CHAPTER 18

430 13 1
                                    

AYUMI POV'S

It's almost 9 years since i've experience a lot of pain of losing my triplets because of the accident.

Now i can only imagine how my babies in my arms if god given me a chance to hold them. Sa dami ata ngayari sakin nitong nag daan na panahon hindi nako mag tataka kung may panibago nanaman akung haharapin.

It's was tiring living with someone is after my life. It was like they're hunting me for some award if they able to killed me. I won't be surprised if they suddenly here.

Bounty hunter is everywhere now i'm sure of that. Malaki na ata paboya sa kanila. Maari din akung wanted if ever.

Now I'm not totally living peace, maybe in a mean time but not forever. I can't let anyone else get involved with my troubles.

Sa madaling panahon nana-tili ako sa pamamahay nila kali na sisiguro kung malalagay ko sila sa panganib.

Tatlong kandila aking sinindihan at nilatag sa isang malaking bato malapit sa karagatan. Matahimik ang bayan na ito kaya gusto ko mang manatili dito habang buhay alam kung hindi pwede dahil may nag hahanap ngayon sakin upang patayin muli ako kung sakaling buhay ako.

Five months pass and now finally na isip ko nang umalis sa puder nila kali. Sa mga perang inipon ko sa lahat ng aking na kukuha ay ang iba non aking binilin sa kanila.

Now I'm not afraid whenever comes on my way. Wala na akung pake kung ano man magiging kapalaran ko ang mabuti ay hindi ko madamay ang mga taong ina-lagaan ako.

Suot ang itim na jacket dala dala ang isang bag na nag lalaman ng pera ay tinahak ko ang landas paalis ng tuloyan sa bayan na ito.

Mga alas dos na nang tanghali ng may humintong kotsi sa harap ko. Seryoso lang akung pinakiramdaman kung sino ang lalabas sa kotsi.

"Sakay!"Utos nito sakin."Don't worry i'm not one of them!"He assured me before i get in.

"I don't give a fuck if ever your one of those bustard!!"I boredly replied.

"Seriously Ayumi i'm here to help you!!"He said kaya napa tingin ako dito.

Tumaas aking kilay bahagyang natawa sa sinabi niya.

"Ohh.... helping me is pointless!"I responded then chuckled.

"I'm serious!"

"Whatever you say.."Pumikit na lamang ako upang pakiramdam lang ito.

Kung noon sinisigaw ko pa ang tulong ngayon parang natatawa nalang ako dahil noong mga panahon na sinigaw ko iyon ay wala namang nag bago. And now suddenly may tulong darating na wala naman akung isinigaw.

I mad and i want to get a deadly revenge for what have they done to my life. I don't remember other than they make me suffer and cause of losing my babies.

Isang underground ako dinala ng lalaki. And i only see the forest before we went to the ground.

Lumabas agad ako hindi na hinintay pag buksan nito. I roam my eyes around the area. I just smirk when i saw different kinds of guns.

"Nice place"I said then walk towards the shotguns.

Hinawakan ko iyon at talagang na mamangha ako sa dami ng mga armas na nandito. I don't know how to use guns and whatever they name but i will gladly want to learn.

Nilingon ko yong lalaking naka titig lamang sakin seryoso expression ng mukha nito habang ako naman ay ganon din.

"Tech me!"I ordered.

Hindi nag bago expression ng mukha niya but bahagya umanggat labi nito tila ba na sasayahan sa sinabi ko.

"It will be my pleasure.."He answered and i just stared at him."I'm snake.."He then tell his name i just nodded i don't remember him.

THWS#2:A Shade Of Lie's We Shared ( Finch Opeña ) COMPLETED✔️ Where stories live. Discover now