüme geçirdim. Siyah favorim :D

Neyse aynanın önüne geçip hafif bir makyajda yaptıktan sonrada saçımı tepeden sıkıca toplayıp odadan çıktım.

Arabamın anahtarlarını alıp evden çıktım. Arabaya bindiğim gibi şirkete doğru yol aldım.

Şirketin önüne geldiğimde kafamı kaldırıp baktım Gündoğdu Holding 1 sene sonra bu holding'in başında olacağım gerçeği beynimi sikip atıyor resmen.

Neyse babamın şirketten çıkmasıyla bütün dikkatimi ona verdim. Arabaya binip çalıştırdı ve yola koyuldu tabiki bende onun peşinden gittim.

Bir cafe'nin önünde durdu. Sonrada arabadan inip içeri girdi. Boş bir yere oturduktan sonra telefonda biriyle konuştu. Tahminen 10 dakika kadar sonra yanına yaklaşık benim yaşlarımda bir adam oturdu. Bir şeyler konuştuktuktan sonra babamın yanındaki adam sanki birini arıyormuş gibi kafasını bir sağa bir sola çevirdi. Sonra göz göze gelince oturduğu yerden kalkıp cafenin dışına çıktı.

Kaşlarımı iyice çatıp adamın ne yapmaya çalıştığını gözlemledim. Siktir lan bu benim arabama doğru geliyor.

Hemen anahtarı takıp arabayı çalıştıracağım sırada çoktan yanıma gelip arabanın camını tık tıklamıştı. Kafamı çevirip adama mön mön baktıktan sonra camı açıp konuştum;

" Bir sorun mu var acaba ? "

" Senin burda ne işin var aptal baban seni çağırıyor çabuk in araban hemen "