Ben kimdim?
Karanlıktan kaçan suçlu mu?
Hayır.
Aydınlığa sığınan masum mu?
Hayır.
Ben hem masumların hem de suçluların olduğu taraftayım.
Dünya.
Peki bu neyi değiştirir?
Benliğimi mi?
Alışkanlıklarımı mı?
Benim hiçbir şeyimi değiştiremez.
Ben bi...
"Noluyo burda!?" Sesin geldiği yöne doğru dönüp baktığımda Erdem' i gördüm. Çok sinirli gözüküyordu.
Yavaşça yanına gidip elimi omzuna koydum.
"Noldu Erdem, iyi misin?"
"Size noluyo burda dedim!" O kadar çok sinirlenmiştim ki ittirip bağırdım ona.
"Bana bağırma!" Onu ittirdiğim gibi karşı duvara çakılmış hatta duvarı delmişti. Ben oraya şokla bakarken Erdem ayağa kalkıp yanıma adımlamıştı.
"Özür dilerim Arya sana bağırdığı için." Dedi ve sarıldı. Ben de beklemeden hemen sarıldım ona. Isinmistim ona, sevecen biriydi zaten.
"Affettim ama ben de senden özür dilerim." Hemen ayrılıp omuzlarımdan tuttu ve kaşlarını çattı.
"Sakın bana duvara vurduğum için deme. Sen daha güçlerini kontrol edemiyorsun ki, nereden bilebilirsin."
Hiç beklemeden sımsıkı sarıldım. O da bana sarılınca bir çift kol beni çekmişti Erdem' den. Deniz. Bana garip bakıyordu.
"O benim panpam. Git kendine başka kanka bul." Dedi ve kafasını çevirip 'hıh' dedi. Biz Deniz' e gülerken Erdem beni Deniz' in kollarından çekip aldı.
Oyun oynuyorlar benle.
"O benim kankam değil ki." bu dediğine biraz kırılmıştım. O kadar iyi vakit geçiriyordum ve o beni yakın arkadaş olarak bile görmüyordu.
Tam tekrar ağzını açacakken içeri birisi daldı. Az önce Erdem' i fırlattığım(!) Yere bakıp ağzıyla o yaptı.
"Noldu burda ya?"
Adam 25 li yaşlarında esmer bir adamdı. Kumral saçları, siyaha çalan kahverengi gözleri, estetik görünen dudakları, keskin elmacık kemikleri ve bakımlı yüzüyle çok çekici bir adamdı.
"Abi çıkar mısın, seni nasıl aldılar buraya?"
"Unuttun mu kardeşim ben bir Oncora (onsora)' yım. Yani buraya girebilirim."
O ne la?
"Zihin okuyabiliyor ve büyü gibi şeyler yapabiliyor, bir nevi cadı gibi düşün." Diye zihnimde konuşmuştu Erdem.
İyi de bunların hepsini nerden biliyor bu?
Karşımdaki adamın kasları çatık bana bakıyordu. Bana o büyülerini yaparsa naneyi yerik.
"Senin zihnini okuyamıyorum." olur öyle şeyler.
"Aklından bile geçirme abi, koruma kalkanı var."
Deniz' in abisinin yüzü mors olmuştu.
"N-neden, yoksa-"
"Arya bir Cercera abi." önümüze gelene söylersek işimiz yaş bizim.
"Herkese söyleyip durma, başımı tehlikeye sokmak istemiyorum." Dedim Deniz' e.
Kafasını çok hafif sallayıp abisine döndü.
"Neden geldin?"
"Kardeşimi özlemiş olamaz mıyım? "
"Yeme beni abi. İkimiz de buraya onun için geldiğini biliyoruz."
"Şifrelikonuşmaağzına sıçarım senin Göt lalesi!"
"Abim gitsin anlatırım" Dedi ve bozuntuya vermeden devam etti.
Erdem ve ben konunun çok dışında kalmıştık. İkimiz de abi kardeş arasına girmek istemiyorduk. Sadece izliyorduk.
En son bir kaç kas göz hareketi sonucunda abisi çıkmıştı salondan. Deniz de hemen ardından çıkıp gitmişti.
"Bu aksiyon bana haftaya kadar yeter aga" Dedim zihnimden Erdem' e.
"Abimleri aradım, yarın bizi alıp pikniğe gidecekmişler, öyle söylediler." Erdem' i onaylayıp dışarı çıktım. Deniz' e bakındığımda etraflarda gözükmüyordu. Onu takmayıp odama doğru ilerledim.
Odaya girdiğim gibi Sumru' yu aradım. Çok içine kapanık birisiydi. Ben o yönünü pek görmedim ama yinede anlayabiliyorum.
Banyoya geçip gözümdeki lensleri çıkardım. Gözlerim miyoptu. Doktora sorup lens kullanabileceğimi sordum. Doktor izni olunca ilk işim lens ve suyunu almak olmuştu.
Gözlüğüm vardı ama pek kullanmıyordum.
Lensleri çıkarıp temiz suyun içine koydum. Biraz beklemesi için bırakıp odaya döndüm. Sumru hala ortalarda yoktu.
Onu takmayıp yatağıma oturdum ve instagrama girdim. Eskilerden kalma bir fotoyu atıp açıklamasını yazdım ve biraz daha keşfette dolandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
