Grup |MİNSUNG|

9

(Minho'nun Anlatımından)

İç çekip telefonu kenara bıraktım.

Cidden aptaldım.

O gün benim yüzümden yakınlaşmıştık.

Sonrasında ise beni sapık sanmış olmalıydı!

Ya da ona ilgim yüzünden rahatsız olmuştu.

Her türlü berbattı!

Böyle bir aptallığım yüzünden onu kaybedemezdim.

Hemde hayatımda ilk defa aşkı böyle mükemmel bir şekilde tatmışken.

Onu kırmaktan korkuyordum.

O kesinlikle mükemmeldi.

Ona kesinlikle aşık olmuştum.

"Uyudun mu Minho?" Yanıma yaklaşan Jeongin'e gülümsedim.

"Hayır İnnie, bir sorun mu var?" Kafasını sallayıp yatağa oturdu.

"Biraz konuşmak istedim galiba." Gülerken yanımı pat-patladım. Yanıma oturup başını omzuma yasladı.

"Gay olmak kötü bir şey değil, değil mi?" Kafamı iki yana salladım.

"Changbin'den hoşlanman kötü bir şey değil." Şaşkınca bana baktı.

"O kadar mı belli lan?!" Gülerken elimi omzuna attım.

"Minho anlar dostum!"

"Sende Jisung'tan mi hoşlanıyorsun?" Gözlerim tereddütle etrafta dolandı.

Jeongin'den sorun gelmezdi.

"Öyle." Gülümsedi.

"Han nehrindeki olayda anlamıştım. Resmen eğilip çocuğu kokladın! Az kalsın öpüşüyordunuz!" Güldü.

Bunlar görmüş müydü lan!

"Gördünüz mü?" Kafasını salladı.

"Neden geç kaldık sanıyorsun, oturup sizi izledik." Gözlerimi kısıp ona baktım.

"Sapıklar sizi!" Gülerken ayağa kalktı.

"Bence düşünme açıl." Güldüm.

"Ciddiyim, yanlışlıkla birkaç şey gördüm." Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Sakın sorma, bir şey diyemem. Ama bence açıl." Gülümseyip dışarı çıktı.

Helal Jeongin, düşür içime kurdu, cık sonra.

Pislik!

Oflayıp yatağa girdim.

Bu gidişle delireceğim!

"Düşünme Minho, uyu aptal." Kendi kendime sayıklarken uyuyakaldım.

__

"Minho, uyan artık." Duyduğum sesle şaşkınca gözlerimi açtım.

Sabah olmuştu ve,

Ve Jisung buradaydı?

"Jisung?" Uykulu sesimle konuştuğumda güldü.

"Bir saattir uyanmanı bekliyorum salak! Hadi geç kaldık yürü!" Hafifçe doğruldum yatakta.

"Neye geç kaldık?" Gülüp eliyle saçlarımı karıştırdı.

"Saçların güzel olmuş. Kalk hadi, bugün şarkıyı kaydeceğiz." Gözlerimi kırpıştırıp ayağa kalktım.

"Saat kaç?"

"11." Dedi yatağımı toplarken.

"Ben hallederim." Cümlenin sonunda esnememle güldü.

"Gidip giyin Lee, yeter o bana."